Hits in andere talen dan het Nederlands of Engels zijn natuurlijk geen nieuw fenomeen. Om de zoveel jaar duikt er weer ergens een Spaanstalig zomerhitje op, elk beneveld kroegpubliek brult mee met Nena en, van een heel ander kaliber, is zelfs Sigur Rós met zijn onverstaanbare IJslands redelijk populair bij het Nederlandse publiek. Maar als het op de Franse taal aankomt, is er een interessante ontwikkeling aan de gang.

"Er is een hele tijd niets aan Franstalige muziek doorgebroken in Nederland", vertelt Guuz Hoogaerts van muziekblog Filles Sourires, gespecialiseerd in Franse popmuziek van met name vrouwelijke artiesten. "Je had recent Maître Gims en Stromae, maar daarvoor moet je lang terug voordat je een solide Franstalige hit vindt. Dan moet je terug naar Le Vent Nous Portera (Noir Désir, 2001) en dan Voyage Voyage (Desireless, 1989). Stromae en Maître Gims hebben opnieuw aangetoond dat Franse muziek het ook goed kan doen op de Nederlandse radio, en op die manier de weg vrijgemaakt voor Christine."

Maar hoe komt het dan dat dat zolang op zich liet wachten? "Mijn theorie is dat dat komt door MTV. Dat werd vanuit Amerika geprogrammeerd en daar kwam maar heel zelden iets Frans door, daardoor hebben we in Nederland een meer angelsaksische blik gekregen. Tegenwoordig zie je dat muziek op tv niet zoveel meer voorstelt, en dat de opkomst van Stromae ook vooral veel met het internet te maken heeft gehad."

Christine and the Queens bewandelde diezelfde weg. "Haar eerste EP werd ook al in het buitenland opgepikt, The Guardian schreef daar bijvoorbeeld al heel vroeg over." Volgens Hoogaerts is dat deels omdat Héloïse Létissier, zoals Christine echt heet, haar vormgeving heel sterk heeft neergezet. "Het hele plaatje klopt. Zowel live als in clips is haar hele overkomen heel bijzonder en opvallend, dat hebben we bijvoorbeeld ook op Lowlands gezien. Als dat goed is, dan groeit het liedje meestal vanzelf wel."

3voor12 Radio draaide het nummer al sinds eind januari, maar in maart werd Christine via De Wereld Draait Door vervolgens ook definitief op de kaart gezet bij de Nederlandse radio. "Giel Beelen vertelde dat hij na de uitzending waarin hij het clipje liet zien veel berichtjes kreeg van mensen die het nummer op de radio wilden horen. Daar waren ze aanvankelijk een beetje huiverig voor, maar uiteindelijk was de aanvraag zo groot dat het niet anders kon." Maar Christine is meer dan uiterlijk vertoon. "Haar kracht is ook dat het muzikaal - met dat elektronische en dat melodieuze - heel erg aansluit op wat er nu hip is. En als je het vertaalt, is de tekst ook behoorlijk poëtisch."

Met Christine and the Queens hebben we dus na Maître Gims en Stromae een derde Franstalige hitartiest erbij, en daar is Hoogaerts blij mee. Hij hoopt op een sneeuwbaleffect. "Ik hoop dat dat betekent dat mensen blijven graven in de Franse popmuziek. Want er zijn heel veel Franstalige acts die goed genoeg zijn en die het ook verdienen om op Lowlands te spelen."