Eefje de Visser stopt de sleutel in de voordeur van haar loft in de Gentse wijk Ledeberg. De grijze stadsrand is hier net overgegaan in het winkelgedeelte waar weinig ketens zich laten zien. Twintig meter verderop staat haar man en muzikaal partner Pieterjan Coppejans in overall voor de deur van de woning waar ze binnenkort in zullen trekken. Slechts een paar huizen naast de huidige, dat is een buitenkans, maar er moet nog het een en ander gebeuren. Eefje weet het: een verbouwing tijdens de releaseperiode van haar vierde plaat Bitterzoet is verre van ideaal, maar soms lopen de dingen zo. Het is voor het goede. De loft waar ze de afgelopen jaren heeft gewoond, zal nu volledig een studio worden. De afgelopen jaren was het deels studio, deels woonruimte. Al loopt het in de praktijk allemaal wat door elkaar.
Ze wandelt binnen in de grote kamer waar verspreid synthesizers en keyboards staan. Het is een breed opgezette, open ruimte, met verschillende vloerverhogingen. Er zijn tafels en zithoekjes. De eettafel is enkele meters verwijderd van de slaapplek achterin, een matras op een verhoging. Het is een ruimte met een eigen wil. ‘Dat ik naar Gent kwam, heeft ook echt met dit huis te maken,’ zegt Eefje. ‘We konden er eerst samen met vrienden wonen. Daarna zouden we hem voor onszelf krijgen. Ik ben dol op huizen en vind het belangrijk om in een eigenzinnige plek te wonen. Dit is een superkaraktervolle loft. Ook al is het een rommelhok.’
Meteen ter verduidelijking: ‘Toen ik een relatie begon met Pieterjan wist ik dat hij niet naar Nederland zou verhuizen. Hij gaat er niet gelukkig zijn. Ik ben vaak verhuisd in Nederland en heb niet één plek waar ik iedereen heb. Hij heeft dat hier wel. Ook daarom ben ik er naar toe gekomen.’
Door die stap is de situatie ontstaan dat Eefje wakker kan worden en na een paar stappen aan haar muziek kan werken met degene die geluid en mix doet, want dat is het beroep van Coppejans. De vorige plaat Nachtlicht is hier gedeeltelijk opgenomen en de jongste ook. Bitterzoet is een album waar Eefje bewust de tijd voor heeft genomen. Het is een duidelijke vervolgstap. Nou heeft ze vanaf het begin al electronica in haar muziek verwerkt, alleen was het aanvankelijk zo subtiel dat het ondersneeuwde bij het beeld van zangeres met gitaar. Die aanblik komt nu uit een ver verleden. Bitterzoet baadt in toetsen en synths en trekt de luisteraar binnen in een diepdonkere roes. Haar Nederlandse teksten zitten in die klanken gewikkeld. Dit is waar ze naar op zoek was. Wie haar in 2018 solo zag optreden had al zo’n vermoeden. Eefje: ‘Ik wilde meer tijd pakken voor deze plaat, want ik moest wat dingen uitzoeken. Ik wilde mezelf niet herhalen. Ik merkte dat ik vast zat in bepaalde songschrijfmaniertjes. Ik moest veel uitproberen. Ook visueel, dat vind ik altijd belangrijk. Ik laat me ook inspireren door artiesten als Kate Bush, David Bowie en Björk. Maar door solo te toeren leerde ik vooral veel over synthesizers. De techniek van samples en drumcomputers.’
Zo kan het dat ze opeens ‘Stilstand’ heeft gemaakt, de meest uitgesproken elektronische track op Bitterzoet. De climax vol zit met dance-invloeden. Eefje: ‘Het is geen statement ofzo. Van zie, ik maak dance. Het is organisch gegaan, zoals alles op deze plaat. Het nummer is ontstaan bij de soundcheck van mijn soloshow en ik heb er lang in de studio mee zitten prutsen. Met een bepaalde plug-in kwam dit eruit. Het voelde wel extreem. Maar ik dacht: why not? Het is een zwaar nummer voor mijn doen. Niet door die climax, hij heeft gewoon een donkere vibe, zoals de hele plaat, hoewel er ook juist een lichtere kant te horen is. Ik denk dat ik bij Nachtlicht ook wel die kant op wilde. Maar die plaat heeft een introvertere kant.’
(tekst gaat verder onder de video)