De eerste noten van de avond worden echter gespeeld door Anne Caesar, levensgezel van de hoofdact en tevens veelzijdig illustrator en muzikant die je ook kunt kennen van o.a Karawane. Zijn bijdrage aan de avond bestaat dan ook niet alleen uit het voorprogramma, maar ook uit de illustraties op de EP en op de t-shirts die te koop zijn. Caesar speelt enkele ingetogen nummers waarbij hij zichzelf begeleidt op gitaar. Zijn composities en zangpartijen zijn fragiel, breekbaar en doorspekt met zware sentimenten. Hiermee lijkt het eerste deel van de wens van Waterbolk, die bij haar introductie de hoop uitspreekt dat iedereen 'verdrietig en dronken naar huis gaat' al bewaarheid te worden. Ironisch genoeg vormt de zangeres zelf het lichtpunt in de donkere wolk die Caesar over de kelderbar werpt. Als zij bij zijn laatste nummer voorziet in de tweede stem worden Caesar's composities opeens een stuk mooier, en lijkt er weer een beetje zon door het wolkendek te prikken.
Na een lange stilte rondom singer-songwriter Eva Waterbolk is het eindelijk weer tijd voor nieuw werk onder de naam WATERBOLK. Kwam de zangeres er eerst steeds niet uit, na een paar sessies met band lag daar opeens een nieuwe EP. Vol trots en toch ook een tikje onzeker presenteert ze die tijdens Vera Downstage en weet daar meteen de volle aandacht te trekken.
Verdrietig en dronken naar huis
Reflecterende teksten en opzwepende uitspattingen
Als daarna de hoofdact van de avond aantreedt is de spanning bij Eva Waterbolk duidelijk merkbaar. De momenten waarop niet gespeeld wordt besteedt ze vooral aan het bedanken van anderen. Hoewel deze bescheidenheid alleen maar te prijzen is, mag er best wel een snufje arrogantie ten toon worden gespreid. Wat met WATERBOLK presenteert ze namelijk een reeks intense en aangrijpende popnummers. Nederlandstalige teksten (en zelfs eentje in het Gronings) over angsten en verlies die voor iedereen herkenbaar zijn. Wellicht niet de meest vrolijke kost op de zaterdagavond, maar voor iedereen goed om af en toe even mee geconfronteerd te worden. De persoonlijke lading die in de teksten zit is duidelijk voelbaar en maakt dat de show heel intiem aanvoelt. Als een poëtische versie van Maaike Ouboter maakt WATERBOLK met haar nummers angsten en verdriet concreet. De teksten worden begeleid door ongecompliceerde muzikale partijen, die met eenvoudige en kleine melodiën de boodschap duidelijk overbrengen. Hoogtepunt hiervan is het stevige outro van Bang (Hondje) waarmee een ferme punt wordt gezet achter een verdrietig verhaal. Eva Waterbolk laat hiermee zien dat ze weer helemaal terug is van weggeweest, en kan ons alleen maar doen uitkijken naar wat de toekomst brengen zal.
De EP WATERBOLK is alleen verkrijgbaar op cd tijdens shows. In maart staat de zangeres met band op Festival Grasnapolsky in Scheemda.