Het afgelopen jaar hebben we veel moois gezien. Ook wel wat dingen die minder mooi waren. Hebben we het niet meer over. Die vergeten we snel. 3voor12/Eindhoven wil graag terugblikken naar de hoogtepunten van 2012 en doet dat aan de hand van de antwoorden die de redactieleden hebben gegeven op de vraag: wat zijn de mooiste muziekmomenten van 2012 die in Eindhoven hebben plaatsgevonden? Spelregel: alles mag, als het moment maar in Eindhoven heeft plaatsgevonden. Dus of het nou een concert in het Klokgebouw of tien prachtige seconden bezorgd door een straatmuzikant zijn; het wordt allemaal goed gerekend als inzending. Schrijvers, fotografen, radiomakers en redactieleden stuurden hun top vijf op wat heeft geresulteerd in een divers overzicht.

LIONNE VAN DER HAGEN | FOTOGRAAF

1. Sufjan Stevens, Bryce Dessner & Nico Muhly, 7 april in het Muziekgebouw
Na al die lovende woorden over het optreden van Sufjan Stevens dat hij gaf in 2011 was ik wel heel erg nieuwsgierig. Goed vond ik hem sowieso al, op plaat. Wat hij live laat zien, is indrukwekkend te noemen. Wat een show. Wat weet een bescheiden man als Sufjan een immense show neer te zetten. Zowel met als zonder zijn medemuzikanten. Ja, nummer 1. Zeker weten.

2. Florence and the Machine, 14 februari in de Effenaar
Op de valreep mocht ik dit concert in plaats van via een live-stream op mijn laptop live vanuit de zaal meemaken. En wat was het geweldig. Wat was zij geweldig. Haar stem, haar hele performance. Geweldig.

3. Breton, 9 oktober in de Effenaar
Breton heeft een hele gave plaat uitgebracht maar waarschijnlijk hadden nog te weinig Eindhovenaren hiervan gehoord. De zaal was minimaal gevuld. Jammer, want op het podium was het, mede door de fijne portie gitaren over die elektronische beats, nog net wat overtuigender dan op plaat.

4. Reignwolf tijdens Hit The City, 18 november in the Rambler
Een heuse zondagavond-ontdekking. Nietsvermoedend ging ik de bluesrockband Reignwolf fotograferen. Frontman Jordan Cook gebruikte het podium als een speeltoestel. Van staand met een gitaar om achter, of zelfs op, een floortom sprong hij achter het drumstel en terug. Zowel als eenmansband als met z’n drieën liet Reignwolf de energie van begin tot eind van het podium spatten.

5. Ultra 2012 pop-up event, 9 maart in TAC
Een avond vol kunstzinnige ontdekkingen. A-la Jools Holland’s showcase-programma verschoven we als publiek telkens van podium naar podium naar tafeltje etc. Muziek, lezingen, dj’s, projecties, er was genoeg te zien, te horen, te herbeleven en te ontdekken. Een van die ontdekkingen was April. Het trio had door zowel hun voorkomen als hun muziek zo uit de 80’s kunnen komen. Maar dan met een jong, nieuw en eigenzinnig tintje.

BART JANSEN | SCHRIJVER

1. The Black Keys, 1 februari in het Klokgebouw
The Black Keys openden begin van dit jaar met een grote show in Eindhoven.
Dan Auerbach en Patrick Carney bewezen een sterk duo te zijn, dat zonder moeite het gehele Klokgebouw op zijn kop zet. Hoogtepunt was ‘Little Black Submarines’ waarbij gitarist/zanger Auerbach liet zien hoe afwisselend The Black Keys zijn; rustmomenten werden ingewisseld door knalharde uitspattingen.

2. The Bony King Of Nowhere, 7 december in Effenaar
Na het Naked Song Festival in 2011 keerde The Bony King Of Nowhere terug naar Eindhoven. Zanger Bram Vanparys had alweer zijn derde langspeler geschreven. Teruggetrokken als een kluizenaar in de Belgische bossen vond hij zijn inspiratie en schreef in slechts één dag zijn nieuwe meesterwerk. In de Effenaar liet hij zien dat dit mogelijk is. Haarfijn en ontspannen zong de jonge singer-songwriter, alsof het geen enkele moeite kostte.

3. Mikal Cronin, 14 juni in Altstadt
Mikal Cronin maakt zeer toegankelijke garage-rock. In tegenstelling tot vele andere in het genre, maakt Cronin nummers die diepgang hebben, zeer divers zijn en soms doen denken aan de beginperiode  van The Kinks. In de Altstadt liet Cronin zien dat garage niet alleen gruizig hoeft te zijn, daarbij genoeg ruimte over latend voor de rest van de band. Het draaide deze avond niet alleen om Mikal Cronin. Zo eisten de bassist en de drummer regelmatig een hoofdrol op.

4. China Rats, 18 november in Effenaar tijdens Hit The City
Met enkel een EP op zak nodigde de Effenaar het Britse China Rats uit op het Hit The City festival. Een nieuw festival dat vooral in het teken stond van nieuwe opkomende acts.  De jonge gasten uit Leeds bewezen een grote belofte te zijn. Met ‘To Be Like I’ als hoogtepunt. Laat dat album maar snel uitkomen!

5. Balthazar, 29 april in Effenaar
Nog voordat het album ‘Rats’ uit was gekomen, speelde Balthazar een show in de grote zaal van de Effenaar. Er kon gesproken worden van een exclusieve preview-show. Het viel al snel op hoe de Vlamingen waren als band. Waar in het  Klokgebouw tijdens PIAS Nites regelmatig schoonheidsfoutjes werden gemaakt, was dit nu verre van het geval.

PAUL KNIPPENBERG | SCHRIJVER

1. Sufjan Stevens, Bryce Dessner & Nico Muhly – Planetarium, 7 april in het Muziekgebouw
Ja, het was een geruchtmakende wereldpremière. En ja, het was opzienbarend dat een held als Sufjan Stevens voor het tweede opeenvolgende jaar in het muziekgebouw stond. Maar veel belangrijker was dat ‘Planetarium’, het project van Sufjan, Bryce Dessner en Nico Muhly, een diepe indruk maakte op alle aanwezigen. Vooral afsluiter ‘Mercury’ was bloedmooi. De staande ovatie die het illustere drietal ten deel viel was meer dan terecht. Ik wacht nog steeds met smart op een studioversie van deze nummers.

2. Birdt op het Hit The City festival, 18 november in de studentenkapel
Van de ene staande ovatie naar de andere. En dat nog wel voor gewoon een act uit Eindhoven. Birdt kreeg met speels gemak een bomvolle studentenkapel stil. Alles leek te kloppen op die koude zondagmiddag. Het geluid was subliem, de band rondom Bardt van der Dennen in optima forma, en de sfeer in de kapel was van een niet te onderschatten meerwaarde. Van der Dennen bleek bovendien een volleerd frontman te zijn. Na nummers waar het tekstueel en muzikaal zwaar was geweest, wist hij de sfeer te doorbreken met een paar rake grappen. Bijzonder goed.

3. Cloud Nothings, 27 mei in de Effenaar
Ongeveer op het hoogtepunt van de hype rondom Cloud Nothings deed deze band Eindhoven aan. Het meest recente en met lof overstelpte album ‘Attack On Memory’ werd in zijn totaliteit ten gehore gebracht. Vooral het prijsnummer van dit album ‘Wasted Days’ maakte veel indruk. Het nummer duurt op plaat om en nabij de negen minuten, de Effenaar kreeg er nog een paar minuten bij. Het bezwerende middenstuk werd nog langer, rauwer en maniakaler gespeeld. Heerlijk.

4. Breton, 9 oktober in de Effenaar
Breton maakte - naar mijn bescheiden mening - een van de betere albums van het afgelopen jaar. Het aantal Eindhovenaren dat deze mening is toegedaan bleek schaars. De Britten stonden voor enkele tientallen bezoekers te spelen. Dat deden ze overigens voortreffelijk. De nummers van het debuut album werden live steviger en tevens meer dansbaar gebracht. Voor een lege en sfeerloze zaal overtuigen; een kwaliteit die weinigen is gegeven, maar Breton maakte het absoluut waar. Hopelijk is het kwartje bij een volgende passage van deze band bij meer mensen gevallen.

5. Snoeck, 5 april in de Rambler
Een van de mooie bijkomstigheden van schrijven voor 3voor12 Eindhoven is het ontdekken van nieuwe muziek en talent. Tijdens de EP Presentatie van CapCap... Cap werden we totaal overdonderd door een van de voorprogramma’s: Snoeck. Voor deze avond had ik nog nooit een noot van deze band gehoord. Na enkele nummers was het al duidelijk. Dit is gaaf, dit is veelbelovend, dit gaat het helemaal maken. De band heeft inmiddels laten horen en zien dat deze avond geen uitzondering was. Ze overtuigden verder op de lente-editie van Club 3voor12/Eindhoven en hebben onlangs een prachtig album uitgebracht.

PATRIC MURIS | HOOFDREDACTEUR

1. Sufjan Stevens, Nico Muhly en Bryce Dessner, 7 april in het Muziekgebouw
Vorig jaar stond Sufjan Stevens op één en nu weer. Het is geen toeval. De shows zijn compleet anders; toen solo met zijn nieuwe plaat, nu met componist Nico Muhly en The National gitarist Bryce Dessner in een unieke productie over het planetenstelsel. Klassiek, pop en rock kwamen samen in een prachtig samenspel met de zielstrelende stem van Sufjan Stevens als zwaartepunt.

2. Fresku, albumpresentatie ‘Maskerade’, 20 mei in de Effenaar
Het nieuwe album was nog maar net uit en de zware nummers – en die zijn er best veel – moesten nog op hun plek vallen. Nou, dat gebeurde wel tijdens de presentatie van het album in de Effenaar. Alleen in een spotlight rapte Fresku over zijn dochtertje, over zijn leed en over zijn onmogelijke relatie die bijna zijn ondergang betekende. Je kon het horen, zien en voelen. Verdriet werd afgewisseld met ultieme vreugdedansjes en gestuiter op het podium. De echte tranen vielen pas na afloop toen Fresku zijn vriendin ten huwelijk vroeg. En natuurlijk zei ze ja.

3. The Black Keys (en Band Of Skulls), 1 februari in het Klokgebouw
Op deze avond gebeurde het. Alweer. De zevenmijlslaarzen van de ooit obscure blues-rockband werden weer aangetrokken en verpulverden het Klokgebouw. Zelfs de op de balkons gebouwde tribunes konden nog niet plek genoeg bieden aan alle fans. De show was zakelijk, maar ongelooflijk goed. Hoe eenvoudig vaak ook in de basis, The Black Keys schrijven alleen maar hits. En dat bleek live nog maar eens te meer. Ze speelden ook nog een paar nummers als duo en zelfs toen klonken ze als een stadionband in wording. De recensie werd afgesloten met de verwachting dat de volgende halte wel Ahoy zou zijn, maar zelfs dat zou niet toereikend zijn. Ziggo Dome werd de volgende halte van de sneltrein die The Black Keys heet. Oh en laat me het geweldige – ondergewaardeerde en extreem sexy – voorprogramma niet vergeten: Band Of Skulls.

4. Efterklang en Sinfonia Rotterdam tijdens 3 Nights In Heaven, 7 november in de Catharinakerk
Efterklang maakt prachtige popmuziek die een sterke affiniteit heeft met modern-klassieke muziek. Een samenwerking met Sinfonia Rottedam, een groot orkest met blazers, strijkers en percussie, uitgevoerd in een kerk met een hele fraaie akoestiek, zorgde dan ook voor een synergie-effect die zijn weerga niet kent. Tijdens de 3 Nights In Heaven reeks werd voornamelijk werk van 'Piramida' gespeeld. Een heel verfijnd album dat ook in die andere eindejaarslijst terecht is gekomen.

5. Albumpresentatie ‘Place For One Day’ door Birdt, 18 november in de Studentenkapel
Birdt is een graag geziene gast in mijn jaarlijkse top 5. Dit jaar troeft de Eindhovense folkband, rondom singer-songwriter Bardt van der Dennen, onder andere Florence + The Machine, Breton en Mark Lanegan af. Met gemak zelfs. Het nieuwe album werd in een bijzondere samenstelling (met accordeonist Sascha Schmitt, basklarinettist Gareth Davis en violist Janne Mansens), op een bijzondere locatie (de serene Studentenkapel met opvallend goede akoestiek) en bovenal met de juiste waardering (doodse stilte en na afloop een staande ovatie) gepresenteerd. Een van de beste releases uit Eindhoven zorgde in de live-vertaling voor één van de mooiste muziekmomenten van het jaar.

Tot slot is er nog een eervolle vermelding voor de Ultra avond in TAC die plaatsvond op 9 maart. Wat een origineel concept, wat een goede bands en wat een waardevolle muziekles. Een belangrijk exportproduct van Nederland bijna vergeten, maar nu voor jaren weer top of mind.

THIJS PORTZ | SCHRIJVER

1. John Coffey tijdens Popronde Eindhoven, 16 november in Dynamo
Volgens ingewijden is Popronde het leukste festival van Nederland en ik moest en zou dit jaar meegaan. Man, ben ik blij dat ik dat gedaan heb. Een maand na dato heb ik nog steeds geen woorden voor het optreden van John Coffey in de kelder van Dynamo. Allesverzengend. Zoveel energie, plezier en geweldige nummers; het is ongekend. Ik schreef het toen al en sta er nog steeds achter: John Coffey is de C in cool en de reden dat mensen een band beginnen. Hun tweede CD ‘Bright Companions’ is ook één van de beste platen van 2012, met zekerheid.

2. Birdt tijdens Hit The City, 18 november in de Studentenkapel
En terwijl ik nog aan het bijkomen was van mijn nummer één, diende twee dagen later ‘Hit The City’ zich al aan. Birdt had ik eerder dit jaar al gezien, toen nog als voorprogramma van Dry The River in de Effenaar. Nu kwamen Bardt & Co. de nieuwe plaat ‘Place For One Day’ presenteren. Clichéwaarschuwing! Het was alsof alles een uur lang stilstond. Het optreden was een aaneenschakeling van voltreffers en maakte diepe indruk. Nog steeds. Birdt is voor mij met afstand dé Eindhovense band van 2012. En die plaat, dat is één van de beste van afgelopen jaar, ook met zekerheid.

3. Howe Gelb & Man From The South, 21 september in de Effenaar
Van Man From The South was ik sinds het Naked Song Festival al helemaal overtuigd, Howe Gelb was voor mij een grote onbekende. Ik had Carice van Houten met hem zien dwepen bij DWDD maar dat gold voor mij niet direct als aanbeveling. Het rijke oeuvre van de man werd helemaal voorbeluisterd, maar daar werd ik niet veel wijzer van. Solo of met band? Niemand wist het. Het werd dat eerste. Opgewarmd door Man From The South, die zijn geweldige plaat ‘Koblenz’ presenteerde, zorgde Howe Gelb voor bijkans tropische warmte. Muzikaal zag ik het afgelopen jaar wel gavere of betere dingen, maar de innemendheid en de ultieme relaxedheid van de cowboy tilden de hele avond naar een hoger plan. Bijzonder.

4. The Watchman op Folkwoods, 10 augustus
Die had ik even niet aan zien komen. Het uur voor het optreden van The Watchman was Russkaja nog met een peloton tanks over het festival heen gereden, iedereen in een euforische shock achterlatend. Van het grote veld naar een kleine tent waar Ad van Meurs een Nederlandstalige set ging spelen. Zacht en intiem. Het werd een climax van de buitencategorie. Alles klopte. Een band in geweldige vorm, blakend van het zelfvertrouwen en plezier. BJ Baartmans op gitaar die alles en iedereen omver blies, mooie nummers, zwoele zomeravond, lekker bier. Magisch.