In samenwerking met Tróndur Bogason en het Nederlands Blazers Ensemble heeft Teitur een klassiek stuk gecomponeerd. ‘Everyday Song’ is de titel van dit stuk dat, zoals de titel al doet vermoeden, de gewone alledaagse dingen in het leven verhaalt. Het stuk is verdeeld in drie delen: ‘Sunrise’ en ‘Sunset’, beiden gecomponeerd door Tróndur Bogason, en ‘Everyday Song’, gespeeld door Teitur. In alle stukken neemt het Nederlands Blazers Ensemble de hoofdrol in en Teitur zet zijn stem puur in als extra instrument in aanvulling op het tienkoppige ensemble.
Bij alle genoemde stukken speelt het scherm dat boven het altaar hangt een belangrijke rol. Hierop worden bij aanvang beelden vertoond van een prachtige zonsopkomst en -ondergang, beide vergezeld door mysterieuze, minimalistische muziek van het ensemble. Tijdens de ‘Everyday Song’ neemt Teitur plaats in het midden van het tienkoppige Nederlands Blazers Ensemble, zittend op een kruk. Dit stuk is weer verdeeld in vijf delen, te weten: ‘Morning’, ‘Work’, ‘Walk’, ‘Eat’ en ‘Sleep’. Tijdens het gehele concert is het doodstil in de kerk, er wordt zelfs niet geklapt aan het eind van een nummer. We hebben hier duidelijk niet te maken met een regulier Teitur concert.
Teitur ongewoon klassiek in Catharinakerk
Pas in toegift echte Teitur te herkennen
De van de Faeröer eilanden afkomstige zanger Teitur sluit vanavond concertreeks ‘3 Nights In Heaven’ af. Na het speciale concert van Spinvis dinsdagavond, en het overweldigend mooie Piramida Concert van Efterklang op woensdagavond, is het nu de beurt aan de zachtaardige singer-songwriter om de Catharinakerk te veroveren. De opkomst is wat lager dan bij de andere concerten; de extra stoelen aan de zijkant zijn verwijderd, maar daardoor zijn de kerkbanken in het midden wel goed gevuld.
Tijdens het stuk van Teitur wordt een hoofdrol ingenomen door actrice Elin Karbech Mouritsen die op het scherm de vrouw verbeeldt die het dagelijks leven beleefd. Wanneer ‘Morning’ bezongen wordt klinken teksten als ‘It’s a ritual, get out of bed, one more cigarette’. De teksten zijn niet extreem diepgaand maar geven in combinatie met de beelden een mooie beschrijving van de situatie. Hierin klinkt de wat hoge stem van Teitur continu op zijn plek tussen de andere leden van het ensemble. De stem wordt op die manier echt gebruikt als extra instrument. De kwaliteit van de stukken is absoluut hoog en het is indrukwekkend hoe goed de muziek en het beeld met elkaar gelijk lopen.
‘This is no place for a young man, all the pretty girls are gone’ klinkt het als eerste zin in ‘Eat’. Een waarheid die vanavond ook voor de Catharinakerk opgaat. Dit concert is echt van een enorm hoge kwaliteit, en sluit wat betreft bijzonderheid aan bij de andere twee concerten in de reeks. Echter, de Teitur die we kennen van bijvoorbeeld ‘Poetry & Aeroplanes’ of ‘Let The Dog Drive Home’ zien we hier echt niet terug. Hij positioneert zichzelf volledig op de achtergrond in het stuk en dat is op zich knap voor een artiest met zijn staat van dienst, maar ook een beetje jammerlijk. De sfeer in de kerk toont aan dat meer bezoekers wat andere verwachtingen hadden bij dit optreden.
Tijdens de toegift, die gespeeld wordt op een klein podium nabij de uitgang, is dan eindelijk iets van de Teitur terug te zien die het publiek zo lief heeft. Hij blijkt zelfs te kunnen lachen. De hele sfeer wordt daardoor een stuk meer ontspannen. Hij speelt uiteindelijk zelfs nog zijn hit ‘Josephine’ in samenwerking met enkele leden van het Nederlands Blazers Ensemble. Een heel prettige afsluiting van een prachtige concertreeks in de Catharinakerk.
Gezien: Teitur en Nederlands Blazers Ensemble tijdens 3 Nights In Heaven, op 8 november 2012, in de Catharinakerk.