3VOOR12 bespreekt Album van de Week (35): Bloc Party

Intimacy is de nog moeilijker derde van de Britse band

Wie op basis van de titel - Intimacy - een romantische plaat met zoete ballads verwacht, komt bedrogen uit. De nieuwe Bloc Party is het logische vervolg op de moeilijke tweede: een nog ingewikkelder derde.

Intimacy is de nog moeilijker derde van de Britse band

Toen Bloc Party drie jaar geleden debuteerde, werd de band voor het gemak maar op een lijn gesteld met de nieuwe golf Britse bandjes. Niet zo gek, want de band dook op in het kielzog van Franz Ferdinand, debuutalbum Silent Alarm verscheen net iets eerder dan dat van Kaiser Chiefs en de muziek liet zich omschrijven als dansbaar en hoekig. Maar de goede verstaander begreep direct dat Bloc Party een heel andere band was. Weeg voor het gemak songtitels Take Me Out en Like Eating Glass tegen elkaar af. Bloc Party staat voor bijtende ironie en gitaarriffs als glasscherven, ook nu weer.

Misschien wel het belangrijkste verschil tussen Bloc Party en hun generatiegenoten ligt besloten in de titel van het derde album: Intimacy. Franz Ferdinand omschreef zijn eigen geluid als muziek voor de meisjes om op te dansen, Kooks-zanger Luke Pritchard ziet elke avond een massa vrouwelijk schoon sensueel bewegen onder zijn microfoonstandaard. Bij Bloc Party is intimiteit alles behalve een vanzelfsprekendheid. “I’m sleeping with people I don’t even like”, zingt Kele Okereke in Mercury, de eerste single van het nieuwe album.

Wie op basis van de titel een romantische plaat met zoete ballades verwacht, komt dan ook bedrogen uit. De argeloze luisteraar wordt direct overvallen met Ares, een aan de Griekse god van de oorlog opgedragen splinterbom van noisegitaren, vervormde drums, gejaagde synths en angstaanjagende vocalen. De ritmesectie is van het begin af aan de grote kracht van de band geweest, maar dat gold nog nooit zo sterk als nu. Vergeleken met die furieuze opening is Mercury haast een koel briesje. Niets is minder waar: het heeft stekelige drums, vreemde ingeblikte blazers, een stroperige synthesizer onder het refrein en een apocalyptische climax. De een vindt het geniaal, de ander platgeproduceerde flauwekul, het is in elk geval Bloc Party’s meest ambitieuze single tot nu toe.

Intimacy brengt Bloc Party verder dan het tot nu geweest is. Na die twee intense openingsnummers en een wat klassiekere track (Halo), maakt Bloc Party veel ruimte voor rustige songs (zoals het ontroerende Biko), met daarin onder meer een klokkenspel, een drumcomputer, een orgel en een kerkkoor. De songstructuren liggen in het verlengde van het tweede album A Weekend In The City: herkenbaar als Bloc Party, maar met een sterke drang naar abstractie. Het ligt voor de hand dat juist in die rustige nummers de intimiteit weer om de hoek komt kijken, maar ook nu is juist het ontbreken ervan de kern in de teksten van Okereke. “You used to take your watch off before we made love”, luiden de veelzeggende openingswoorden van Trojan Horse, de gedoodverfde hit van de plaat.

De tijd dat Bloc Party compacte liedjes maakte waarop het lekker dansen was, is definitief voorbij. Dit nieuwe album ligt muzikaal nog verder weg van het standaard Britpopliedje, is tekstueel nog persoonlijker en tegelijk ongrijpbaarder. Intimacy is het logische vervolg op de moeilijke tweede: een nog ingewikkelder derde.

Intimacy van Bloc Party is in eerste instantie alleen te koop als download op www.blocparty.com. 27 oktober ligt de fysieke versie in de winkels, uitgebracht door Wichita/V2.