Paaspop 2022: It's Never Boring met Blood Red Shoes

Zou het een bewuste keuze zijn van Paaspop om voor alle alternativo’s bands te boeken die vooral rond 2009 een hooggewaardeerde plaat hebben uitgebracht? Schrijver dezes zag op de vrijdag Eagles Of Death Metal en Goose en in dat rijtje past ook zeker Blood Red Shoes, die ándere man/vrouw-duo met drums en gitaar respectievelijk. Laura-Mary Carter en Steven Ansell hebben sindsdien zeker niet stil gezeten, Carter bracht vorig jaar nog een album uit en als duo zag Ghosts On Tape begin dit jaar nog het levenslicht; nog altijd boordevol gruizige noiserockers met popsensibiliteit en steeds meer ruimte voor toetsen.

Dat laatste hoef je live nog steeds niet bij de bloedrode schoentjes te verwachten; het zijn nog steeds in de basis Carter en Ansell, hij met een bataljon aan toms en bekkens, zij een arsenaal aan voetpedaaltjes om het gebrek aan extra bandleden ruimschoots te compenseren. Het tweetal is hongerig, opent met ‘It’s Getting Boring By The Sea’ (2,5 jaar niet meer gespeeld, zo vertelt Ansell) met nog net zoveel intensiteit als 14 jaar (!) geleden en is nog steeds het allerbeste visitekaartje die ze kunnen afgeven. Want als luisteren naar Blood Red Shoes wel iets oproept zijn het beelden van turen naar woelige zeeën terwijl een snijdende wind in je gezicht slaat.

Het bombastische zit vooral in Carter die op uitgekiende momenten precies het juiste tandje erbij doet op de lagere tonen die de Jack Daniels doen trillen. Punt van kritiek is wel dat zij aan het begin van de set veel zachter staat dan Ansell. Extreem onhandig met liedjes waar een half soort call and response in zit. Dat wordt gaandeweg gelukkig rechtgetrokken en een enkeling die dat misschien is opgevallen, voor de rest valt op dat de Jack Daniels enorm goed gevuld is voor een band die sinds 2019 niet meer op een festival heeft gestaan en dat wachten rijkelijk beloont met een no-nonsense, pretentieloos rocken.