Afgelopen maandagavond bood De Oosterpoort een podium aan een artiest met een cv dat op zijn minst indrukwekkend is te noemen. Zo is hij gitarist in the E Street Band, oprichter van Southside Johnny & The Asbury Dukes en medeproducent van diverse Bruce Springsteen albums. Ook had hij een prominente rol in maffiaserie The Sopranos, speelde hij de hoofdrol in de Noorse komedieserie Lilyhammer en is hij ook nog radiomaker en politiek actief betrokken. Het gaat natuurlijk om Steven Van Zandt, oftewel Little Steven. Met een nieuw album op zak bracht hij samen met The Disciples of Soul een bezoekje aan Groningen.

A crazy world outside

“It is a crazy world outside”, predikt Little Steven, gekleed in een lange jas met een bandana en glanzend opgepoetste schoenen. “In these times, it is important to get together in kathedrals like this, and forget about our differences. It is time for some spiritual nourishment!” Steven Van Zandt is vanavond samen met zijn veertien meegebrachte discipelen op een speciale missie: mensen bijeen brengen en hun ziel voeden met muziek, om zo dichter tot elkaar te komen en de buitenwereld even te laten voor wat hij is. Eerder dit jaar verscheen het album Soulfire waarop een twaalftal nummers stond dat de zanger eerder voor andere artiesten schreef. Het idee was om hiermee een chronologisch overzicht van de Amerikaanse rock-‘n-roll te laten horen. De Oosterpoort kan zich vanavond gaan voorbereiden op een college van een van de belangrijkste spelers in het genre.

Southside Johnny & The Asbury Dukes
Het moge duidelijk zijn dat de kleine zanger een uitstekende entertainer is, hij gaat al even mee in het wereldje en is daarom ook een onuitputtelijke bron van anekdotes en verhalen. Zo legt hij uit dat het nummer Some Things Just Don’t Change origineel bedoeld was voor David Ruffin, maar terecht kwam bij Southside Johnny & The Asbury Dukes. Met de anekdotes over zijn tijd met Bruce Springsteen kan hij rekenen op gejuich en tussen de bedrijven door vindt hij ook nog tijd om met een dame in de voorste rij te flirten en hier en daar een politiek statement te maken. Zijn korte praatjes zorgen bij het publiek voor ruimte om tussen de nummers door even op adem te komen.

The Disciples Of Soul

Muzikaal wordt de zanger vanavond ondersteund door zijn Disciples Of Soul, werkelijk een fantastische band. De groep ademt soul en brengt een geweldig groots geluid voort, maar is van meerdere markten thuis. Until The Good Is Gone heeft een typische Rolling Stones-vibe, terwijl Standing In The Line Of Fire een echte western-feel heeft. Het laatstgenoemde nummer is dan ook een geslaagde ode aan de filmmuziek van componist Ennio Morricone. De groep beschikt over een mooie ritmesectie, een vijftal blazers en drie soulzangers waar Little Steven erg dankbaar voor mag zijn. Eerlijk is eerlijk, de man is niet de allerbeste zanger die er in de rock-‘n-roll rondloopt. De groep is vaak bombastisch, maar klinkt misschien wel op zijn best als er wat gas terug wordt genomen. The City Weeps Tonight, voorafgegaan door een verhaal over het ontstaan van doo-wop muziek, is ingetogen, maar vol soul. Ook het Princess Of Little Italy, begeleid op onder andere een mandoline en een accordeon klinkt erg goed. Een welkome afwisseling in een verder intensieve show.

Soulfire
Na zo’n tweeëneenhalf uur spelen zit het optreden erop. De bezoekers van De Oosterpoort kregen vanavond een geschiedenisles in de vorm van een heel compleet en groots concert. Verschillende muzikale grootheden passeerden de revue, elk nummer uitgevoerd in de soulvolle stijl van The Disciples Of Soul. Steven Van Zandt’s missie is geslaagd, we hebben vanavond even niks met de buitenwereld te maken gehad. De ziel is gevoed en voorlopig weer eventjes bestand tegen de gekte van daarbuiten.