In 2021 gaan we zeker weer los, dacht ik. Helaas ook dit jaar weer geen Pagefestival in Stadskanaal. Vorig jaar rond deze tijd was organisatorisch alles al in kannen en kruiken. De programmering was rond, subsidieaanvragen waren toegezegd. Voor wie nog nooit op het Pagefestival is geweest, het is een gratis toegankelijk evenement. Al meer dan dertig jaar betalen bezoekers geen entree. Het festival wordt financieel mogelijk gemaakt door subsidies, sponsoring en drankomzet. De organisatie van het festival ligt al vanaf het begin, de eerste editie was in 1988, in handen van vrijwilligers. We zijn altijd onafhankelijk geweest. Geen invloeden van agentschappen of commerciële evenementenorganisaties. Pagefestival, voorheen Pagepop is puur, rauw en ongepolijst. In de beginjaren vooral veel zuipen en roken (en niet alleen sigaretten), opgetuigd door harde muziek van bands uit de regio zoals The Wild Bunch, The Crocats, Hell On Wheels, Jewel en So What en nog veel meer.
Pagepop groeide in de jaren negentig uit tot een begrip in de Kanaalstreek. Gratis festivals hebben één hele belangrijke tegenstander: het weer. En we hebben nogal wat regenfestivals gehad. “Who stops the rain?”, werd menigmaal gezongen vanaf het podium. Je hebt als organisator twee zaken waar je je druk over maakt wanneer je een gratis evenement organiseert met af en toe slapeloze nachten: krijgen we de begroting rond en wat doet het weer? Om een idee te geven: met een zonnetje en aangename temperaturen is de drankomzet wel vijf maal hoger dan bij een regenfestival. Waarom dan geen kaartverkoop? Filosofie of visie, het is bij ons gewoon het idee. Waarom betalen als het ook gratis kan? Maar het brengt wel kopzorgen met zich mee.
In de jaren negentig was ik nog gewoon bezoeker van het festival. Het maakte mij niet zoveel uit of de zon scheen of de regen met bakken uit de hemel viel. Het was een feest van herkenning. De sfeer, entourage en het treffen van oude bekenden. En toch ook wel met ‘grote’ namen als Hallo Venray, The Watchmen, The Scene en Skik. En niet te vergeten Jammah Tammah. Terwijl je om je heen de programmering van de grote festivals ziet mee manoeuvreren met de smaak van de tijd is Pagepop altijd zijn roots trouw gebleven. Mojo moest in de jaren tachtig ingrijpen bij Pinkpop. Programmering veranderde, werd toegankelijker en de grootsten der aarde traden op. Beleving is volgens mij belangrijk, hoe ervaar je een concert of festival. Ik kan enorm genieten van optredens van bands in allerlei kroegen en clubs in de stad Groningen. Dat is een way of life die er nog steeds in zit bij iemand die puberde in de jaren zeventig.