Noodzakelijk Verdriet is een album van het allerhoogste niveau, compositorisch, productioneel én tekstueel. Froukje speelt met taal op een verfrissende manier: haar teksten zijn persoonlijk en direct – alsof ze haar dagboek direct op muziek heeft gezet –, maar toch ook poëtisch en weldoordacht. Veel nummers zijn intens emotioneel, soms zelfs pijnlijk. Zo raakt het nummer over haar overleden broer tot in het diepst van de ziel.
De muziek van Noodzakelijk Verdriet sluit sterk aan bij de inhoud: sommige nummers blijven klein en ingetogen, vaak klinkt het juist ook dansbaar en catchy. Maar nergens bekruipt het gevoel dat Froukje op zoek was naar een hit, daarvoor is het album te eigenzinnig geproduceerd.
En het knappe: Froukje weet ook de zwaarste zaken met op zijn tijd een lachje te brengen en op momenten relativeert ze haar problemen. Sterker nog: een enkele keer doorbreekt ze de vierde muur en richt zich direct tot de luisteraar om met een knipoog te verzuchten ‘jullie zijn vast al fucking moe van mijn gezeik en mijn gegrien’.
Het is een kunst om persoonlijke muziek te maken die tijdloos is, en waar ook mensen met hele andere achtergronden zich aan kunnen relateren, van jong tot oud. Die kunst heeft Froukje in de vingers. En we weten zeker dat er weer nieuwe generaties komen die over twintig, dertig of vijftig jaar, zullen herkennen in Noodzakelijk Verdiet van Froukje. En daarmee is dit het beste Nederlandse album van het jaar, de winnaar van de 3voor12 Award 2024.