DJ Shahmaran: van oldschool rave tot deconstructed club
DJ uit de Rotterdamse queerscene dit weekend te vinden in POING
‘Honey, you better roll out the red carpet!’ Met die woorden kondigde de übercoole DJ Shahmaran hun set op Draaimolen aan. Nu zijn we fan van de Nederlands-Koerdische dj, die opviel via het Rotterdamse queercollectief KLAUW, gigs bij Spielraum's Club Raum en De School op de planning heeft staan en dit weekend in de Rotterdamse club POING draait. Dit is hun DJ Shortlist.
De track:
Nick Léon - 'Grillo'
‘Fucking sick, die harde drums en het ritme. Nick Léon maar ook Loris uit Mexico maken hele sicke bass producties met veel percussie en drums, het klinkt HARD met snelle, intense ritmes. Deze track is heel veelzijdig, vanuit hier kan ik alle kanten op qua genre zonder dat het clasht. Nu ben ik veel bezig met deconstructed club, waar voor mij veel onder valt, maar ook oldschool rave, klassiekere housey breaks, veel muziek ook die ik lastiger te plaatsen vind, en het liefst draai ik zoveel mogelijk de volledige track. DJ Storm zei eens: “De producer stopt zoveel moeite in een hele track, wáárom zou je daar maar een loopje van draaien?” Zo probeer ik ook te draaien!’
De dj-inspiratie:
Ehua
‘Ze zit nu in Londen, een boel van de bassy muziek waar ik naar luister komt daar vandaan. Ik zag haar voor het eerst bij DOKA bij een feest van Opposite Square en Darkmatter. Wooooooooooooow. Ik zie dit soort muziek niet super vaak in clubs in Nederlands, but breaks is having a whole resurgence! En laatst weer op Draaimolen. Hoe zij tribal elementen paart met bass en breaks, daar heb ik echt een soft spot voor. Ik vind het best saai als iemand één genre draait, bij haar zie ik dat ze net als ik veel verschillende kanten heeft, ze heeft ook drum ’n bass en junglesets gedaan bijvoorbeeld, en ze weet SUPERGOED hoe ze spanning moet opbouwen. Ze is ook bezig met projecten om dj’s en muzikanten van kleur samen te laten komen en te supporten.’
De club:
POING
‘Ik ging uit in Rotterdam toen BAR en nog was, naar Keilecafé en dat soort plekken, maar POING was echt something else. Ik ken de ‘grote artiesten’ uit Nederland wat minder dan internationale producers, bij POING werden de mensen geboekt waar ík naar luisterde: artiesten als de Braziliaanse Badsista, Kikelomo en Cashu van queer collectief Mamba Negra. Het team heeft écht hun best gedaan om iets cultureels op te bouwen, en te werken aan de Rotterdamse scene. Binnenkort verliezen ze hun plek. Toen dat nieuws uitkwam dacht ik wel even fuck, ja.’