3voor12 Album van de Week (2): Casper Clausen

Stel je voor dat Chris Martin niet de grootste popband van de wereld had gesticht, maar zich door Brian Eno had laten verleiden om spannende elektronicaliedjes te gaan schrijven. Stel je voor dat Bono begin jaren tachtig opeens een obsessieve liefde voor krautrock had ontwikkeld, naar Düsseldorf was verhuisd en met Conny Plank de studio in was gedoken. Dan had dat ongeveer zo geklonken als Better Way, het solo-debuutalbum van Casper Clausen.

Clausen kennen we al jaren als frontman van de Deense indiefolk/postrockband Efterklang en zijproject Liima, waarmee hij een graag geziene gast was op festivals als Into The Great Wide Open, Le Guess Who? en Best Kept Secret. Dat waren avontuurlijke acts, acts die maar al te graag spannende zijweggetjes insloegen, maar toch vooral ook op zoek waren naar fraaie, grootse popmomenten.

Die zoektocht lijkt Clausen nu te hebben losgelaten. Openingsnummer ‘Used To Think’ klokt al een kleine 9 minuten, met een mechanische krautrockgroove a la Neu of Harmonia, bands die met Kraftwerk vanuit Düsseldorf de hele muziekgeschiedenis op z’n kop zetten. Pas na een dikke drie minuten begint Clausen te zingen, en dan hoor je het: oh ja, hij heeft de stem van een grootse popzanger, die meteen boven de mix uit steekt en je meesleept.

Maar liever fröbelt hij gepassioneerd aan op dit album, hij heeft met producer Pete Kember van Spacemen 3 aan een indrukwekkend klankenspectrum gewerkt. ‘Feel It Coming’ had een Radiohead-nummer kunnen zijn met een minutenlang galmend ambient-intro, ‘Dark Heart’ lijkt een lofi experiment van aan elkaar geplakte stukken cassettetape en pas richting het eind van ‘8 Bit Human’ klinkt weer een écht refrein. Iets meer van zulke refreinen had Better Way wel kunnen gebruiken, maar Better Way is een mooie, onderscheidende plaat geworden. En hij komt perfect op tijd: Casper Clausen presenteert zichzelf ook op het digitale showcase-festival van Eurosonic Noorderslag.