Trouw was een goede club, dat is duidelijk. Kijk er de liefdesbetuigingen op terug, zowel van bezoekers als van dj’s. Maar het heeft niet altijd goed gelopen, vooral tijdens de eerste jaren zat de club in zwaar weer. De laatste jaren wist Trouw zich te onderscheiden en kreeg internationale aandacht. Hoe dat kan? In de afgelopen weken blikten we met getrouwen terug op de club en die zeiden allemaal hetzelfde: het industriële gebouw sprak direct tot de verbeelding, het geluid was goed en er was consistentie in de programmering. Vooral dit laatste zorgde er bijna voor dat je naar Trouw kon gaan zonder op het programma te kijken, al konden de portiers je weigeren wanneer je niet wist wie er draaiden. Je wist wat je muzikaal kon verwachten. Mensen kwamen terug en er ontstond een familiegevoel.
De vraag van het moment: Wat gaan ze doen? Komt er een ‘nieuwe Trouw’, waar komt die en wie zijn ‘ze’? Er gonzen verschillende geruchten: ‘een pand in de buurt van het Scheepvaartmuseum’, ‘een schoolgebouw in Nieuw West’ en ‘iets in Oost’. “Haha, die geruchten hoor ik ook al maanden,” zegt Olaf Boswijk, de grote man achter Trouw. “Er zijn wel ambities, maar nog niets concreets.” Dat de wens voor een doorstart leeft moge duidelijk zijn, ook vanuit de residents van Trouw zelf. Hoe dit vorm krijgt en wie die kar gaan trekken is nog steeds onduidelijk.
Wie vult het gat van Trouw?
Van Hyte tot Studio80 en Radion, nieuwe club Closure meldt zich aan het front
De deuren van Trouw Amsterdam zijn voorgoed gesloten. Het leek de afgelopen maand alsof na het slotweekend van de club aan de Wibautstraat nooit meer gedanst zou worden in Amsterdam. Onzin natuurlijk, laten we kijken wat Amsterdam nog meer te bieden heeft. Maar ook: wat maakte Trouw zo’n geliefde club en wie springen er in dit gat? Gaan we naar het nieuwe Radion of oudgediende Studio80. Duiken we vol op de warehouse events? En wat is de nieuwe club Closure? Of is het nu dan echt tijd om in de trein te stappen en je zolen te verslijten buiten de Ringweg van Amsterdam?
Er gebeurt in Amsterdam natuurlijk nog veel meer. Oudgediende Studio80 aan het Rembrandtplein heeft het roer omgegooid. Tessa Nijdam nam juni 2013 het stokje over van programmeur Jaap Mutsaers en zij programmeert spannend met een sterke focus op labels. Deze worden uitgenodigd om een avond te hosten, inclusief jong talent. Voorbeelden zijn labelnights van Sushitech, Uncanny Valley en Aus, of Aquaplano - waarop Donato Dozzy langskomt met SHLTR en Doka. Ook in 80 kan je doorgaans binnenlopen zonder je zorgen te maken over het programma. Daarnaast is net aangegeven dat een deel van de lichtinstallatie is weggehaald en er meer geluid voor in de plaats komt. De club viert dit jaar haar tienjarig jubileum en keert terug naar de basis: een dampend duister danshol.
Verder hebben zich tijdens ADE al nieuwe spelers aangediend. De Marktkantine aan de Jan van Galenstraat in Oud-West is daarvan een uitgesproken voorbeeld, de locatie bewees zich al tijdens ADE op de avonden van Stil Vor Talent en Pampa Records. De Marktkantine wil meer zijn dan een club alleen: er zijn werkplekken, een restaurant, er worden concerten gegeven en markten. Verder is de locatie groot en in de feesten en programmering zit nog geen continuïteit. Het is een verhuurschuur waar namen als Straf_werk en Next Monday’s Hangover de zaak voltrekken. Een familiegevoel lijkt in zo’n grote zaal dan ook moeilijk haalbaar.
Radion in broedplaats ACTA, het voormalig tandheelkundig centrum in Nieuw-West, heeft de sterren wat dat betreft beter staan: een rauwe industriële locatie met een enthousiast klein team. Staas Lucassen (Pand14) en Nadine Sponk initieerden Radion. Al moet je hier wel goed op het programma letten, want de avonden verschillen sterk, je kan zomaar bij een Hitzoneparty met ‘hitjes van vroeger’ binnenwandelen. Er is in Radion ook veel aandacht voor kunst en cultuur (en wat dacht je van goochelen of een cursus zwaardvechten?). Verder is de Louwesweg toch een eindje fietsen vanuit het centrum. Laat dat je niet afschrikken want de dansavonden in Radion op vrijdag en zaterdag liegen er niet om. Avonden als Subnight (Sandrien, Etappe Kyle), Mind (Reza Athar, Prins Thomas) en Spot On (Tyree Cooper, Rahaan) bijvoorbeeld. Of Radion en Marktkantine te ver buiten het centrum liggen zal de tijd uitwijzen. In de beginjaren vond het publiek de Wibautstraat ook te ver, later wist men de club toch te vinden.
In de gesprekken met getrouwen werden warehouse evenementen ook veelvuldig genoemd, een gat waar het Amerikaanse SFX - moederbedrijf van onder meer ID&T en Awakenings - als de kippen bij was: vanaf 13 februari wordt het warehouse aan de Elementenstraat door Hyte overgenomen voor een achttal enorme kneiters. Al in het eerste weekend staan ook Trouw residents Tom Trago, Cinnaman en Job Jobse op het affiche, maar ook levende Detroit-legendes als Derrick May en Robert Hood staan op de rol naast namen als Marcel Dettmann, Pan Pot en DVS1.
Met het verdwijnen van Trouw ontstaat ruimte voor andere clubs, andere evenementen en andere ideeën. Aan het front dienen nieuwe spelers zich al aan. In de oude club More aan de Rozengracht opent 16 januari Closure. Aan het roer staan Joey Muijlwijk van Chateau Techno en Olivier Louw. Ze huren het pand van Bert van der Leden (Supperclub, Mazzo) met een jaarcontract. Het is een soort pop-upclub en de aspiraties zijn direct duidelijk. “Het is een club voor ongeveer 700 man en we zoeken een intiem gevoel,” zegt Louw. “Je moet naar Closure kunnen gaan zonder op het programma te kijken. Een steady programmering, zoals Trouw dat ook heeft gedaan. Op vrijdag meer vocalen, techhouse en disco, techno op zaterdag en één keer per maand op zondag een meer zweverig geluid. De tent moet rauw zijn, zwart en minimalistisch. Corkville verzorgt het artwork, dezelfde kunstenaar die ook de muurschildering voor het Cruquiusgilde deed. Er komt geen naam op de gevel, dus je moet straks weten waar het is. Binnen worden geen foto’s gemaakt, iedereen moet er lekker zichzelf kunnen zijn zonder zich daarover zorgen te maken.”
De oude More werd geplaagd door veel jongeren met drank voor de deur en geluidsoverlast, vooral de laatste jaren. Het is nu de vraag of dat probleem weer de kop opsteekt. “We hebben er al een paar testfeesten gedaan. We kregen de sleutel op de woensdag voor kerst. De mannen van Chateau Techno hebben drie dagen lopen beuken om het in te richten. Op derde kerstdag gaven we een feestje voor vrienden. Daarna verkochten we binnen 60 uur 700 kaarten voor een feest met oudjaar, we hebben nog 400 man moeten weigeren aan de deur. We hebben nog geen klachten over overlast gehad.” Klachten over geluidsoverlast kwamen vrijwel altijd van het pand boven de club en dat hebben zij nu zelf gehuurd. Closure gaat veel werken met allnighters, Dimitri bijt het spits af met een set van zes uur en ook Benny Rodrigues staat al voor zeven uur op het programma. “We willen graag een 24-uurs vergunning, maar dat is lastig. We hebben wel een paar keer per jaar ontheffing van eindtijd. Daarvan maken we tijdens de openingsweekender direct gebruik.” De ideeën zijn er, maar als nieuwe club zal Closure zich volledig moeten bewijzen.
Trouw kreeg als eerste club in Amsterdam een 24-uurs vergunning. “De verwachtingen waren dat iedereen heel lang zou blijven, maar dat was in het begin echt nog niet zo,” zegt Sandrien. “Mensen moesten daar echt aan wennen.” Vooral het laatste jaar van Trouw waren de weekenders enorm populair. Uitgaan hoeft niet alleen op vrijdag- of zaterdagavond. Er is natuurlijk al jaren een alternatief voor de clubs: festivals. Maar dansfestivals zijn voornamelijk in de zomer en weinig consistent. Een gat waar Thuishaven in sprong. Met behoorlijke regelmaat op zondagmiddag dansen tussen 13.00 en 23.00 uur. Toen de organisatoren van een gepensioneerde circusbaas de tent en attributen over kochten, was het Wintercircus geboren.
Wegens een tekort aan festivalterreinen in Amsterdam wordt Thuishaven geregeld verplaatst. Aankomend weekend vertrekt het circus richting de NDSM werf. Op 18 januari staan onder meer dOP en Peak & Swift op de Salon - Zur wilden Renate takeover van het Wintercircus. Ook bij Thuishaven is de programmering goed. Namen als Musclefarm, Lee Burridge en Dennis Ferrer keren geregeld terug, maar ook Dimitri en Joris Voorn sierden het affiche. De sfeer in zo’n circustent, inclusief jongleurs en confetti, is ook weer eens wat anders. Het zou alleen fijn zijn als een permanente vergunning wordt verstrekt.
Amsterdam barst van de initiatieven, ieder met een eigen charme. Het is onmogelijk om alles in één stuk te vangen, maar dat er veel gebeurt is duidelijk. Trouw had een aantal goede eigenschappen, die zien we op verschillende plekken terug: rauwe panden, steengoede programmering en dansen buiten de reguliere avonden om. Het Amsterdamse nachtleven broeit meer dan ooit en het gat van Trouw biedt ruimte voor iets nieuws. Een ding is zeker, clubliefhebbers in Amsterdam hoeven zich niet te vervelen.