Eerlijk is eerlijk, het is heel fijn om niet door een veel te lange drugsfuik te hoeven om de parkeerplaats te bereiken. Zo op het eerste gezicht lijkt het park ook helemaal niet heel anders dan voorgaande jaren. De parkeerplaats staat tot de rand vol met auto’s, het weer is twijfelachtig en bijna niemand is zijn zwembroek vergeten. Totdat de autodeuren opengaan en een verdachte stilte de ruimte vult. Wanneer dan ook nog eens de Birth-Of-Joy-zwanen op een troosteloze opslag achter een hek staan is het wel duidelijk. De Wild Things zijn dit eerste weekend van maart niet in Flevoland te vinden.

Maar wat is dat? In de buurt van waar de Desperados-loods artiesten als Whitney, Meatbodies en Bombay een onderdak gaf staat er een DJ behoorlijk enthousiast EDM te draaien. Het is Kaj (11), die zijn moeder een privé-concert achter de draaitafels aan het geven is. Volgens Kaj is het heel jammer dat WTWTA er dit weekend niet is. ‘Feesten hoort een beetje bij een weekendje Center Parcs.’ Als WTWTA er volgend jaar weer zal zijn, zal Kaj ongetwijfeld vanuit Hoek van Holland naar de Flevopolder komen. ‘Het maakt mij dan niet zoveel uit wie er speelt hoor. Ikzelf? Nou, ik kan wel drummen, maar ik zou mij dan wel goed moeten voorbereiden.’

Een rondje over het park laat ook positieve verschillen met vorige jaren zien. Waar toen de dieren op de kinderboerderij een beetje angstig werden overvallen door de harde muziek staan ze nu rustig hun voer op te eten. Zij zijn niet zo rouwig over het einde van WTWTA. Ook liggen er veel minder lege bierblikjes in het meer en klinken er geen toeters uit het huisje van Gallowstreet. De Action Factory is daarnaast nóg eclectischer versierd met palmbomen, kerstlampjes en een vaag Romaanse-huisjes thema dan wij gewend waren. Alleen jammer dat de DJ, ofwel de samensteller van Center Parcs-afspeellijsten, er nogal een belabberde smaak op nahoudt.

Marijn (14) vindt het best jammer allemaal. Vorig jaar was hij op WTWTA als bezoeker en dat beviel heel goed. ‘Met muziek is alles altijd leuker, dus ook Center Parcs. Wat ik graag dit weekend had willen zien spelen hier? Hardstyle. Het liefst had ik hier Hardwell en JeBroer gezien. Het is vooral de sfeer die ik mis, die is er nu gewoon niet. Gelukkig is er altijd nog Defqon om naartoe te gaan. Hoewel ik daar liever de bungalows van hier had gehad natuurlijk.’

Het tropisch zwemparadijs is er niet op vooruit gegaan. Maxim Hartman en Tim den Besten zijn nergens te vinden en ook Gallowstreet is spoorloos. Dat kan natuurlijk ook komen door de hoeveelheid lichamen die het bad laten overstromen en het zicht behoorlijk beperken. Ook de route van Lucy’s wijsje is zonder Lucy en zonder wijsjes behoorlijk karig. Daarnaast is de parkeerplaats waar de Willem Ruis tent stond toch wat minder indrukwekkend zonder die enorme tent. Al was het misschien de slechtste naam voor een hoofdpodium ooit, beter dan deze parkeerplaats was het wel.

Wanneer wij aan de medewerkers vragen wat zij van het afscheid van WTWTA vinden is het antwoord eenduidig: ‘Jammer!’ Nicole (± 30) heeft alle vier de edities gewerkt en kijkt daar met warme gevoelens op terug. ‘Ik ga de gezelligheid wel missen. De gasten die op WTWTA en Bungalup afkwamen zijn toch wat gezelliger dan de saaie gasten nu. Sommige mensen verkleedden zich heel grappig en dat was leuk om te zien.’ De kans is groot dat Nicole onze vaste Wild Thing Olmo, gekleed in regenbooglegging, een biertje heeft verkocht. Nicole begrijpt het einde wel: ‘Er ging altijd heel veel kapot in de Bungalows en dan snap ik dat Center Parcs het niet meer wil.’

Het is goed zoeken naar de levenslustige dertigers die hier vorige jaren de gemiddelde bezoekers waren. Tussen alle verlamde ouders en ontploffende kinderen valt er een groepje mensen op, de Belgische vriendengroep en collega’s uit Antwerpen op het terras. Al het aan hun ligt herstelt Center Parcs het einde van WTWTA. ‘100%, het is dom van Center Parcs om met het festival te stoppen. Stel je voor dat er dit weekend ook nog muziek was! Man, ik had hier graag dEUS zien optreden. Als WTWTA er volgend jaar zou zijn zouden wij sowieso vanuit Antwerpen komen.’

En wij, wij zijn het daar roerend mee eens. Best fijn hoor, zo’n grijze zaterdag in maart besteden in de burgerlijkheid van De Eemhof. Dieren aaien. Een potje voetbal. Koffie drinken in de Action Factory. Maar deze burgerlijkheid doorbreken met wilde afterparty’s met Lookapony? Goede concerten van Skip & Die, Gallowstreet of King Gizzard and the Lizard Wizard? Bowlen met Canshaker Pi en keihard verliezen? Daar gaat echt niets boven.