De Plato Zwolle heef als winkel geen overdreven uitgesproken karakter. Het is geen rommelige zaak waar de gitaarsolo’s non-stop door de winkel schallen, geen bunker met de twaalf-inches tot het plafond opgestapeld en constant pompende four to the floors. Er wordt van alles gedraaid, de winkel is gevuld met strakke cd- en platenbakken. Nou ja, als je even goed kijkt zie je wel dat de nederhophoek goed gevuld is. Niet verrassend, want Paul was in de beginjaren van de groep nog even manager van Opgezwolle, en zit dus aardig goed in de hiphop. Maar hem heeft 3voor12 vorig jaar al uitgelicht, vandaag gaat het om de klanten.
Record Store Day 2014: De klanten van Plato
Nu platenzaken het overal moeilijk hebben, is de klant misschien wel belangrijker dan ooit. Deel drie in de serie bezoekers van platenzaken.
Misschien zit Plato wel in het mooiste stukje van Zwolle. Randje binnenstad, precies het stuk met afgebrokkelde oude stadsmuren, op loopafstand van driesterrenrestaurant de Librije en een boekhandel in een monumentale oude kerk. Het hoekje van de goede smaak, zo lijkt het. Paul van’t Veer, het gezicht van Plato eindigde vorig jaar op de zesde plek in onze verkiezing van beste platenboer van Nederland. Dit jaar kwamen we terug, en gingen we in gesprek met de klanten in zijn winkel. Want aangezien overal in Nederland winkels omvallen, zijn die bezoekers belangrijker dan ooit.
Dick
Dit is intussen de derde locatie van de Plato in Zwolle, vanaf het eerste pand is Dick al vaste klant. Elke vrijdag, komt hij aan het eind van de dag even langs voor zijn “rituele dansje”, zoals hij zijn rondje door de zaak zelf noemt. “Ik ga nog altijd de bakken door, volgens een bepaalde logica. Nou ja, logica, ik denk niet dat mensen die me zien er iets van een patroon in herkennen. Ik heb een vrij brede smaak en collectie. Het valt wel mee, maar ik heb intussen denk ik wel zo’n drieduizend cd’s. En met mijn stripboekverzameling, drie kinderen en een vrouw, is het huis toch best vol. Ik haal de cd’s dan ook uit de doosjes en stop ze met het boekje in sleeves, zodat ik er meer in de kast kwijt kan. Mijn LP’s heb ik bij een vriend gestald, al zijn dat er maar duizend, en een deel van mijn stripboeken staat bij mijn moeder. Mijn zoon is nu twee jaar aan het studeren, dus ik heb even gas terug genomen. Anders moet ik wel erg hard gaan werken om het te betalen. Maar straks, als hij afgestudeerd is en echt het huis uit gaat, dan heb ik een kamer vrij voor mijn spullen.” Plotseling kijkt Dick wat beschaamd: “Het is eigenlijk een raar verhaal als ik me zelf zo hoor, maar het is toch echt zo.”
Hoewel Dick groot belang hecht aan het ondersteunen van zijn lokale platenzaak, staart hij zich niet blind op het aanbod daar. “Ik koop ook wel dingen via internet. Ik kan nogal hebberig worden als ik iets wil hebben. Als ik er niet via Paul aan kan komen, dan ga ik gewoon via internet op zoek. Ik ben best bereid iets te betalen, maar laatst zocht ik een album van Masters Of Reality en die vond ik voor meer dan duizend euro op eBay. Dat heb ik niet gedaan, dat kan ik je verzekeren. Uiteindelijk vond ik hem voor vijftien euro in Griekenland. Of het een originele versie is, interesseert me niet. Ik zie er niks aan, en ik ben met cd’s niet zo’n purist. Met stripboeken wel, daarentegen. Als ik een boek echt graag wil,en ik vind dan na lang zoeken eindelijk een tweede druk, dan koop ik hem niet. Ik koop alleen maar eerste drukken, iets anders is geen optie.”
Joël
Zeker tien jaar komt Joël al in de Plato. "Vroeger kwam ik hier echt voor de hiphop, maar intussen gaat het alle kanten op. “Ik heb wel periodes dat ik hier echt veel kwam. Tegenwoordig is dat nog maar eens in de drie weken denk ik. Het is niet dat ik me ouderwets voel, maar ik wil dingen gewoon kopen. En ik ben ook niet zo handig met dat downloaden. Soms koop ik een tijd lang vinyl, maar nu zit ik weer ik mijn cd-periode. Geen idee waarom eigenlijk. Soms koop ik dingen waarvan ik gehoord heb, maar vaak heb ik geen idee. In zo’n geval vraag ik Paul, die dan meteen met een hele rits suggesties komt. Ondertussen weet hij wel wat ik tof vind. Laatst kwam hij bijvoorbeeld aan met Juicy J, toen ik weer eens in mijn smerige hiphop-fase zat. “
Niels
Ondanks dat hij in Kampen woont, komt Niels toch nog wel eens in de platenzaak in Zwolle. “Niet echt vaak, maar wel een paar keer per jaar. In Kampen heb ik mijn vaste platenzaak, Blue Music. Daar weet de eigenaar precies wat ik leuk vind, en geeft me vaak tips. Toch loop ik altijd als ik in Zwolle ben hier nog even binnen. In de grote ketens als de Mediamarkt en Free Record Shop kom ik niet echt, want daar verkopen ze vooral dingen die echt populair zijn. Ik zit toch meer in de hardrock of in ieder geval in de stevige hoek. De laatste plaat die ik kocht was de nieuwe van Mark Lanegan, en laatst betrapte ik mezelf met een album van Sepultura. Dat soort muziek vind ik niet echt in de grote ketens en al helemaal niet op vinyl, zoals hier."