Na maanden van voorrondes en halve finales, is het op zaterdag 19 september zover: de finale van de Kleine Prijs van Fryslân! Zes finalisten zullen strijden om de winst in Neushoorn. Wie zal eerdere winnaars als The Homesick, Abdomen, Pendants en Katie Koss, Lester Blackfield of Delore opvolgen? Om je vooraf alvast een kans te geven kennis te maken met de bands en artiesten, hebben we ze een vragenlijst voorgeschoteld. Redacteur Marije Heida strijkt met Jamila Faber neer op het balkon van DE Café en ze ‘maken kennis’ - maar dan anders...

Side note: De kennismakingsgesprekken met de finalisten van de Kleine Prijs van Fryslân zijn met name voor de acts die nieuw in de scene zijn, een uitgelezen kans om zich voor te stellen aan het publiek. Met de eeuwig 21-jarige Jamila Faber in de finale van deze contest, is het voor een groot deel van de 3VOOR12/Friesland lezers niet aan de orde Jamila voor te stellen. Inmiddels draait zij volgens eigen zeggen al een jaar of zeventien mee. In die jaren is ze onder andere twee jaar lang Stadskunstenaar van Leeuwarden, maakt ze voorstellingen voor kinderen en mag het spraakmakende muzikale project O, Kutjes niet ontbreken in deze opsomming. Met deze komische, kritische en shockerende act staat zij in 2016 eveneens in de finale van de Kleine Prijs van Fryslân. Desalniettemin moeten we rekening houden met de mensen die onder stenen vertoeven, nieuwe lezers van ons forum en uiteraard de verse aanwas aan studenten van de Academie voor Popcultuur.

Ja, jemig… Kennismaken met Jamila Faber. Dat leek me dus wat overbodig, haha. Ik wil graag verder gaan waar we in mei van dit jaar zijn gebleven na het uitkomen van je single Ik Doe Het Zelf Wel. Je was klaar voor vertrek met de show Als Een Wijf die je hebt gemaakt met steun van Up North. En toen?

“Ja, man. Ik stond helemaal klaar om op te treden voor de première. Er was opgebouwd, gesoundcheckt en ik had de rode loper nog op handen en knieën op de vloeren vastgetaped. Anderhalf uur voor showtime belde mijn regisseur Jeek ten Velden en hij vroeg of ik de persconferentie had gezien. Eh, neu. Wat dan?, vroeg ik nog… Dat was heel erg kut natuurlijk. Achteraf was het ook wel weer oké, want ik kon nog over een aantal dingen nadenken en aanpassingen maken.”

En je kon meedoen aan de Kleine Prijs!

“Ja, precies."

Je gaat door naar de halve finale en je presenteert dan een aantal van jouw liedjes uit de show Als Een Wijf. Jij hebt in die show visuals, een lichtshow, dansers… de hele mikmak. Maar op het podium in Het Bolwerk stond je in een uitgeklede versie met enkel laptop, bubbelmachine en je enerverende zelf. Hoe was dat?

“Ik vond het zo leuk om weer op te treden! Ik dacht echt: ‘Ow my god, dit is mijn roeping, biiiiitch. Ik ben hier voor in de wieg gelegd en ik wil echt nooit een kantoorbaan of weet ik het wat. Ik treed al zeventien jaar op, maar die doorbraak komt maar niet. Dat is heel frustrerend  en soms denk ik: ‘Ik moet het anders gaan doen’. Maar op zo’n moment weet ik gewoon dat ik de Miley Cyrus van de lage landen ben, haha. En...You’re gonna love me.

De aanloop naar het optreden in Het Bolwerk was niet zo heel leuk, omdat alles geschrapt moest worden uit de voorstelling op mij en mijn laptop na. Het lastige is dat de poppodia ingericht zijn op bandjes met gitaren, bas, drums en een zanger. Als je daar niet aan voldoet, wordt het altijd geouwehoer en lastig. Inmiddels ben ik er wel wat aan gewend dat overal waar ik kom het vechten is tegen de bierkaai."

Ben je dan wel helemaal op je plek in de poppodia en is het theater dan niet geschikter voor jou als artiest?

“Ik wil op zich wel in poppodia optreden, maar nog liever in clubs. Ik wil daar zijn waar het een smerige, zweterige bende wordt, ik kan ouwehoeren en dat mensen zich aan mijn voeten werpen. En een chille gage, haha. Maar goed, dat kan nu even niet. Zweterig en smerig mag nu niet. Dan worden mensen ziek en dat is niet de bedoeling.”

'Ik wil daar zijn waar het een smerige, zweterige bende wordt'

Prachtig. Ik zie dat wel voor me in zo’n club. Maar droom je ook groter?

“Tuurlijk! Ik wil uiteindelijk in dikke vette arena’s spelen met een crew van honderdtwintig man om me heen. Ik moet gewoon kijken hoe het zich gaat ontwikkelen, maar ook hoe ik het op mijn pad ga afdwingen. Ik moet niet alleen maar afwachten, maar ik wil het ook weer niet helemaal tot in de puntjes uitstippelen. Dat haalt de spontaniteit er snel uit en dan ben je al gauw aan het managen. Ik ben echt van het optreden, brokken maken, sorry zeggen en weer door.

Soms ben ik wel eens bang dat het nooit gaat lukken en dat ik nooit zo beroemd zal worden zoals waar ik van droom. Maar het is gewoon doorgaan. Je kan er wel bang voor zijn, maar je kunt er niet in blijven hangen, want dan lukt het zeker niet. Ik moet me steeds bedenken wat ík kan doen om het te laten slagen en ik er alles aan heb gedaan. Dan kan ik er vrede mee hebben als ik niet beroemd zou worden. Nou ja… niet echt. Dan kan ik vrede veinzen, haha.”

Zijn er naast Miley Cyrus nog meer artiesten die jou inspireren?

“Ik haal heel veel inspiratie uit de drag scene en binge watch RuPaul’s Drag Race. Het maakt niet uit waar ze vandaan komen en hoe kut hun leven thuis is - ze komen allemaal binnen alsof ze al gewonnen hebben. Hoog van de toren blazen en dan maar kijken waar je terecht komt. Daar identificeer ik me veel meer mee, dan bij van die Calvinistische ‘Doe maar normaal, dan doe je al gek genoeg’-types."

"Mijn huidige obsessie is Adore Delano. Een drag queen die totaal niet gepolijst is, maar gewoon een smerig wijf. Adore doet zich niet voor als een vrouw, ook niet als man en is het buitenbeentje van de L.A. drag queen scene. Haar charisma is off the charts en ze is de enige drag die muziek maakt en het ook echt kan. Ik weet niet wat het is, maar bij haar zit ook vanalles tegen en ze valt buiten de boot. Het boeit haar allemaal niks. Met een fuck it mentaliteit gaat ze gewoon door en heeft ze een rotsvast vertrouwen in zichzelf, maar tegelijk ook twijfels.”

Zijn er ook zulke inspiratiebronnen voor je in Nederland te vinden?

“Er zijn dergelijke artiesten in Nederland die er helemaal met een gestrekt been in gaan. Ik weet alleen niet zo veel van de Nederlandse drag scene, want dat zit ik niet te bingen via Netflix. Er komt wel een Nederlandse versie van de RuPaul’s Drag Race, dus dat ga ik zeker kijken en proberen contact te maken met die artiesten.”

Voordat je in een glitterpakje over een stage rent met vijftienduizend mensen in een stadion, hebben we eerst zaterdag de finale van de Kleine Prijs. Ga je winnen?

“Kijk. Friesland heeft een bandjescultuur en als je dan met een gekke Lolita-hiphop-tape-act wint dan is dat een Gods wonder, haha. Ik weet voor negentig procent zeker dat ik niet ga winnen, maar dat maakt niet uit. Iedereen werkt hard om er wat van te maken, iedereen wil iets en legt hun hart en ziel erin."

'Ik hoef zaterdag niet te winnen, ik wil gewoon winnen in life'

"Het winnen van zo’n wedstrijd is niet per se garantie voor succes en het niet winnen is niet per se een garantie voor falen. Ik vind het gewoon heel erg leuk om op een groot podium op te treden voor een volle zaal. Iedereen komt om een act aan te moedigen. Ondertussen zit die zaal vol en stel je voor dat er honderd mensen zijn… Dan heb ik honderd keer de kans om een zaadje te planten en als die mensen allemaal weer drie anderen vertellen over mij… Ik hoef zaterdag niet te winnen, ik wil gewoon winnen in life.”