Reza Athar: 'Veel lange nummers en de rest van de avond aan de wodka'

Van medleys van 13 minuten tot rockabillypost-punkhouse

Ralph-Hermen Huiskamp ,

De Nijmeegse DJ Reza Athar is steeds drukker. Hij was tot vorig jaar de boeker van de Marktkantine, start in maart met een residentie in EKKO, cureert in april een clubnacht in Paradigm, heeft diezelfde maand ook nog een eigen avond in Doornroosje, en dan hebben we het nog niet eens over zijn festivalzomer of nog beter: zijn eerste Russische minitour komend weekend. Tijdens het kofferpakken kregen wij hem nog even te pakken, in 3voor12 Radio vertelde hij over zijn favoriete platen.

Welke plaat neem je sowieso dit weekend mee naar Rusland?
'De promoters beloofden me dat ik een lange set mag draaien. Ik zag dat ze veel dj’s boeken die veel risico nemen. Ik denk dus dat ik voor deze ga, van de toetsenist van LCD Soundsystem. Die heeft zelf ook een niet onverdienstelijke carrière als producer. Het is een 13 minuten durende medley. Dat is mijn tactiek, veel nummers van 13 minuten en de rest van de avond aan de wodka.'

Laten we even terugkijken naar toen Reza Athar nog een kleine Reza Athar was: weet je nog met welke track je liefde voor muziek echt begon?
'Met welke het echt begon weet ik niet meer, maar ik begon met uitgaan in de tijd van torrents. Ik had 15 euro te besteden voor een kaartje en vervolgens ging ik met één drankje voor de hele avond de dj aanstaren. Ik ging altijd de programmering aan torrents binnenharken. Zo schoolde ik mezelf, ik downloadde de mixcd van John Digweed, Transisions. De mix was verder niet heel bijzonder, maar deze remix van Joakim viel op. Om zo’n open nummer dat echt voelt als een liedje op de dansvloer te horen – in een tijd waar vooral hele functionele muziek gedraaid werd – vond ik heel spannend. Het is alsof de zon opkwam op de dansvloer. Een van de nummers die mij naar het nachtleven trok.'

Wat is je beste herinnering aan een clubavond toen je zelf nog veel op de vloer stond?
'Ik heb nooit één moment dat de hele avond kan veranderen. Het moet een goede set zijn, waar ik dan een hoogtepunt uit haal. Recent was ik in de Panoramabar en zag ik Red Axes met een vijf uur durende set in de ochtend, middag. Ik stond op mijn laatste benen, dit nummer kwam op en de lamellen gingen open zodat het zonlicht binnenkwam. Het is volgens mij een mash-up van een bestaand Moodymann-nummer door een Italiaans duo.'

Welke recente track blies je compleet omver?
'Ik houd van producers en artiesten die tussen wal en schip vallen. Ik ga voor dit Franse duo, ze combineren postpunk en rockabilly met house. Je moet het horen om te kunnen voelen. Ze maken de nummers met zijn tweeën, maar treden ook als band op. Ik volg ze nu een jaar of twee, en alles is raak. Te moeilijk om het een standaard danceplaatje te noemen, te funky om het in de rockschappen te gooien. Veel gitaren en een enorme drugsvibe.'

Elke DJ heeft wel een nummer waarbij hij altijd nog wacht op hét moment om die eens te kunnen draaien. Welke is het voor jou?
'We leven in een tijd van selectors. Hoe moeilijker hoe beter tegenwoordig, zou ik bijna zeggen.. Toen ik begon met stappen, was mijn instap-dj DJ Roog. Het duurde heel lang om tot de muziek te komen waar ik nu ben. Tegenwoodig ga je al op je zestiende naar festivals waar Dixon of Maceo Plex staan, die al veel alternatieve dingen voorschotelen. Ik klink nu als een oude lul, maar de jeugd pikt nu veel meer op. De wegen naar bepaalde muziek zijn nu makkelijker en overzichtelijker. Dit nummer wordt alleen maar groter en bombastischer, ik heb het deze week pas ontdekt. In mijn hoofd ontpopt het als een Carl Craig-achtig anthem. Hopelijk ga ik hem dit weekend in Moskou testen.'

Welk album zet je op als je familie op de koffie komt?
'Dan grijp ik toch altijd naar de Perzische muziek, vanwege mijn roots. Ik heb gek genoeg liefde voor dezelfde favoriete artiesten als mijn familie, dan moet je denken aan artiesten als Ebi, Kourosh Yaghmaei, Googoosh of Hayedeh. Vooral die laatste zangeres komt vaak voorbij de laatste tijd. Ze heeft een beetje een treurig verhaal: voor de Iraanse revolutie brak ze door, na de revolutie moest ze het land uitvluchten. Ze probeerde opnieuw op te starten in Los Angeles. Het verlaten van haar vaderland viel haar zo zwaar dat ze aan de drank raakte en heel jong stierf. Haar nummers worden tot de dag van vandaag op markten en in Iraanse huiskamers gedraaid.' 

Reza Athar staat 3 maart in EKKO, 7 april in Doornroosje, 8 april in Paradigm en later dit jaar nog op DGTL, Oranjebloesem FYM, Ruis, Gottwood, Buiten Westen en Wildeburg.