Publisher Cloud9 aan de haal met memetechno: ‘Zielig, hoor’ Publisher Cloud9 aan de haal met memetechno: ‘Zielig, hoor’

‘Beste blijven die gore labels met hun tengels van deze talenten af’, reageerde Joost Klein op Instagram onder ons verhaal over memetechno. Te laat, Joost! Muziekuitgevers, oftewel publishers, springen er nu al op. Er circuleert online een mail vanuit Cloud9, een van de allergrootste Nederlandse publishers, aan aangesloten producers en schrijvers. ‘Het zal jullie vast zijn opgevallen dat er de afgelopen tijd een trend gaande is in de Nederlandse streaming en TikTok charts. Namen zoals Gladde Paling, Vieze Asbak, Kale Toeter, Dikke Baap en natuurlijk Natte Visstick zijn uit het niets de Spotify Top 50 binnen gekomen.’

‘Wij weten zeker dat jullie dit minstens net zo goed kunnen, en willen dan ook graag investeren in een paar toffe releases onder een nog te verzinnen vlag – maar wel ‘anoniem’, dus niet met jouw artiestenprofiel óf ons labelprofiel, dus ook niet in de credits). Doe gerust een duit in het zakje, maar wij dachten bijvoorbeeld aan de volgende projectnamen: Natte Vloei, Lange Tuinslang, Zoute Drop, Gele Rakker, Muntenharker. Wat is er nodig? Jouw take op dit nieuwe genre.’

Misschien had je het gemist: het genre dat wij voor het gemak maar memetechno hebben genoemd is de hype van het moment. Overal in Nederland zitten jonge gasten humoristische, keiharde techno en drum ’n bass te maken bomvol gekke grapjes. Het is punk, het is DIY, het is  anti-establishment, het is alles waarop je hoopt bij de geboorte van een nieuwe golf.

Maar zoals dat dan gaat, ruiken de grote partijen dat hier geld in zit, en proberen zij hun eigen commerciële draai aan het genre te geven door als een onbezield fabriekje zelf de ene na de andere Natte Visstick-kloon uit te poepen. Stelletje muntenharkers. En voor de duidelijkheid: publishers behartigen de belangen van tekstschrijvers, componisten en soms producers, in ruil voor een percentage van de opbrengst van hun repertoire.

(tekst gaat verder na de video)

Zoiets gebeurt natuurlijk vaker: in de jaren negentig implodeerde de gabberscene nadat het grote geld het overnam, er bijna wekelijks nieuwe hardcorecompilaties werden uitgepoept (kwaliteit was niet meer van belang, het moest vooral VOLUME hebben) en de karikaturen het overnamen van de echte gabbers. En je zou best kunnen beargumenteren dat het moment dat steeds meer grote labels die van oudsher niks met hiphop hadden met geld gingen smijten in de hiphopwereld, een doodsteek was voor creativiteit in het genre. Niet voor niets waarschuwt Rotjoch op zijn laatste album voor ‘culture vultures’. ‘Hij gaat je laten denken dat hij je mattie is. Fucking wolf in schaapskleren. Blijf de fuck weg van deze shit, de game is van ons.’

Zoiets dreigt – nu al?! – met memetechno te gebeuren, en de grote vraag is: hoe lang blijft zo’n genre nog leuk wanneer je de real deal niet van de kloon kunt onderscheiden? Hoe pijnlijk is het als hotshots in een kantoor besluiten: er zit geld in punk, kunnen wij niet wat punk laten maken?

‘Ik vind dat dit tegen het principe van onze scene ingaat’, reageert Natte Visstick, die een grote hit scoorde met ‘Visstick Gooi Die Kanker Kick’. ‘Dit is begonnen door jongens die het leuk vonden om muziek te maken die met gestrekt been tegen de mainstream ingaat. Op het moment dat grote bedrijven het ook gaan doen krijg je een plastic kopie die is gecreëerd om geld te harken.’

‘Onze insteek was nooit commercieel gaan. Toen we in de top 50 kwamen vonden we het al shocking, en meer dan we ooit verwacht hadden. Met dezelfde reden heb ik ook de majors en grote labels die me hebben benaderd vriendelijk afgewezen. Lang verhaal kort, als ik erachter kom wie deze “neppe acts” zijn, ga ik ze gewoon lekker exposen met mijn socials. Dus vooral lekker afblijven!’

‘Een nare gedachte’, zegt ook Gladde Paling. ‘Het is pijnlijk en verwarrend. We maken deze muziek als een tegenreactie op de muziek die vandaag de dag wordt uitgebracht door de grote publishers en labels. We wilden iets rauws maken buiten hun handen, en dat is de charme ervan. We zijn geen multimiljardenbedrijf dat dingen vooraf heeft uitgedacht om het zo perfect mogelijk te kunnen verkopen. We willen een beetje kutten. Ik ben bang dat het nu allemaal overgeproduceerde meuk gaat worden. Mensen van die grote labels en publishers die er geld in zien… ik vind het gewoon een beetje zielig, hoor. Ze verpesten het voor ons.’

De twee kondigen meteen aan dat ze met een hele groep producers (waaronder Natte Visstick, Vieze Asbak, Offensief, Krabi, Gladde Paling en Dikke Baap) samen een collectief en label starten. Visstick: ‘Alles wat daar niet onder valt, is niet authentiek.’

‘We staan achter onze manier van werken’, reageert muziekuitgever Cloud 9. ‘Wij doen dit als label vaker: nieuwe genres uitproberen, een briefing uitzetten, en daar een selectie van goede tracks van maken. Dat daar onvrede over is, dat begrijpen we ook wel, maar zo werkt de muziekindustrie. Als we niet meegaan in nieuwe dingen, kunnen we de tent beter opdoeken. Je kunt niet alleen maar vrienden maken als je succes wil hebben.’