Thee J Johanz maakt naam als één van de Groningse exponenten van de zogeheten eerste 'rave-golf' van eind jaren tachtig, begin jaren negentig. Ook toen al bracht hij via zijn eigen label Ballyhoo Records nummers uit, totdat hij zijn doorbraak beleefde via het roemruchte Britse label Irdial, dat inmiddels een ware cultstatus heeft. Johanz: “En zoals dat wel typerend is voor Nederland, gaan er dan ineens overal deuren voor je open. Van alle kanten werd ik door labels benaderd of ik ook iets bij hen wilde doen. Er zou uiteindelijk ook een tweede album komen, via een label van Dave Ellesmere bij ID&T.” Terwijl de promo’s van Extensions al rond waren gegaan. besloten mensen bij ID&T opeens de stekker uit Ellesmere's projecten te trekken. “Dat was een ontzettende teleurstelling, want ik had echt maanden gewerkt en stond nu met lege handen. Toen was ik er wel even klaar mee, en ben een tijdje gestopt met muziek uitbrengen. Ik heb ook even afstand gedaan van de techno. Ik vond destijds de ontwikkelingen in het genre niet meer zo interessant, ik vond het plat worden en het stond allemaal te ver weg van wat ik leuk vond.”
De studio van Johanz Westerman (alias Thee J Johanz) houdt het midden tussen een museum en een snoepwinkel. De ruimte herbergt een onwaarschijnlijke hoeveelheid klassieke synthesizers en drumcomputers, werkelijk ieder instrument dat de afgelopen decennia een rol heeft gespeeld in de ontwikkeling van de housemuziek staat er binnen handbereik. En zo niet, dan staat het ergens opgestapeld in een hoek. Hier maakt Johanz zijn muziek, en dit is tevens het kloppende hart van zijn label: Ballyhoo Records. 3voor12 groningen spreekt hier met hem over de releases en zijn plannen met het label.
Johanz is wel altijd muziek blijven maken. Hij ging onder andere verder met een triphop live-act, maakte met Robert Wiersum de eerste Groninger jungle/drum-‘n-bassplaat en werkte een tijd intensief samen met Charanjit Singh (bekend van Ten Ragas To A Disco Beat). Samen tourden ze over de hele wereld. “Ik weet nog dat we vijf dagen achter elkaar in New York stonden, en dat ik na afloop mensen sprak die bij alle shows waren geweest. 'Bedankt voor de mooie week', zeiden ze letterlijk!”
“Door zo intensief te touren en allemaal toffe mensen en artiesten te ontmoeten, ben ik me echt weer onderdeel gaan voelen van het circus. Charanjit Singh heeft me ook laten inzien dat je nooit te oud bent hiervoor. Als mensen vroegen wanneer hij ging stoppen met muziek maken, zei hij altijd 'You have to go on', en toen was hij al 72. Nadat Charanjit was overleden, wist ik dat ik door moest gaan. Ik liep al wel langer met het idee om het label nieuw leven in te blazen, maar dit voelde als het goede moment. Uiteindelijk heb ik samen met Jeroen Homan, mijn strategisch adviseur en klankbord, het label weer op poten gezet.”
Dat moment was ongeveer twee jaar geleden en was in een periode waarin Johanz de scene weer interessanter begon te vinden. Ook merkte hij dat er meer interesse kwam in zijn oude werk. “In Groningen vind ik dat de scene de afgelopen vijf jaar volwassener is geworden, en er gebeuren momenteel ontzettend veel toffe dingen, in Oost, Paradigm, Vera en ook Simplon begint weer op te krabbelen. Jonge mensen hebben nu ook meer waardering voor de roots, voor die oude housesound. Een paar jaar geleden werd ik benaderd door een label uit Schotland, die wilden een EP van nog niet eerder uitgegeven oud werk maken. Uiteindelijk vond ik dat het tijd was om er zelf weer tegenaan te gaan. Hierbij speelde de heropleving van het vinyl ook een belangrijke rol. Ik had weer zin om van me te laten horen. Uiteindelijk is dit ook waar het voor mij om gaat, je wilt je muziek gewoon delen met mensen.”
Het genre van het label laat zich moeilijk vatten. “Mijn muziek is wel eens omschreven als Leftfield house, maar het is gewoon een eclectische mix van house, techno en disco met world invloeden. Wat ik vooral kenmerkend vind voor het label is dat het gaat om experimenteren. Nieuwe dingen proberen met veelal oude analoge apparatuur, dat is wat ik leuk vind.”
Onlangs verscheen de vierde EP in de nieuwe serie, genaamd Bafrique. De a-kant is een lange versie van de titelsong, de b-kant bevat een gekke disco-house versie en een gestripte ambient versie. Johanz: “Ik probeer zo'n EP te zien als een bord met eten. Je hebt het hoofdgerecht, maar je hebt ook een soort garnering, die het geheel wat meer smaak en kleur kan geven. Ik ben heel benieuwd wat de EP gaat doen. Ik heb al veel positieve feedback binnen van dj’s die ik hoog heb zitten. Bij de eerdere releases heb ik heel veel gehad aan het Berlijnse Hardwax. Die hebben hoge aanbevelingen gegeven en dat was een flinke boost, want dat is echt een toonaangevende zaak. Het instituut van de techno.”
Op 2 juni verschijnt de vijfde EP, Tantric Temple. De titeltrack is door een mooie samenloop van omstandigheden ontstaan. Johanz: “We hadden hierboven een tantralerares op bezoek en zij liet filmpjes zien van een collega. Ik was beneden bezig met een nummer en hoorde de hele tijd de stem van die lerares door de beat heen. Dat ging eigenlijk heel goed samen. In Goa was ik een keer bij Love Temple beland, waar zo'n tantrasessie plaatsvond en ik dacht: dit is eigenlijk hetzelfde als wat ik doe met mijn muziek. Daar gaat het er ook om dat je mensen meeneemt, dat je samen fysiek in beweging bent en dat je elkaars energie voelt. Door fragmenten van een speech van deze tantralerares (Shashi Solluna) te verwerken en geluiden en sferen te gebruiken, zoals ik die meekreeg bij Love Temple, heeft zo'n nummer voor mij ook een persoonlijke lading.”
Op Tantric Temple verschijnt tevens een samenwerking met de Groningse dj Nathan Homan. Johanz: “Ik had Nathan al wel eens horen draaien op een zwembadfeestje van mij en ik vond dat 'ie hele toffe platen had en ik ontdekte dat hij best een gewaagde smaak heeft. Toen hij een keer wat eigen materiaal stuurde, hoorde ik hier iets tussen wat ik wel interessant vond voor op Tantric Temple. Hij is langsgekomen, we hebben wat dingen er bij bedacht, en ik heb het daarna uitgewerkt tot een compositie met kop en staart, waar hij ook helemaal achter stond. Heel grappig hoe ik als een van de oudsten in de scene hier dan samenwerk met een van de jongsten uit de scene.” De hoes van Tantric Temple is overigens vervaardigd door de broer van Nathan, David Homan. Johanz: “Ik vind het tof om in de hoes een soort hint te geven welke instrumenten er op de EP zijn gebruikt. Zo is er op de hoes van Bafrique een LinnDrum terug te vinden, en is er een Roland TR-909 verwerkt in de hoes van Tantric Temple. Op die manier geef je het instrument ook een beetje de credits.”
In de nabije toekomst wil Johanz nog meer artiesten bij zijn label gaan betrekken. “Ik ben er nog niet heel actief mee bezig geweest, omdat we nog maar net klaar zijn met de conceptuele afbakening. Maar het lijkt me heel tof om ook meer muziek van anderen uit te brengen. Wat ik het belangrijkst vind, is dat het avontuurlijk is. Ik ben bijvoorbeeld bezig met een Russische artiest, Guga Gusein. Dat is een heel interessante vent, hij maakt zelf ook drumcomputers en zo. In zijn muziek hoor je echt dat hij aan het zoeken is naar manieren om nieuwe sounds te maken en om het net weer even anders te laten klinken. Om vanuit die experimenterende houding tot mooie nieuwe muziek te komen, dat spreekt me enorm aan.”
Previews van de EP's Bafrique en Tantric Temple zijn te beluisteren via Soundcloud, en in deze mix van Thee J Johanz voor Tris Tian's show op Worldwide FM is onder meer een voorproefje te vinden van R U There, welke komende zomer eveneens op vinyl verschijnt.