‘I drove all night to get here’, ‘Celine Dion is not all by herself’, ‘Rolling Stone, it’s all coming back to you now!’ ‘You’ve hit and iceberg!’ Het oeuvre van Celine Dion blijkt meer dan genoeg titels te bevatten waar je wat mee kunt op een protestbordje, bleek toen enkele tientallen fans van de zangeres zich onlangs verzamelden bij het kantoor van popblad Rolling Stone. Wat was het geval: Rolling Stone publiceerde een lijst met de tweehonderd beste vocalisten aller tijden… en Celine Dion stond er niet in. Niet ‘te laag’, maar gewoon helemaal niet! Schande natuurlijk, vonden The Redheads, de fanatieke fans van de Canadese superster. Ze gingen nogal heetgebakerd verhaal halen. Heel grappig natuurlijk, maar effect had het wel: normaal gesproken maakt niemand zich druk om zo’n lijst - muziekbladen maken ze non-stop - nu ging het bericht wereldwijd viral. Tot CNN aan toe werd ineens gediscussieerd over de vraag of Celine Dion nou wel of niet bij de beste zangers ooit hoorde.
‘Justice for Celine!’ Ze scandeerden het echt, die koude dag in januari. Wat bezielt iemand om uren en uren in de auto te stappen om protest aan te tekenen tegen een stom lijstje van een magazine? Of zoals een interviewer van Rolling Stone voor de deur van haar eigen gebouw vraagt aan fans: zijn er echt geen belangrijker zaken om vandaag voor op de barricade te gaan? Nou nee, kennelijk niet, niet voor deze mensen. Ergens ben je dan de grens overgestoken tussen fan en stan. Want daar hebben we het hier over, stan culture. Stans, stanning, te gebruiken als zelfstandig naamwoord én als werkwoord, komt voort uit een liedje van Eminem uit 2000 over een obsessieve fan.
Even opfrissen: Eminem leest in elk couplet een brief voor van Stan, een fanatieke fan die zijn levensverhaal aan de rapper toevertrouwt. Hij volgt de artiest trouw, al sinds de underground dagen, ziet parallellen in hun levens (‘my girlfriend’s pregnant too, I’m about to be a father!’), maar is ook gefrustreerd dat zijn idool niet terug schrijft, of belt, of wat dan ook. ‘I ain't mad, I just think it's fucked up you don't answer fans. If you didn't want to talk to me outside your concert, you didn't have to. But you coulda signed an autograph for Matthew. That's my little brother, man, he's only six years old.’ Het liedje heeft een dramatische afloop, want hij rijdt zichzelf stomdronken van een brug, met zijn zwangere vriendin in de kofferbak.