Breton indrukwekkend vanaf de eerste minuut

Voorprogramma Mineral Beings weet niet te boeien

Tekst: Rob de Vries / Fotografie: Marco Smeets ,

De nieuwste sensaties op muziekgebied worden dagelijks geboren en vermoord. Roem reist snel in muziekland, en van de een op de andere dag kun je veranderen van ‘the next big thing’ in een onbeduidend bandje dat rommelt in de marge. Vanavond in de Effenaar staat Breton op het programma, een van dé indiesensaties van dit moment. De band maakte eerder dit jaar grote indruk op showcase festival London Calling in Paradiso en staat vanavond voor het eerst in Eindhoven.

Mineral Beings

Als voorprogramma is Mineral Beings gestrikt. Dit drietal, bestaand uit een drummer, een sampler bediende en een zangeres, toert al een tijdje door het land en mag vanavond de Effenaar warm draaien. Dit lukt maar matig. Het is ook erg moeilijk om een zeer mager gevulde kleine zaal in beweging te krijgen, maar de presentatie van zangeres Merinde Verbeek en haar bandleden helpt ook niet echt. Of het nu onzekerheid is of een act, het oogt allemaal wat ongeïnteresseerd. Afgelopen juli kwam EP ‘Bliss’ uit en het grootste deel van de set bestaat ook uit nummers van die plaat. Potentie om uit te groeien tot iets moois is er wel, maar vanavond mist het duidelijk diepte. De mix is bovendien niet goed samengesteld. De drummer, een ontzettend ongeïnspireerde muzikant om naar te kijken, is te hard afgesteld, en de beats juist te tam. Niet de ideale opwarmer.

Breton

Breton begint voortvarend aan zijn set. De band vraagt de kleine zestig toeschouwers wat dichterbij te komen, zodat hij zijn publiek tenminste aan kan kijken. Na deze huishoudelijke mededeling kan de band, die onderdeel uitmaakt van kunstenaarscollectief BretonLABS beginnen aan zijn show. Voorman Roman Rappak is in vorm vanavond. Behangen met gitaar weet hij met zijn band de zaal direct in te pakken. Waar op het album de elektronische beats de boventoon voeren, is het live allemaal net wat steviger. De gitaar speelt een voornamere rol en de beats verdwijnen een beetje naar de achtergrond. Deze blijven echter wel genoeg aanwezig om een laag onder het gitaarspel aan te brengen die deze band zo bijzonder maakt.

Verantwoordelijk voor deze samples is Ian Patterson, een bebrilde fanatiekeling die de zaal met zijn enthousiasme direct in vervoering weet te brengen. Eervolle vermelding verdient ook zeker drummer Adam Ainger. Sierlijk als een balletdanseres zit hij op zijn kruk en weet hij tegelijkertijd een super strakke set af te leveren. Het lijkt soms bijna in slow motion te gaan, maar toch is hij iedere keer precies op tijd.

Ondersteund door de visuals op de achtergrond weet vooral hitje ‘Edward The Confessor’ indruk te maken door de beelden van de indrukwekkende clip af te spelen. Het bekendste werk zit al in het begin van de show, met ‘Pacemaker’ als kickstart voor de rest van de avond. Hierna blijkt eigenlijk ieder nummer van het Britste viertal een hit te zijn. Van ‘Jostle’ tot ‘Interference’, alles wat de band vanavond speelt maakt indruk.

Breton verveelt geen moment. Waar het voorprogramma de grootste moeite had om met elektronische beats de zaal in vervoering te brengen, weten de Londenaren binnen de kortste keren de matig gevulde zaal aan het dansen te krijgen. Dit is een kwaliteit die maar weinig bands gegeven is. Helaas hebben veel te weinig Eindhovenaren het gezien.

Gezien: Mineral Beings en Breton, op 9 oktober 2012, in de Effenaar.