Paaspop 2024: Brutaal The Reytons maakt van The Jack een kolkende massa
Wie hier dacht een liefelijk indiebandje te zien, heeft het mooi mis
Als je The Reytons opzoekt op Google, krijg je al snel te lezen dat het hier een indierock band betreft, maar live is dat geluid een stuk harder en snijdender. Op momenten hebben ze zelfs de attitude en bravoure van een posthardcoreband. Wat dit teweeg brengt is een gebalanceerde mix die ergens tussen indierock, garage rock, post-Britpop en post-hardcore hangt. En dus zelfs een moshpit.
Ja die hadden wij ook even niet aan zien komen als je de beschrijving van deze band leest, maar het werkt toch verdomd goed. De riffs zijn er precies snel genoeg voor, en de manier waarop zanger Jonny Yerrell zijn teksten zingt sluit perfect aan bij een potje stuiteren. Voor een band die naar het hardere gitaarwerk neigt blijven de vocalen verrassend goed verstaanbaar in de mix en worden ze niet verdrukt door de vlammende drums en punchy bassen.
The Reytons spelen niet alleen hard en goed, ze zijn ook een van de weinige acts, samen met Personal Trainer, die de vloer van The Jack steeds voller krijgen. Eerder op de avond concludeerden toch vaak een groot gedeelte van het publiek dat ze toch liever iets anders gingen zien. Misschien is het een stukje publieksparticipatie waar mensen goed op gaan met een paar pilsjes erin, maar de moshpit wordt niet alleen steeds groter maar ook fanatieker.
Meer naar achter in de set komen nog een paar nummers voorbij die meer het indierockgeluid hebben waar de band bekend mee is geworden waarmee ze de mensen tot aan achterin de tent meekrijgen.Er zit zelfs een vleugje Arctic Monkeys van weleer in het geluid van het afsluitende salvo. Wie nog niet genoeg gezien had heeft geluk, de band gaat vanaf volgende week op tour in Europa. Daar gaan ze vast een paar nieuwe fans tegenkomen die ze hier vandaag op Paaspop gemaakt hebben.