Voor de grootste soloshow in zijn carrière verandert Mula B AFAS Live in een gigantisch hiphoptheater. In een slim uitgedachte regie gaat hij van trapmayhem naar flamenco-surprises en geeft hij zijn omvangrijke oeuvre nieuwe dimensies.

‘Nee, dit is het ook niet!’ De tafel is gedekt voor Mula B, de kaarsjes branden, hij heeft een scharlaken rood overhemd aan (net Tony Montana) en naast hem zit zijn muzikale sparringpartner en eenmansband Rangel Silaev op zijn akoestische gitaar te pingelen. In dit akoestische blokje proberen ze nog wat extra drama te persen uit liedjes als ‘Moes Montana’ en ‘Faktap Broeder’ (mooie vondst om dat zonder de beat van IliassOpDeBeat en Trobi te spelen). AFAS Live zingt uit volle borst mee, maar het klinkt voor Mula B nog niet helemaal lekker. Als hij vervolgens het Plathaagse 'Jè Bent Ut Voâh Mèn’ inzet, schuift de flamencoband De Règâhs aan. ‘Jij bent het voor mij, want je danst zo mooi flaminGO!’, klinkt het met harde Haagse G. Kijk, dit is wat-ie wilde horen. ‘Alsof we het zo hebben bedacht’, grinnikt Mulamoes. Ook zijn eigen ‘Bandolero’ krijgt vervolgens die flamenco-treatment.

Meer dan alle andere Nederlandse hiphop-artiesten maakt Mula B van zijn show een theater-spektakel, met een slim uitgedachte regie. En veel humor! Halverwege het geweldige trapanthem ‘Domme Jongens’ lijkt de show opeens voorbij. Zaallicht aan. Lollig bossanova-pauzemuziekje aan. Op zijn dooie gemak sjokt Mula naar de andere kant van de zaal om met een domme kantoormok (‘I <3 beseffers’) precies getimed te proosten met Rangel, rustig terug te sjokken…. En opeens weer ‘Domme Jongens’ in te zetten. Mayhem!

Voorhoede
Wat een fascinerend oeuvre laat hij ondertussen horen, een dikke veertig nummers in krap twee uur. De duistere trap vol rare wapens, zoals hij tien jaar geleden maakte met de Wilde Westen-gang (hij noemt ook LouiVos bij naam, de man die langzaam verdwaald raakte in zijn eigen waanzin en vandaag schittert in afwezigheid). De grote commerciële hits die volgden rond 2018, 2019. En de meer kunstzinnige plaat Narcopop van twee jaar geleden, die qua streamingcijfers en airplay geen mega-hits bevatte, maar waarmee hij zich wel weer in de voorhoede plaatste. Zoals hij vandaag in ‘AaAAaa’ rapt: ‘Ik loop op jullie voor, ik voel me net juni.’ En: ‘Nog steeds verder dan de tijd, daarom voel je me nu niet. Later ga je praten over dit, dat je wou dat ik weer komen zou als nu.’ Voordat hij maisonette rijmt op pirouette, Club Med en GGZ. Geniaal. In die elektronische popliedjes vond hij ook aansluiting met de generatie van S10 (die vandaag ten tonele verschijnt voor ‘De Ergste Dag’) en Goldband (Boaz Kok doet mee met ‘Allang Niet Meer Van Jou’).

(tekst gaat door na de foto's)

Hij doet het allemaal in een innovatieve, in-the-round-stage-setup zoals ik nog nooit in AFAS Live heb gezien: een kleine ronde stage middenin de zaal (op de plek waar soms een b-stage staat). Daar staan ook de speakers, daar hangen de lichten, daar doet Mula het gros van de show, terwijl Rangel Silaev vanuit een tweede podium (ehm, op de plek waar normaliter de a-stage staat) de muziek speelt.

Slimme vondst om zo dicht mogelijk bij het publiek te komen, maar niet alle ideeën werken even soepel. Het videobelletje voor ‘Blokke Gepikt’ is nauwelijks te verstaan, de change-overs duren soms te lang (met als gevolg: een volle minuut stilte in de zaal, en een publiek dat zijn concentratie direct verliest) en de mini-dj-set van IliassOpDeBeat met gast Bartofso vormt een charmante, maar net iets te lange onderbreking van de show. Alsof je het voorprogramma HALVERWEGE de hoofdact geserveerd krijgt.

Kippenvelmomenten
Daar staan heel veel kippenvelmomenten tegenover, muzikaal en inhoudelijk. In ‘Coke In De Uitverkoop’ proppen ze een sample van The Who, in de verte klinkt de schreeuw van Axl Rose (‘You’re in the jungle baby!’) en een big beat-outro dat ook The Prodigy zou kunnen zijn. In ‘JNTAP’ (met een reggae-skank en Manu Chao-sample) geeft Mula een indringende speech over Congo, Palestina, Oekraïne: ‘We moeten niet vergeten ons te laten horen. Tegen al die radicaalrechtse motherfuckers!’

Neem ook het prachtige ‘Blokke Gepikt’. Over strijkers en soulvolle samples rapt Mula helder verstaanbaar voor wie hij dit doet. ‘Dit is voor de crackdealers. De junkies. De snoeffoe rijders. De boetekrijgers. De broelloespuiters. De uitbuiters.’ Dat was het doel van Narcopop: de pijnlijke, emotionele kant laten zien van het straatleven, dat vaak traumatische en soms ook komische leven invoelbaar maken voor het grootst mogelijke publiek. Mula B kijkt eens rond terwijl hij in een lift omhoog vliegt, ziet hoeveel mensen er vandaag bij zijn. Met een brok in de keel: ‘Ik kom van de gutter. Vorige week stond ik nog bolletjes te verkopen op de Van Dijckstraat. Zonder jullie zou ik dood zijn.’