Cookie Monsta: Hard, lomp, ordinair... and proud of it

"Deze muziek draait niet om hoe slim of dom je bent, het draait om het plezier"

Atze de Vrieze ,

Zondag 26 augustus vindt in Amsterdam een nieuw event plaats: Lockdown. Liefhebbers van dubstep kennen die term van de illegale feestjes die de afgelopen jaren her en der in de stad plaatsvonden, zondag op de NDSM-werf neemt het feest een officiële status aan. Er draaien dj's als Noisia, TNGHT, Joy Orbison en Digital Mystikz. Grote afsluiter is de Engelsman Cookie Monsta, koning van de meest lompe, ordinaire dubstep die je je voor kunt stellen. En daar is hij trots op. "Natuurlijk zoek ik de grens op. Op een dag zal ik zo'n belachelijk sample gebruiken dat iedereen me haat. Dat zou mooi zijn."

"De laatste keer dat ik in Amsterdam was, raakte ik vijf seconden bewusteloos. Ik deed een stagedive, samen met een andere kerel. We omarmden elkaar in de lucht, waardoor ik niet op mijn rug kon landen. Ik raakte vervolgens iemand met mijn hoofd, waardoor ik out ging, terwijl ik over de handen van de mensen gedragen werd. Ik heb mijn set afgemaakt, maar het voelde alsof mijn hoofd ontplofte." Het klinkt als een slechte herinnering, maar Cookie Monsta lacht erbij en koestert het incident. Dit is uiteindelijk waar het allemaal om draait. Gekkigheid uithalen, energie, drank, positieve agressie.

Blauwe plekken
Tony Cook had ook elektriciën kunnen worden, net als de meeste van zijn maten uit Nottingham, een bescheiden stad in het noorden van Engeland. Hij volgde zelfs even een opleiding tot mecanicien, maar koos toch voor een carrière als dj. Hij woont nog altijd in Nottingham, met zijn vriendin en twee jaar oude zoon. "Mijn vriendin haat mijn baan. Ze haat het dat ik vaak weg of in de studio ben. Maar ze snapt ook dat ik niet voor een negen tot vijf baan gekozen heb." Zijn vrienden begrepen er niets van en maakten hem in eerste instantie belachelijk, maar het lachen is de vrienden van Cookie Monsta - want die melige naam heeft hij zichzelf aangemeten - wel vergaan. Het gaat goed met die carrière. De harde, lompe dubstepsound die hij vertegenwoordigt is totaal aan het ontploffen. Een jaar geleden draaide hij op Lowlands in de Bravo, samen met zijn vriend Trolley Snatcha. Dommer en platter wordt het niet, maar wilder en energieker ook niet. In Amsterdam zijn de 50Hurtz-avonden waarop de sound gedraaid wordt in korte tijd razend populair geworden, en ook in andere Nederlandse clubs heeft Cookie al heel wat blauwe plekken bezorgd.

"Ik weet nog een jaar of twee geleden in een Belgische club, een veredelde kroeg. Ineens waren er driehonderd mensen. Het leek totaal uit het niets te komen. In Engeland was dat anders. Daar is wat wij doen een logisch vervolg op allerlei dingen. Drum 'n bass, grime, dubstep, we zijn door een heel traject van nieuwe genres gegaan. Ik heb altijd gehouden van energieke, donkere muziek. De harde grime tracks met veel bas waren altijd mijn favoriet. Garage was als het vriendelijke broertje van grime dat wel netjes 'hallo' zei, maar ik had meer met de 'evil' kant. Donker en boos."

Rood schaamhaar
Die agressie moeten we vooral niet te serieus nemen. Niet voor niets sloot Cookie Monsta zich aan bij Circus Records, het platform van drie dj/producers uit een klein dorp in Northampton: Flux Pavilion, Doctor P en Trolley Snatcha. Ze stellen zichzelf ten doel veel lol te hebben, met elkaar te drinken, tracks te produceren en ze uit te brengen als ze er enthousiast genoeg over zijn. Zo scoorde Cookie een hit met Ginger Pubes, een schreeuwerige tune over de verlokkingen van roodharige meisjes. "Dat was raar, want ik had op dat moment niet eens fatsoenlijke apparatuur om op te produceren. Ik had zo'n surroundsetje dat standaard bij een dvd-speler zit, heel goedkoop. Ik heb die track op Myspace gezet - dat leefde toen nog - en het werd tot mijn grote verbazing een hit." Ginger Pubes is een klassieke Circus Records track, met keiharde beats en nog hardere bassen, met de onkuise tekst 'ginger cunt' er tussendoor. Grappig bedoeld natuurlijk. Op de hoes van een gezamenlijke hoes staan de vier kernleden afgebeeld als LEGO-poppetjes, met in het hoekje de leeftijdsaanduiding 4+. Er staat nog net niet op: 25-. "Deze muziek draait niet om hoe slim of dom je bent", zegt Cookie Monsta. "Het draait om het plezier."

Dat geldt ook voor een meer militante track als Riot, titeltrack van een EP die dit jaar uitkwam. Een gevoelige term, amper een jaar na de grote rellen die Engeland teisterden. "Er zitten samples in uit een YouTube-filmpje waarin je honderd man op een stuk of zes agenten af ziet rennen. Of ik daar opgewonden word? Dat moet wel een beetje, als je dit soort muziek maakt. Ik was gefascineerd door die video, door de enorme energie die erin zat. Zo wilde ik die tune ook maken, agressief, alsof ie in je gezicht schreeuwt. Maar of ik de rellen goedpraat of begrijp? Nee. Ik begrijp wat mensen proberen te zeggen over hun werkloosheid, maar dit sloeg nergens op. Ze grepen de kans om een raam in te slaan en er met een breedbeeld-tv vandoor te gaan. Dat heeft niets met hun financiële situatie te maken. En als je je dat toch boos voelt, begin dan een moshpit op de dansvloer."

Litteken voor het leven
Niet al te hard natuurlijk, want als er echt gevochten wordt, legt de dj het spel stil. "Vechten doe je maar buiten. Het gebeurt gelukkig weinig, zeker in Nederland. Mensen komen toch vooral om een goede avond te hebben. Dronken te worden met vrienden." Zondag neemt Cookie Monsta collega Funtcase mee naar Amsterdam. De dj is de minst bekende naam uit de Circus stal, maar ook hij draaide afgelopen weekend op Lowlands. Toen vlak voor Flux Pavilion, op Lockdown back to back met Cookie. "Funtcase, die heb ik laatst een mooi litteken bezorgd. We waren in Parijs met een Circus Takeover, waren allemaal klaar met onze set en flink aan het drinken in de kleedkamer. Iemand probeerde me vast te plakken aan mijn stoel met ducttape. Ik rukte me los en slingerde de rol tape tegen Funtcase's kop. Hij bloedde als een rund. Het was prachtig, vond hij ook. Ik hoop dat je het voor altijd blijft zien."