DOR begon in 2018. De band bestaat uit Tom Kootstra (singer songwriter/gitarist), Robin Sprang (gitaar), Lukas Skowroneck (drummer) en Daniel de Vlas, hij speelt de bas. In 2019 stonden ze in de finale van de POPgroningen Talent Award. De editie die uiteindelijk gewonnen werd door Cashmyra. Net als Cashmyra wordt bij DOR in het Nederlands gezongen. Een sterk punt van DOR is de zeer goed te volgen samenzang tussen Tom en Robin.
DOR heeft de tijd genomen om het geluid van de nummers op deze EP te perfectioneren. Belangrijk is natuurlijk de openingstrack, die moet goed binnenkomen. Het nummer Donker Buiten stelt niet teleur wat dat betreft. Met name het refrein is sterk, hier blinkt de eerder genoemde samenzang uit. Er is sprake van een stampende urgentie bij deze sterke midtempo rocktrack.
De track Goede Moed is juist meer uptempo. Het heeft een lekker herkenbare punkpop opening, de gitaar klinkt in de eerste seconden even als de opening van het nummer Ever Fallen In Love (With Someone You Shouldn't've) van de Buzzcocks. Het zal niet een bewuste knipoog zijn vermoedelijk. Verder is Goede Moed een uitstekende indierock track die ook op zichzelf weet te staan.
Als Je Dit Leest is dan weer een indierock ballad met een traditionele opbouw naar een mooie climax. Tekstueel gezien wordt het persoonlijk. Het is vooral herkenbaar als je van die momenten hebt dat je even echt op jezelf wil zijn.
Aan alles hoor je dat DOR hard gewerkt heeft aan de EP Merg & Been. De nummers klinken af en doordacht. We kunnen spreken van een veelbelovend en gevarieerd rockdebuut. De teksten kunnen donker zijn, toch is het geluid van de band juist ook toegankelijk. We leggen dit debuut onder een kritisch vergrootglas. Gaat DOR’s Merg & Been wel genoeg door merg en been?
Stampende urgentie
Prachtig pleidooi
Museum is een nummer met epische kenmerken. Het is een mooie voortzetting na het vorige nummer. Tekstueel worden er zeker ook kunststukjes uitgehaald. Mooi is de zinsnede: “Praten is zilver, komt allemaal goud”.
Deze track is een prachtig pleidooi voor het belang van kunst en cultuur. DOR is bewust van de geschiedenis en heeft door dat we niet zonder creativiteit kunnen, en dat daarom de cultuursector niet uitgeknepen dient te worden. Dit is zo’n nummer dat nog kan blijven groeien. Muzikaal gezien is het wellicht de meest interessante track van deze EP. Hier kun je dus ook duidelijk horen dat er diepere, muzikale DOR-lagen te ontwaren zijn.
Aan het eind van de EP is het weer tijd voor het betere uptempo rockwerk. Als De Wereld Vergaat is geen vrolijke titel, maar het nummer luistert vooral lekker weg. “Hou je handen voor mijn ogen, als de wereld vergaat.” De maatschappijkritische tekst is cynisch: de wereld is niet perfect, wappies negeren feiten en volgen fabels. Het nummer lijkt ook te gaan over hoe misstanden van hooggeplaatsten vaak nog worden bedekt met de mantel der liefde. Als afsluiter is dit nummer perfect gekozen. Ook hier is het refrein, mede dankzij het goed te volgen Nederlands, een excellente oorwurm.
Vermakelijk versus verdieping
Wat dus in algemene zin opvalt zijn de donkere en maatschappijkritische teksten op deze EP, terwijl de muziek juist vooral vermakelijk is. Dit voelt wellicht een beetje als hinken op twee gedachten. Om de pijn echt mee te voelen mag het meer ongepolijst zijn. De spannende, donkere kant blijft iets op de oppervlakte, terwijl het juist een kans is om een nóg diepere connectie met de luisteraar tot stand te brengen. Elke vogel zingt zoals hij gebekt is, maar Merg & Been oogst met name bewondering vanwege gedegenheid, niet omdat het echt door merg en been gaat.
Al met al gun je DOR een doorbraak. Hoe mooi zou het kunnen zijn als dit tot stand kan worden gebracht in combinatie met een verdere groei van de muzikale avontuurzin. Op basis van de oprechtheid en de betrokkenheid van de band wens je DOR het verdere succes en de verdere muzikale verdieping in ieder geval zeker toe. De prachtige donkere vogel van Marije Zomer die de coverart van deze EP siert mag wat dat betreft nog een spannende vlucht gaan nemen.