Into The Great Wide Open vormt elk jaar een prachtig samensmelten van natuur, muziek, poëzie, literatuur en kunst in de meest brede zin van het woord. Het imponerende landschap en het romantische idee van het eilandse isolement vormen een schitterend decor voor allerlei - niet strikt muzikale - kunst- en cultuuruitingen. Overdag zorgt vooral het duin- en boslandschap voor een prachtige milde sfeer, waarbij de zee nooit ver weg is. Als de zon in de zee is verdwenen worden de decorwanden omgewisseld en wordt de duisternis toegelaten. In die duisternis verzamelen zich op de zaterdagavond van het festival zo’n 30 personen om tijdens een kunstwandeling een aantal nachtwerken te gaan bekijken.

Het blijkt een bijzondere ervaring. Zachtjes fluisterend dwaalt de groep bijna twee uur lang door het donkere bos- en duinlandschap. Met korte bescheiden toelichtingen van een gids worden diverse kunstwerken aangedaan. Daarbij wordt vooral veel ruimte gelaten voor persoonlijke interpretatie van de toeschouwers. Bij een aantal werken is de kunstenaar zelf aanwezig voor een uitleg over zijn of haar werk.

Zo is daar onder andere het The Origin of Creepers van Jan van Nuenen, een raadselachtig werk wat het bos in een kleurrijk en vervreemdend landschap omtovert. Eigenlijk begrijp je niet goed wat je ziet, totdat de maker een toelichting geeft: “Ik heb een computersimulatie gemaakt van een fictief ecosysteem en deze geprojecteerd op het bos van Vlieland." Hoe meer er door de toeschouwers geluid wordt gemaakt, des te meer wordt een digitale parasitaire levensvorm bedreigd en in het nauwgedreven. Zenuwachtig schieten de spinachtige wezentjes door het landschap en klimmen ze in de bomen. Een verslavend en imponerend nachtelijk schouwspel.

© Rick Slagter / 3voor12 friesland

Dan lopen we door naar een net zo vervreemdend element in het nachtelijk Vlielandse boslandschap. Opeens staat daar op een beboste duintop iets wat je niet goed kan plaatsen. Het oogt als een kleine vulkaan, is dan ook Krater getiteld, maar zou net zo goed iets anders kunnen zijn. Voorzichtig over de rand kijkend zien de toeschouwers een borrelde vloeistof, blaast er af een toe wat mist uit de kratermond en komt er iets ondefinieerbaars uit de vloeistof bovendrijven. De donkere driedimensionale soundtrack die erbij wordt afgespeeld levert net zo min antwoorden op. Toch blijven de toeschouwers minutenlang gebiologeerd kijken naar deze uitheemse sculptuur Collectief BouwmeesterDonck, waarvan wanhoop en isolement belangrijke thema’s lijken te zijn.

© Rick Slagter / 3voor12 friesland

Via diverse andere werken – de ene kleurrijk opdoemend uit het donker, de andere subtiel en kleinschalig een ode brengend aan de stille nacht – eindigt de wandeling als een nieuwjaarsnacht bij Phyllotaxis.  Met schurende oorverdovende soundscapes draaien drie fel oplichtende draaischijven hysterisch rond in de donkere nacht. Soms nemen ze wat gas terug en wordt het kleurenpallet teruggebracht tot een of twee kleuren. Maar het duurt nooit lang voordat het geluid en de lichtintensiteit weer vol worden opengedraaid en het lijkt alsof de wereld vergaat. Dit audiovisuele spektakel van kunstenaarsduo Macular trekt aan en stoot tegelijkertijd af.

© Rick Slagter / 3voor12 friesland