De vijf muzikanten van Meadowlake zetten tegen een imposant grijsgewolkt decor een mooie set neer. Allen gaan in het zwart gekleed en twee bandleden dragen dito zonnebril: het zou kunnen suggereren dat we met een groep koele mensen van doen hebben. Het tegendeel blijkt, de muzikanten bewegen zichtbaar genietend mee op de pulse van de muziek, de stem van zanger Jarno Olijve is warm en het publiek laat zich gewillig in een melancholie-bad zakken. In een van de nummers bezingt Jarno een beest dat bevochten moet worden. Over een hongerige wolf zal dat niet gaan, want die laten de leden van Meadowlake moeiteloos uit hun hand eten
Tijdens het Hongerige Wolf Festival kan men zich drie dagen lang laven aan dans, theater, muziek en ander vertier. Artiesten uit verschillende delen van de wereld verzamelen zich in en rondom het oost-Groningse dorp om het publiek te doen genieten van sterke staaltjes creativiteit. De Groningse muziekscene is ook dit jaar goed vertegenwoordigd met optredens van onder andere Meadowlake, Josep van den Berg, Marlene Bakker, Santa Fé en Inge van Calkar.
Meadowlake
©
Jan Lenting
Josep van den Berg
Al spelend lijken de noten zich aan Josep van den Berg te presenteren. Zijn piano-improvisatie kan als jazz bestempeld worden, maar het vermoeden bestaat dat hij ook flink wat Satie en Debussy onder de vingers heeft gehad. Josep experimenteert met de verschillende klanken die hij uit de synthesizer kan toveren, al komt zijn muziek toch het best tot zijn recht in de vorm van pianogeluid. Gaandeweg wordt het spel fragmentarischer. Het houdt de luisteraar wakker, maar heeft als keerzijde dat wegdromen er niet meer bij is. Getuige de gesloten ogen waarmee het publiek tijdens het eerste deel van de set luisterde, lenen Josep’s improvisaties zich daar juist uitstekend voor.
©
Jan Lenting
Marlene Bakker
Marlene Bakker zingt in het Gronings over heimwee en herinneringen.
Ze wordt bijgestaan door een toetsenist en gitarist en de laatste zet zo nu en dan een sterke tweede stem neer. Naast haar eigen ervaringen laat Marlene zich inspireren door volksverhalen van het Groningse platteland waar ze opgroeide. Al kunnen haar nummers als luistermuziek geduid worden, ze nodigt het publiek juist uit mee te zingen op Hai Hai: een uitspraak die Groningers doen in ontspannen toestand, zoals wanneer ze gaan zitten, maar ook om te troosten. De uitgestrekte graanvelden en het oneindige in-de-verte van Hongerige Wolf vormen een bijzonder passende setting voor Marlene’s prachtige muzikale vertellingen.
Santa Fé
Vijf man sterk brengt Santa Fé een heerlijk vol geluid ten gehore. De eerste dansers zijn kinderen maar al snel volgen er meer mensen van allerlei leeftijden. De set die Santa Fé neerzet is afwisselend en de muzikaliteit van elk van de bandleden wordt lekker uitgebuit. Het is een optreden vol traktaties: op lekkere koortjes, funky synth-geluiden, een primeur van het nummer Touché Touché, en vloeiend spel van goed op elkaar ingespeelde bandleden. Juist wanneer zanger Ben Wennekers “heaven threw me off my cloud” zingt, maakt het laatste wolkje plaats voor een stralend blauwe hemel.
©
Jan Lenting
Inge van Calkar
Met de neus zowat op het podium heeft een deel van het publiek zich als heiligenaanbidders aan de voeten van de geheel in het wit geklede Inge van Calkar geschaard. Wanneer de band begint te spelen wordt snel duidelijk dat we met een wolf in schaapskleren te maken hebben: Inge mag een serene uitstraling hebben, haar muziek is verre van lieflijk. Met een zilverglinsterende Fender Telecaster in haar handen en een muzikaal sterke band om haar heen brengt ze een stevig geluid. Haar muziek kan melodisch en meeslepend zijn, maar schittert op andere momenten in verstilde eenvoud. Dit zonnige optreden schept hoge verwachtingen voor de nieuwe plaat die 29 september in Vera gepresenteerd wordt.
©
Eddy Taatgen / ET
©
Jan Lenting
©
Jan Lenting
©
Jan Lenting
©
Jan Lenting
©
Jan Lenting
©
Jan Lenting
©
Jan Lenting
©
Eddy Taatgen / ET
©
Jan Lenting
©
Jan Lenting
©
Jan Lenting
©
Jan Lenting