De mooiste muziekmomenten in Eindhoven van 2012 volgens onze redactie

Sufjan Stevens, Breton en Birdt best gewaardeerd

Redactie 3voor12/Eindhoven ,

Eindelijk is het weer december. Vergeet de kalkoen, de verplichte nummers. Maak je even niet druk over waar je in godsnaam naar toe moet met oud & nieuw. Sla je kraag op en negeer de regen en de grijze misère. Snel naar huis, neem een gluhwein, trek je warmste pantoffels aan. Gooi nog een vers houtblok op de open haard: het is tijd voor de lijstjes. Bijzondere lijstjes met bijzondere momenten. De redactie van 3voor12/Eindhoven blikt terug op 2012 met haar favoriete muziekmomenten. In de uitzending van 3voor12/Eindhoven radio op 19 december worden alle momenten toegelicht, met woord en muziek, in een spectaculaire eindejaarsuitzending.

Het afgelopen jaar hebben we veel moois gezien. Ook wel wat dingen die minder mooi waren. Hebben we het niet meer over. Die vergeten we snel. 3voor12/Eindhoven wil graag terugblikken naar de hoogtepunten van 2012 en doet dat aan de hand van de antwoorden die de redactieleden hebben gegeven op de vraag: wat zijn de mooiste muziekmomenten van 2012 die in Eindhoven hebben plaatsgevonden? Spelregel: alles mag, als het moment maar in Eindhoven heeft plaatsgevonden. Dus of het nou een concert in het Klokgebouw of tien prachtige seconden bezorgd door een straatmuzikant zijn; het wordt allemaal goed gerekend als inzending. Schrijvers, fotografen, radiomakers en redactieleden stuurden hun top vijf op wat heeft geresulteerd in een divers overzicht.

LIONNE VAN DER HAGEN | FOTOGRAAF

1. Sufjan Stevens, Bryce Dessner & Nico Muhly, 7 april in het Muziekgebouw

Na al die lovende woorden over het optreden van Sufjan Stevens dat hij gaf in 2011 was ik wel heel erg nieuwsgierig. Goed vond ik hem sowieso al, op plaat. Wat hij live laat zien, is indrukwekkend te noemen. Wat een show. Wat weet een bescheiden man als Sufjan een immense show neer te zetten. Zowel met als zonder zijn medemuzikanten. Ja, nummer 1. Zeker weten.

2. Florence and the Machine, 14 februari in de Effenaar
Op de valreep mocht ik dit concert in plaats van via een live-stream op mijn laptop live vanuit de zaal meemaken. En wat was het geweldig. Wat was zij geweldig. Haar stem, haar hele performance. Geweldig.

3. Breton, 9 oktober in de Effenaar
Breton heeft een hele gave plaat uitgebracht maar waarschijnlijk hadden nog te weinig Eindhovenaren hiervan gehoord. De zaal was minimaal gevuld. Jammer, want op het podium was het, mede door de fijne portie gitaren over die elektronische beats, nog net wat overtuigender dan op plaat.

4. Reignwolf tijdens Hit The City, 18 november in the Rambler
Een heuse zondagavond-ontdekking. Nietsvermoedend ging ik de bluesrockband Reignwolf fotograferen. Frontman Jordan Cook gebruikte het podium als een speeltoestel. Van staand met een gitaar om achter, of zelfs op, een floortom sprong hij achter het drumstel en terug. Zowel als eenmansband als met z’n drieën liet Reignwolf de energie van begin tot eind van het podium spatten.

5. Ultra 2012 pop-up event, 9 maart in TAC
Een avond vol kunstzinnige ontdekkingen. A-la Jools Holland’s showcase-programma verschoven we als publiek telkens van podium naar podium naar tafeltje etc. Muziek, lezingen, dj’s, projecties, er was genoeg te zien, te horen, te herbeleven en te ontdekken. Een van die ontdekkingen was April. Het trio had door zowel hun voorkomen als hun muziek zo uit de 80’s kunnen komen. Maar dan met een jong, nieuw en eigenzinnig tintje.

BART JANSEN | SCHRIJVER

1. The Black Keys, 1 februari in het Klokgebouw
The Black Keys openden begin van dit jaar met een grote show in Eindhoven.
Dan Auerbach en Patrick Carney bewezen een sterk duo te zijn, dat zonder moeite het gehele Klokgebouw op zijn kop zet. Hoogtepunt was ‘Little Black Submarines’ waarbij gitarist/zanger Auerbach liet zien hoe afwisselend The Black Keys zijn; rustmomenten werden ingewisseld door knalharde uitspattingen.

2. The Bony King Of Nowhere, 7 december in Effenaar
Na het Naked Song Festival in 2011 keerde The Bony King Of Nowhere terug naar Eindhoven. Zanger Bram Vanparys had alweer zijn derde langspeler geschreven. Teruggetrokken als een kluizenaar in de Belgische bossen vond hij zijn inspiratie en schreef in slechts één dag zijn nieuwe meesterwerk. In de Effenaar liet hij zien dat dit mogelijk is. Haarfijn en ontspannen zong de jonge singer-songwriter, alsof het geen enkele moeite kostte.

3. Mikal Cronin, 14 juni in Altstadt
Mikal Cronin maakt zeer toegankelijke garage-rock. In tegenstelling tot vele andere in het genre, maakt Cronin nummers die diepgang hebben, zeer divers zijn en soms doen denken aan de beginperiode  van The Kinks. In de Altstadt liet Cronin zien dat garage niet alleen gruizig hoeft te zijn, daarbij genoeg ruimte over latend voor de rest van de band. Het draaide deze avond niet alleen om Mikal Cronin. Zo eisten de bassist en de drummer regelmatig een hoofdrol op.

4. China Rats, 18 november in Effenaar tijdens Hit The City
Met enkel een EP op zak nodigde de Effenaar het Britse China Rats uit op het Hit The City festival. Een nieuw festival dat vooral in het teken stond van nieuwe opkomende acts.  De jonge gasten uit Leeds bewezen een grote belofte te zijn. Met ‘To Be Like I’ als hoogtepunt. Laat dat album maar snel uitkomen!

5. Balthazar, 29 april in Effenaar
Nog voordat het album ‘Rats’ uit was gekomen, speelde Balthazar een show in de grote zaal van de Effenaar. Er kon gesproken worden van een exclusieve preview-show. Het viel al snel op hoe de Vlamingen waren als band. Waar in het  Klokgebouw tijdens PIAS Nites regelmatig schoonheidsfoutjes werden gemaakt, was dit nu verre van het geval.

PAUL KNIPPENBERG | SCHRIJVER

1. Sufjan Stevens, Bryce Dessner & Nico Muhly – Planetarium, 7 april in het Muziekgebouw
Ja, het was een geruchtmakende wereldpremière. En ja, het was opzienbarend dat een held als Sufjan Stevens voor het tweede opeenvolgende jaar in het muziekgebouw stond. Maar veel belangrijker was dat ‘Planetarium’, het project van Sufjan, Bryce Dessner en Nico Muhly, een diepe indruk maakte op alle aanwezigen. Vooral afsluiter ‘Mercury’ was bloedmooi. De staande ovatie die het illustere drietal ten deel viel was meer dan terecht. Ik wacht nog steeds met smart op een studioversie van deze nummers.

2. Birdt op het Hit The City festival, 18 november in de studentenkapel

Van de ene staande ovatie naar de andere. En dat nog wel voor gewoon een act uit Eindhoven. Birdt kreeg met speels gemak een bomvolle studentenkapel stil. Alles leek te kloppen op die koude zondagmiddag. Het geluid was subliem, de band rondom Bardt van der Dennen in optima forma, en de sfeer in de kapel was van een niet te onderschatten meerwaarde. Van der Dennen bleek bovendien een volleerd frontman te zijn. Na nummers waar het tekstueel en muzikaal zwaar was geweest, wist hij de sfeer te doorbreken met een paar rake grappen. Bijzonder goed.

3. Cloud Nothings, 27 mei in de Effenaar
Ongeveer op het hoogtepunt van de hype rondom Cloud Nothings deed deze band Eindhoven aan. Het meest recente en met lof overstelpte album ‘Attack On Memory’ werd in zijn totaliteit ten gehore gebracht. Vooral het prijsnummer van dit album ‘Wasted Days’ maakte veel indruk. Het nummer duurt op plaat om en nabij de negen minuten, de Effenaar kreeg er nog een paar minuten bij. Het bezwerende middenstuk werd nog langer, rauwer en maniakaler gespeeld. Heerlijk.

4. Breton, 9 oktober in de Effenaar
Breton maakte - naar mijn bescheiden mening - een van de betere albums van het afgelopen jaar. Het aantal Eindhovenaren dat deze mening is toegedaan bleek schaars. De Britten stonden voor enkele tientallen bezoekers te spelen. Dat deden ze overigens voortreffelijk. De nummers van het debuut album werden live steviger en tevens meer dansbaar gebracht. Voor een lege en sfeerloze zaal overtuigen; een kwaliteit die weinigen is gegeven, maar Breton maakte het absoluut waar. Hopelijk is het kwartje bij een volgende passage van deze band bij meer mensen gevallen.

5. Snoeck, 5 april in de Rambler
Een van de mooie bijkomstigheden van schrijven voor 3voor12 Eindhoven is het ontdekken van nieuwe muziek en talent. Tijdens de EP Presentatie van CapCap... Cap werden we totaal overdonderd door een van de voorprogramma’s: Snoeck. Voor deze avond had ik nog nooit een noot van deze band gehoord. Na enkele nummers was het al duidelijk. Dit is gaaf, dit is veelbelovend, dit gaat het helemaal maken. De band heeft inmiddels laten horen en zien dat deze avond geen uitzondering was. Ze overtuigden verder op de lente-editie van Club 3voor12/Eindhoven en hebben onlangs een prachtig album uitgebracht.

PATRIC MURIS | HOOFDREDACTEUR

1. Sufjan Stevens, Nico Muhly en Bryce Dessner, 7 april in het Muziekgebouw
Vorig jaar stond Sufjan Stevens op één en nu weer. Het is geen toeval. De shows zijn compleet anders; toen solo met zijn nieuwe plaat, nu met componist Nico Muhly en The National gitarist Bryce Dessner in een unieke productie over het planetenstelsel. Klassiek, pop en rock kwamen samen in een prachtig samenspel met de zielstrelende stem van Sufjan Stevens als zwaartepunt.

2. Fresku, albumpresentatie ‘Maskerade’, 20 mei in de Effenaar
Het nieuwe album was nog maar net uit en de zware nummers – en die zijn er best veel – moesten nog op hun plek vallen. Nou, dat gebeurde wel tijdens de presentatie van het album in de Effenaar. Alleen in een spotlight rapte Fresku over zijn dochtertje, over zijn leed en over zijn onmogelijke relatie die bijna zijn ondergang betekende. Je kon het horen, zien en voelen. Verdriet werd afgewisseld met ultieme vreugdedansjes en gestuiter op het podium. De echte tranen vielen pas na afloop toen Fresku zijn vriendin ten huwelijk vroeg. En natuurlijk zei ze ja.

3. The Black Keys (en Band Of Skulls), 1 februari in het Klokgebouw
Op deze avond gebeurde het. Alweer. De zevenmijlslaarzen van de ooit obscure blues-rockband werden weer aangetrokken en verpulverden het Klokgebouw. Zelfs de op de balkons gebouwde tribunes konden nog niet plek genoeg bieden aan alle fans. De show was zakelijk, maar ongelooflijk goed. Hoe eenvoudig vaak ook in de basis, The Black Keys schrijven alleen maar hits. En dat bleek live nog maar eens te meer. Ze speelden ook nog een paar nummers als duo en zelfs toen klonken ze als een stadionband in wording. De recensie werd afgesloten met de verwachting dat de volgende halte wel Ahoy zou zijn, maar zelfs dat zou niet toereikend zijn. Ziggo Dome werd de volgende halte van de sneltrein die The Black Keys heet. Oh en laat me het geweldige – ondergewaardeerde en extreem sexy – voorprogramma niet vergeten: Band Of Skulls.

4. Efterklang en Sinfonia Rotterdam tijdens 3 Nights In Heaven, 7 november in de Catharinakerk
Efterklang maakt prachtige popmuziek die een sterke affiniteit heeft met modern-klassieke muziek. Een samenwerking met Sinfonia Rottedam, een groot orkest met blazers, strijkers en percussie, uitgevoerd in een kerk met een hele fraaie akoestiek, zorgde dan ook voor een synergie-effect die zijn weerga niet kent. Tijdens de 3 Nights In Heaven reeks werd voornamelijk werk van 'Piramida' gespeeld. Een heel verfijnd album dat ook in die andere eindejaarslijst terecht is gekomen.

5. Albumpresentatie ‘Place For One Day’ door Birdt, 18 november in de Studentenkapel
Birdt is een graag geziene gast in mijn jaarlijkse top 5. Dit jaar troeft de Eindhovense folkband, rondom singer-songwriter Bardt van der Dennen, onder andere Florence + The Machine, Breton en Mark Lanegan af. Met gemak zelfs. Het nieuwe album werd in een bijzondere samenstelling (met accordeonist Sascha Schmitt, basklarinettist Gareth Davis en violist Janne Mansens), op een bijzondere locatie (de serene Studentenkapel met opvallend goede akoestiek) en bovenal met de juiste waardering (doodse stilte en na afloop een staande ovatie) gepresenteerd. Een van de beste releases uit Eindhoven zorgde in de live-vertaling voor één van de mooiste muziekmomenten van het jaar.

Tot slot is er nog een eervolle vermelding voor de Ultra avond in TAC die plaatsvond op 9 maart. Wat een origineel concept, wat een goede bands en wat een waardevolle muziekles. Een belangrijk exportproduct van Nederland bijna vergeten, maar nu voor jaren weer top of mind.

THIJS PORTZ | SCHRIJVER

1. John Coffey tijdens Popronde Eindhoven, 16 november in Dynamo
Volgens ingewijden is Popronde het leukste festival van Nederland en ik moest en zou dit jaar meegaan. Man, ben ik blij dat ik dat gedaan heb. Een maand na dato heb ik nog steeds geen woorden voor het optreden van John Coffey in de kelder van Dynamo. Allesverzengend. Zoveel energie, plezier en geweldige nummers; het is ongekend. Ik schreef het toen al en sta er nog steeds achter: John Coffey is de C in cool en de reden dat mensen een band beginnen. Hun tweede CD ‘Bright Companions’ is ook één van de beste platen van 2012, met zekerheid.

2. Birdt tijdens Hit The City, 18 november in de Studentenkapel
En terwijl ik nog aan het bijkomen was van mijn nummer één, diende twee dagen later ‘Hit The City’ zich al aan. Birdt had ik eerder dit jaar al gezien, toen nog als voorprogramma van Dry The River in de Effenaar. Nu kwamen Bardt & Co. de nieuwe plaat ‘Place For One Day’ presenteren. Clichéwaarschuwing! Het was alsof alles een uur lang stilstond. Het optreden was een aaneenschakeling van voltreffers en maakte diepe indruk. Nog steeds. Birdt is voor mij met afstand dé Eindhovense band van 2012. En die plaat, dat is één van de beste van afgelopen jaar, ook met zekerheid.

3. Howe Gelb & Man From The South, 21 september in de Effenaar
Van Man From The South was ik sinds het Naked Song Festival al helemaal overtuigd, Howe Gelb was voor mij een grote onbekende. Ik had Carice van Houten met hem zien dwepen bij DWDD maar dat gold voor mij niet direct als aanbeveling. Het rijke oeuvre van de man werd helemaal voorbeluisterd, maar daar werd ik niet veel wijzer van. Solo of met band? Niemand wist het. Het werd dat eerste. Opgewarmd door Man From The South, die zijn geweldige plaat ‘Koblenz’ presenteerde, zorgde Howe Gelb voor bijkans tropische warmte. Muzikaal zag ik het afgelopen jaar wel gavere of betere dingen, maar de innemendheid en de ultieme relaxedheid van de cowboy tilden de hele avond naar een hoger plan. Bijzonder.

4. The Watchman op Folkwoods, 10 augustus
Die had ik even niet aan zien komen. Het uur voor het optreden van The Watchman was Russkaja nog met een peloton tanks over het festival heen gereden, iedereen in een euforische shock achterlatend. Van het grote veld naar een kleine tent waar Ad van Meurs een Nederlandstalige set ging spelen. Zacht en intiem. Het werd een climax van de buitencategorie. Alles klopte. Een band in geweldige vorm, blakend van het zelfvertrouwen en plezier. BJ Baartmans op gitaar die alles en iedereen omver blies, mooie nummers, zwoele zomeravond, lekker bier. Magisch.

Heel Folkwoods was trouwens een geweldige ervaring. Jammer dat het in 2013 niet doorgaat, ik had er weer zin in.

5. Cerebral Ballzy, 29 juni in Area 51
Vet. Dat is eigenlijk het enige woord dat het optreden van Cerebral Ballzy beschrijft. Na twee bijzonder matige en apatische voorprogramma’s haalden de snotjong uit Brooklyn de Area 51 alsnog overhoop. Op hun titelloze album spelen deze schatjes 12 nummers in 20 minuten. Het optreden duurde maar liefst 32 minuten. Toen was de koek op, en de nummers ook.

BIANCA STOMMEL | FOTOGRAAF

1. Moonspell, 6 juni in Dynamo
Nog nooit live gezien en na 16 jaar eindelijk eens heen gegaan. Het maakte diepe indruk en dan speelden ze ook nog alle drie de nummers die ik had gehoopt. Ik heb bijna hele optreden met open mond staan kijken en luisteren. Ik was weer even 16.

2. Janne Schra, 19 oktober in het Muziekgebouw
Mooi, breekbaar en grappig.

3. Wouter Hamel, 24 maart in het Muziekgebouw
Groot fan en altijd leuk. Ik mocht zelfs meezingen.

4.Teitur & Nederlands Blazers Ensemble tijdens 3 Nights In Heaven, 8 november in de Catharinakerk
Tijdens het concert was ik vooral bezig met fotograferen. Tijdens de aftershow maakte het optreden erg veel indruk. Vooral omdat ik toen echt de tijd had om goed te luisteren en het te laten inwerken.

5. Level 42, 18 november in de Effenaar
Allemaal oude hits, maar nog steeds erg goed.

PAUL VERHAGEN | FOTOGRAAF

1. Radar Men from the Moon tijdens Club 3voor12/Eindhoven, 5 oktober in de Effenaar
Had ze al een jaar eerder al gezien, maar werd volledig omver geblazen door de enorme progressie die ze gemaakt hebben. De show op de laatste 3voor12/Eindhoven clubavond van 2012 was een grote psychedelische gitaartrip. Een voltreffer.

2. Anthrax (als voorprogramma van Motörhead), 23 november in het Klokgebouw
Kwaliteit, energie en dankbaarheid spatte van het podium. En dat alles perfect gedoseerd en zeer zelfbewust als voorprogramma fungerend. Vakmanschap ten top!

3. Violation of Trust tijdens Koninginnedag, 30 april in het Klokgebouw
Uit oude roestige tijden maar mooi om te zien hoe V.O.T. weer nieuw leven in is geblazen.  (Op het moment van schrijven heb ik hun show op Speedfest nog van ze tegoed).

4. De door Dynamo georganiseerde busreis naar Fortarock
De sfeer in de bus was top en even waande ik me weer terug in 1990 toen ik in zo’n zelfde bus vol langharig gespuis zat met bestemming Groenoordhallen in Leiden. Toentertijd met eindbestemming de ‘Clash of the Titans’ tour. Met onder andere Slayer en Testament. Aangezien zowel start als einde van deze reis collectief vanuit de Eindhovense binnenstad plaatsvond, mag ik hem opnemen in mijn momentenlijst.

5. Therion, 28 september in de Effenaar
Zeer geboeid gebleven gedurende de hele show. Toch wel verrassend aangezien ik ze in al die jaren al vele malen heb mogen aanschouwen. Deze plek 5 is verder symbolisch voor vele andere puike shows die ik dit jaar zag op Eindhovens grondgebied.

ROB DE VRIES | SCHRIJVER

Dit jaar heb ik me voor het eerst een heel jaar recensent van 3voor12/Eindhoven mogen noemen. Vorig jaar begon ik in november met schrijven, mijn eerste recensie schreef ik over The Drums. Een band die daardoor altijd een speciaal plekje zal innemen voor mij, terwijl het optreden totaal niet memorabel was. 
Dit jaar heb ik een hele hoop gezien en gehoord in Eindhoven en heb dus ook echt moeten graven en spitten door mijn archieven om tot een mooie top 5 te komen. Het indelen op de plaatsen 2 tot en met 5 kostte me ook nog eens erg veel moeite, de nummer 1 was echter direct bekend.

1. Efterklang en Sinfonia Rotterdam tijdens 3 Nights In Heaven, 7 november in de Catharinakerk
Voor mij eigenlijk geen moment twijfel. Tijdens 3 Nights In Heaven zag ik vorig jaar al eens James Vincent McMorrow imponeren, dit jaar lukte het de band Efterklang op 7 November 2012. In de Catharinakerk optreden lijkt me voor iedere muzikant iets magisch. Zeker als je dat dan ook nog mag doen met een enorm orkest dat je muzikaal ondersteunt. De kerk was ook dit jaar weer prachtig verlicht en de Denen (twee keer een Deense band in mijn lijstje!) zijn vanaf de eerste seconde een lust voor het oor. Integraal wordt het laatste album 'Piramida' gespeeld, een album dat gevormd werd in en om Spitsbergen. Vreemde geluidjes opgenomen in de verlaten mystiek van een oud Russisch mijnwerkersdorpje vinden op dit album hun weg tussen de prachtige klanken van de band. Ook live voel je de bijzondere plek waar dit album is gemaakt. Frontman Casper Klausen blijkt een echte gastheer, voor zijn orkest en voor de toehoorders. Hij is relaxed, geniet zichtbaar en is fantastisch bij stem. Ieder nummer is een hoogtepunt op zich, met als uitschieters 'The Living Layer' en toegift 'Modern Drift'. Het publiek loopt voldaan de koude Eindhovense nacht in na afloop van het concert, en ik ben er daarna nog een aantal dagen echt van onder de indruk gebleven. Efterklang komt terug; ze zijn bezig met een tour en als ze in de buurt zijn, ga ze zien. Garanderen dat het zo magisch wordt als in de Catharinakerk kan ik niet, maar missen mag je het zeker niet.

2. Release van ‘Koblenz’, de debuutplaat van Man From The South, 21 september in de Effenaar
Op de tweede plek staat geen liveconcert, maar de release van het album 'Koblenz' van Man From The South op 21 September van dit jaar.
Toen ik het album van Paul van Hulten, alias Man From The South, voor het eerst luisterde was ik direct onder de indruk van een paar liedjes. Vooral 'Goodbye Hawaï' maakte indruk door de intrigerende stem en het repetitieve gitaarspel van de Eindhovenaar. Ik schreef een recensie over de plaat en raakte in de ban van vrijwel ieder nummer. Het album is onheilspellend en gaat onder je huid zitten, laat je niet meer los. Nog steeds luister ik het album regelmatig en het blijft me raken. Het doet me dan ook goed dat niet alleen ik als Eindhovenaar, maar ook de rest van Nederland inmiddels kennis maakt met Man From The South. Deze muziek verdient een groot publiek.

3. Jacco Gardner tijdens Brandend Zand, 2 september in de Effenaar
De derde plaats is ingeruimd voor een grote belofte die op dit moment naam maakt op onder meer Pitchfork en 3voor12. Hij wordt gezien als één van de grootste talenten van de Nederlandse muziek op dit moment: Jacco Gardner.
Ik hoorde dat de band tijdens dit festival pas voor de tweede in deze samenstelling speelde. “Twee keer pas samen live gespeeld en dan zo'n indruk maken, dit wordt een grote jongen”, dacht ik toen al. Ik was hier niet aanwezig als recensent, maar om gezellig met wat vrienden een biertje te drinken. Toen ik echter buiten stond en deze psychedelische surfsound uit het café hoorde komen, kwam de liefhebber toch in me naar boven. Ik moest weten wat dit was en was direct hooked. Eenmaal thuis zocht ik nog het een en ander op om wat meer te horen, en ook het opgenomen werk maakte indruk op me. Tijdens Brandend Zand was het plaatje echter compleet. De vrij jonge, schuchtere jongens, die tijdens het namiddagzonnetje het café in de ban kregen door hun sixties sound, waren zo innemend. Alles viel op dat moment op de goede plek, al was het maar voor een klein half uurtje.

4. Breton, 9 oktober in de Effenaar
Ik ging vrij onbevangen kijken naar deze Britse band. Ik had uiteraard mijn voorbereiding op orde, het album meerdere keren geluisterd en wat recensies vooraf gelezen, maar toch. De recensies waren allemaal lovend en dan moeten ze het toch maar even waarmaken. Zeker wanneer het in de kleine zaal van de Effenaar niet druk is en de band gewend is zaaltjes van dit formaat uit te kunnen verkopen. De kleine zaal in de Effenaar was echter bij lange na niet gevuld, maar iedereen die erbij was kan beamen dat dit een indrukwekkende show was. Nummers als 'Jostle' en 'Edward The Confessor' zijn grote blikvangers op het album, maar live blijkt de band eigenlijk alleen maar hits op het repertoire te hebben staan. De aandacht van een klein aantal toeschouwers vasthouden is erg moeilijk, maar voor Breton totaal geen probleem. Sympathieke jongens ook die helemaal opgaan in en genieten van hun eigen werk.

5. Boho Dancer tijdens Hit The City, 18 november in de Effenaar
Ik schreef in mijn recensie over dit concert al over de ontwapenende glimlach van zangeres Ida Wenøe. Het meisje maakte een enorme indruk op me met haar lieflijke glimlach en prachtige stem. De muzikanten die ze bij zich had ondersteunden haar op het podium en deze symbiose leidde tot het voor mij absolute hoogtepunt van het festival. Boho Dancer maakt prachtige folkliedjes die vooral live heel goed tot hun recht komen. Tijdens het festival was het koud en bij binnenkomst in de kleine zaal was de warme glimlach van Ida meteen een bron van plezier. Een plekje in mijn top 5 dus voor dit Deense drietal.
 
De lijstjes met de mooiste muziekmomenten van 2012 worden op 19 december van 22.00 uur tot 00.00 uur in een speciale 3voor12/Eindhoven radio-uitzending op GlowFM gepresenteerd met toelichting van de redacteuren en muziek van de acts. Meedoen kan ook: via Twitter, Facebook of door hieronder te reageren op dit artikel.