Gestript krakerspand
Het duurt even voordat de deur wordt opengedaan; een deurbel ontbreekt en het gebons op de deur wordt niet opgemerkt. Een luide roffel geeft resultaat: de deur zwaait open. In de deuropening verschijnt Ana Balazic: een Minerva-studente, cultuurliefhebber en kraker. Ze leidt ons naar de zaal op de eerste verdieping die te bereiken is via een royale, maar vervallen trap. De leuning ligt waarschijnlijk bij de deurbel. Dat wat hier ooit was, is nu weg. Alles aan dit pand is groot: de ruimten, de ramen. Maar vooral het verleden. Tegenwoordig is het gebouw nagenoeg gestript. “We hebben sinds kort elektriciteit en stromend water”, zegt Balazic. Een grote houtkachel moet voor verwarming zorgen. “Aan de overkant van de straat staat af en toe een pallet die we kunnen gebruiken.” Gelukkig zijn de winters in Groningen niet al te streng.
Kraakpand La Viola opent de poort
Een podium voor zolang het duurt
Achter een rode vermolmde deur in Violenstraat 2 in Groningen gaat concertpodium La Viola schuil. Nadat het podium op donderdag 9 februari haar maagdelijkheid verloor werd La Viola’s bestaansrecht met optredens van de Groningse bands McScallywag en Clovers End op zaterdag 4 maart bevestigd na een tweede, geslaagde avond. Tijd voor een introductie van het nieuwe podium.
Meer dan alleen muziek
Balazic lijkt zich te verontschuldigen voor de staat waarin de concertruimte zich bevindt. “Het is werk in uitvoering”, vertelt ze, wijzend naar de wand waarop de begincontouren van een muurschildering zichtbaar zijn. En kijkend naar de wanden: “Alles is weggehaald, het is nu een kale ruimte.” La Viola, een sierlijke naam voor een Spartaans pand. Soberheid is niet uniek voor een kraakpand en potentie heeft het zeker. De ruimte is 200 m2 groot, vier meter hoog en voorzien van enorme ruiten. De houten vloer is solide, de kleine bar nodigt uit voor een drankje. Geschikt voor evenementen zoals concerten. En meer: “Het pand moet een cultuurhuis worden met exposities, filmavonden en game-nachten.” Een ambitieus plan voor een pand dat elk moment gesloopt kan worden. Er is contact geweest met de eigenaar van het pand, maar zekerheid kon deze niet bieden. Een cultuurhuis voor zolang het duurt.
Buurtbewoners
Helder is de connectie met Pino, het inmiddels gesloopte kraakpand aan de Verlengde Hereweg. Bij La Viola zijn dezelfde mensen betrokken en ook dit pand wordt benut voor exposities van kunst. Het grote verschil met Pino is dat La Viola in een woongebied ligt. “We willen niet voor overlast zorgen in de buurt. De bands spelen vooralsnog akoestisch.” Een net streven, al heeft Balazic niet de indruk dat ze door de buurtbewoners van La Viola met argusogen worden bekeken. “We hebben kennis gemaakt met een aantal buurtgenoten, prima mensen.”
Een pand voor iedereen
Op de druk bezochte openingsavond speelden Shoe Eating Rabbits en Shit Faced Mermaids in La Viola, op zaterdag 4 maart McScallywag en Clovers End. Alle Groningse bands, al legt La Viola in de programmering geen nadruk op de lokale popscene. “Bands melden zichzelf aan, dat gaat in een vrij rap tempo.” Een volgende concertavond staat nog niet op de planning, al zal dat wel niet lang meer duren. “We willen die flow vasthouden. Reclame gaat voornamelijk via Facebook. Iedereen is welkom. De toegang is gratis, we draaien op donaties. De gehele opbrengst wordt terug gestopt in het ideaal om een cultuurhuis van de grond te krijgen. Uiteindelijk moet La Viola een pand voor iedereen worden.”