Kersverse Vera programmeur Peter Dijkstra begon aan zijn nieuwe functie op 1 oktober 2021. Het was daarna direct een drukke eerste maand. Gelukkig was er wel tijd om ons bij te praten. Niet alleen deelde hij zijn eerste bevindingen, het werd ook nog eens een mooi gesprek over onder andere zijn rol als programmeur, over de uitdagingen van de huidige tijd, en -uiteraard- over de pop underground.

Fysiek aanwezig zijn

“Ja, het was wel een drukke eerste maand. Ook omdat ik nog met één been in Simplon stond. Frank Stevens is daar nu per 1 november begonnen. In oktober had ik dus beide clubs onder m’n hoede. Ik benijd Olaf Veenstra niet als directeur van twee clubs en alles wat daarbij komt kijken.”  

Natuurlijk is het als programmeur niet alleen een kwestie van een band inboeken en daarmee klaar, doet Peter uit de doeken: “Er zit ook een vertaalslag richting productie in, en één richting financiën. Wat verder belangrijk is is dat je er als programmeur fysiek bent. Ook al heb je alles zo geregeld dat je op de avond niet echt iets hoeft te doen. Je bent er dan wel voor de club en voor de mensen die ervoor zorgen dat die show draait.”

“Al meer dan veertig jaar krijgt dit soort programmering een kans. Dat daar hier ruimte voor is, daar mag je best trots op zijn”

Peter Dijkstra

© Harold Zijp / 2021

De nieuwe programmeur

De rol als programmeur van Vera is wellicht nieuw voor Peter Dijkstra. Maar de band met de club was er al heel lang en als programmeur heeft hij veel ervaring. Vroeg in zijn carrière, als concertverslaggever bij OOR, bezocht hij al met veel genoegen regelmatig de club aan de Oosterstraat. En voordat hij programmeur werd bij Simplon in 2015, was hij al als zodanig actief geweest bij Podium Asteriks in Leeuwarden. Belangrijke werkervaring heeft hij verder onder andere meegenomen vanuit het organiseren van het Welcome To The Village festival. 

In de eerste maand van zijn nieuwe aanstelling heeft Peter Dijkstra ervaren dat Vera een grote club is. “Als je kijkt naar de capaciteit van de zaal en het programma, is het natuurlijk een club van relatief middelgroot formaat. Maar met zoveel mensen die op allerlei plekken iets doen, is het qua omvang best een grote club.” En dat niet alleen: “De reputatie is ook die van een grote club. Ondanks die reputatie is er binnen Vera nog steeds wel sprake van een do-it-yourself-mentaliteit.

“Binnen de club heb je veel onderdelen. De zoektocht is hoe we dat bij elkaar kunnen brengen. Ik streef een soort van gevoel na dat mensen het met elkaar maken en samen verantwoordelijkheid dragen. De club bestaat bij de gratie van de som der delen, en niet omdat ik hier een band inboek. Al meer dan veertig jaar krijgt dit soort programmering een kans. Dat daar hier ruimte voor is, daar mag je best trots op zijn. Alle medewerkers mogen de zaal inlopen met het idee dat ze eraan bij hebben gedragen. ” 

Wat nog meer duidelijk is geworden in zijn eerste maand, is dat Vera goed bij hem past. “Ik heb geleerd dat ik hier op mijn plek ben, maar ook dat ik de tijd moet nemen om de dingen zo te doen zoals ik voor ogen heb. Het is lastig voor mij om dat geduld te betrachten. Je wil de mensen meenemen in het verhaal van waar je naar toe wil. Door de omvang van het aantal Veranen heb ik het gevoel gehad dat ik dat nu nog niet voldoende heb kunnen doen. Dat is ook niet gek, want je hebt zoveel nieuwe dingen. En het is ook grappig, want ik zeg hetzelfde tegen Frank (Stevens, red.): je hoeft niet alles in één keer te doen. Maar naar jezelf toe, dat is vaak een ander verhaal.” 

Daarbij is de situatie al heel bijzonder vanwege de corona situatie. “Je bent nu continu weer aan het bouwen en de organisatie weer aan het neerzetten. Iedereen hier is heel capabel, er is veel kennis en ervaring. Maar als je anderhalf jaar on hold staat, dan slijten er dingen. En dan komt er ook nog even een nieuwe programmeur die dingen anders wil doen.”

”Groningen wordt wel eens als verre hoek gezien. Daar ligt wel een uitdaging om dat beeld wat te kantelen”

Peter Dijkstra

© Harold Zijp / 2021

De underground is dynamisch

Nieuwe ontwikkelingen in de pop underground gaan hand in hand met de artistieke identiteit van Vera. Ze staan deze niet in de weg. “De underground is wat mij betreft iets dynamisch”, geeft Peter aan. “Het is nu anders dan tien jaar geleden en dat was weer anders dan weer tien jaar daarvoor. Je neemt mee uit het verleden wat nog steeds op een bepaalde manier er toe doet. En als je kijkt naar wat er nu actueel is in de underground, dat is iets wat je er aan toevoegt. Of dat nu iets is wat in de doommetal is of voor mijn part in de queercountry. Dat kan, want dat is dan waar de actuele underground over gaat.” 

“Met underground is de truc dat je voor jezelf voelsprieten creëert die er zó goed in zitten, dat je tijdig dingen weet op te pikken. Dat is iets wat ik meeneem uit het organiseren van festivals: dat als jij een aantal trends signaleert en in je programma verweeft, dan hoef je dat niet eens te benoemen. Het publiek volgt die lijn wel.” 

Peter geeft een voorbeeld: “Vanochtend sprak ik met Mark Lada en hij vertelde over een nieuwe golf aan Groningse hardcorebands. Je kunt het leuke muziek vinden of niet, feit is wel dat er een aantal mensen van een bepaalde leeftijd door hetzelfde geraakt worden. Dat kun je dus duiden als lokale underground. Hij ziet het als taak voor een podium om dat soort dingen te signaleren en ruimte te geven, maar ook om een context te creëren. "Als je het los zou boeken komt er wellicht niet zoveel ​volk op af, maar als we het in een kader plaatsen en we nodigen vijf keer per jaar ​een partij, label of clubje uit om een programma te maken, dan werkt dat ​verhaal misschien wel beter.”

Het internationale programma

De eerste ambitie van de verse Veraan is dat er er na coronatijd weer een goed internationaal programma komt. “Of er dan de ene keer honderd mensen komen en de andere keer driehonderd, dat maakt echt niet uit. Als die band maar op z’n plek is, dat de avond relevant is, en dat het ergens over gaat.” Hij houdt er wel van dat om verhaal te kunnen vertellen in zijn programma. "Dat klinkt wat pretentieus inderdaad; het is meer dat je moet kunnen uitleggen waarom je iets boekt. Daar heb ik het ook vaak met Peter Weening over gehad. Hij vindt dat ook.”

Er ligt dus een soort van opdracht, internationaal gezien. “Er zijn ontzettend veel nieuwe artiesten opgekomen die het verhaal van deze club nog niet kennen. Ik was laatst in Bratislava op een showcasefestival, omdat zij mij hadden gevraagd iets te zeggen over het belang van een popsector in de stad. Daar sprak ik ook een aantal bands waarvan ik dacht dat het te gek zou zijn dat ze vanuit Tsjechië en Slowakije een keer naar Nederland zouden komen. Ik sprak dus over Vera, maar dat sloeg helemaal niet aan. Dat kenden ze nog niet. Dat was een goed moment ervan bewust te zijn dat het niet per se vanzelfsprekend is.”

De muziekindustrie staat onder druk

Een uitdaging is dat de muziekindustrie nu best wel onder druk staat. “Het is vaak zo dat internationale bands gewoon kort stoppen in landen, dan is het één of twee shows doen, en dan door. Groningen wordt wel eens als verre hoek gezien. Daar ligt wel een uitdaging: om dat beeld wat te kantelen.”

Als je het dan hebt over lokale zorgen, dan vindt Peter dat er wel heel veel plekken zijn weggevallen buiten de reguliere podia. “Veel plekjes om te spelen zijn er niet meer. Een plek als Vera, daar moet je toch wel klaar voor zijn. En dat helpt als je eerst wat vlieguren hebt gemaakt. Je moet veel, véél kunnen spelen. Je merkt nu dat dat voor veel artiesten heel erg lastig is om te regelen. Dat is zeker een bedreiging, en een oproep tegelijkertijd aan de sector -en wellicht ook wel aan de politiek- om dat goed in hun achterhoofd te houden. De popsector in de stad moet echt wel meer van die laagdrempelige speelplekken hebben.”

Wat juist weer heel positief is, is dat je kunt zeggen dat muzikaal gezien veel kan in Vera. “Ik denk dat er ontzettend veel kansen zijn als de mensen maar de ruimte krijgen om wat geks te doen of iets nieuws te proberen. En dan gaan er misschien tien van twaalf dingen mis, so be it. Als ik kijk naar de kansen die ik zelf heb gehad ​in Leeuwarden en later ook in Simplon, dat ik de ruimte kreeg om fouten te maken of om te falen. Die ruimte is essentieel om een plek ​en de mensen die daar werken beter te maken en verder te brengen.”

De eerste Peter Dijkstra act?

Peter Weening is nu wel gestopt, maar zijn boekingen beheersen het programma op dit moment nog wel uiteraard. Wanneer gaan we nu de boekingen van de nieuwe Peter zien? “Sowieso per volgend seizoen, want dat is nagenoeg leeg voor na de zomer. Maar vanaf maart/april dan weven de dingen die ik heb geboekt er wel doorheen. En dan is het aan de trouwe lezer om maar eens te kijken wat dat dan is. Misschien kun je daar een quiz over doen aan het eind van dat jaar.”