De zoektocht naar liefde en het omgaan met een gebroken hart en dan in een stoffig rock-’n-roll jasje. Dat is Drive-By Wedding. De Groningse country-/rockabilly-formatie bracht onlangs een mooie EP uit en presenteerde deze in de Crowbar. Aan de andere kant van het muzikale spectrum vinden we de electro-rockband 99Zero. Ook deze groep komt uit Groningen en bracht onlangs nieuwe muziek uit. 3voor12 groningen beluisterde de verse muziek van beide acts en velt een oordeel.

De EP van Drive-By Wedding opent met I Did It Anyway. Het nummer wordt ingezet met een zware, duistere gitaarriff, eentje die zo uit een western lijkt te komen. De drums galopperen door het nummer heen, wat het geheel een speels effect geeft. Tekstueel gezien gaat het nummer een heel andere kant op. Tien jaar in een relatie, en dan zomaar aan de kant gezet worden? Vreselijk! I Did It Anyway kent verder geen onverwachte wendingen, maar ademt een zekere countrysfeer die erg fijn is om naar te luisteren. Numero twee op de EP, Point Of No Return, leunt hoorbaar op de rockabilly uit de jaren vijftig. Het nummer is lekker uptempo en nodigt bijna uit om de polkadotjurkjes en Brylcreem uit de kast te trekken en op stap te gaan.

“You’re only happy when the fridge is stuffed with beer.” We zijn nog geen twintig seconden onderweg in het slotnummer Fridge en de toon is al gezet. De relatieproblematiek weerklinkt niet alleen in de tekst, maar ook muzikaal. De treurig klinkende slidegitaar, bespeeld door Evert-Jan Kloosterboer, onderstreept wat we al dachten: dit nummer gaat niet over een sprookjeshuwelijk. Zelfs de drumpartij klinkt als een verdrietig sjokkende stumper. Het is het type nummer waarbij je meteen een Amerikaans wegrestaurant voor je ziet, vol eenzame lieden, starend naar de bodem van hun glas. Misschien hebben ze hun gedachten bij wat Henja Dijksterhuis afsluitend zingt: “I don’t know if you loved your beer more than me.”

De single There Is This Thing, onlangs uitgebracht door rock-elektro formatie 99Zero, put uit een heel andere bron. Vergeet de gitaren, vergeet je gebroken hart. Er mag weer vooruit gekeken worden. Het nummer start met een fragment uit een interview van Patrick Moore met Neil Armstrong, een aantal maanden nadat Armstrong als eerste mens een voet op de maan zette. Het nummer bouwt vervolgens rustig op, heeft een goede beat, wordt spannender en doet daarna helaas precies wat je verwacht. Rust. We horen daarna Armstrong weer, de intensiteit zwelt op en het nummer explodeert voor de laatste keer. De single is niet verassend, maar toch maakt de dynamiek in There Is This Thing het wél tot een ideaal lied voor een avondje dansen.

Concluderend: geen van beide releases is revolutionair in het eigen genre, maar wel absoluut een leuke toevoeging. De EP van Drive-By Wedding neemt je mee naar een andere plek en een andere tijd. Niet iedereen is daar misschien even gelukkig, maar de muziek is er mooi en puur. En 99Zero is strak, modern en dansbaar. Vernieuwend is het niet, alhoewel een samenwerking tussen beide artiesten dat misschien wel zou kunnen zijn.