Son Mieux maakt The Mustard Seed af
De tweede helft van het tweede album
Terwijl mensen zich op muzikaal vlak druk maken om de Spotify jaaroverzichten waarmee de Zweedse streaming-gigant leuk laat zien dat ze echt alles van je weten, bracht Son Mieux gewoon nog even een volledig album uit. The Mustard Seed is na pt. I nu compleet. Helpt dit album ons de winter door?
Een beetje valsspelen is het wel, want de helft lag er al. De eerste vijf nummers (pt. I) beschreven we eerder als een “heel zomerse en lichte plaat”. En op de valreep ziet dit jaar ook de tweede helft het daglicht.
De sfeer van het eerste deel wordt doorgetrokken met ‘Can’t Get Enough’ en ‘Dancing at the Doors of Heaven’, een single die wij typeerden als “vrolijk”. Toch klinkt er in beide nummers tekstueel een ondertoon van twijfel en persoonlijke reflectie. Zoals Camiel Meiresonne in mei aangaf, speelt besef van de “eindigheid van het leven” een belangrijke rol op deze plaat: “Ik merkte dat er een soort van tweedeling was ontstaan in de songs, zowel tekstueel als muzikaal.".
Hierin zit meteen de verklaring voor teksten die variëren van “Have you ever tried too hard to be someone, that was not you enough”, tot “Let the wind take flight, let it pour 'til I'm dancing at the doors of heaven”.
Muzikaal neemt het album met ‘Trying’ en ‘Heavy Water’ ook een zwaardere wending, waarin Son Mieux het kenmerkende bijna orchestrale geluid inwisselt voor kleine piano- en viool-klanken die de stem van Meiresonne begeleiden. De sfeer die die nummers creëren, sluit aan bij het bezinnende thema van het album. Van beide straalt een combinatie van melancholie en berusting af. De tweede stem van multi-instrumentalist Maud Akkermans voegt daar een positieve noot aan toe.
De nummers hebben ook gemeen dat zij uit het niets lijken te eindigen. ‘Trying’ stopt met een vraag die niet wordt beantwoord: “If I give it all, can I leave it behind?”. ‘Heavy Water’ bouwt muzikaal op naar iets, maar het blijft onduidelijk wat.
Het album sluit af met titelsong ‘The Mustard Seed’, waarin een koor en andere bijna kerkelijke invloeden op zijn te horen. Een al dan niet spreekwoordelijk zaadje planten om iets op deze wereld achter te laten voor als je er zelf niet meer bent. Het stemt niet per se vrolijk, maar laat wel zien dat Meiresonne een volwassen tekstschrijver is die grote thema’s niet schuwt. Festivalnummers zijn het niet, maar deze plaat is zeer geschikt om tijdens dagen wanneer de regen op het raam tikt op te zetten en eens goed na te denken. Wie weet is het dan zo weer lente.