Oei! Gelukkig is alles wel goed gekomen toch?
‘Ja! De eerste editie was wat dat betreft een succes, er kwamen ongeveer driehonderd man, de sfeer was erg relaxed. Daarna kwam meteen het idee voor de tweede editie en daar kwamen nog meer uitdagingen bij. We waren onze hoofdsponsor kwijt en moesten ook nog op zoek naar een andere locatie. Gelukkig vonden we al snel de nieuwe locatie in Vlissingen. Dat veld is perfect voor ons, we kunnen een tweede dag aan het festival plakken en zelfs een festivalcamping organiseren! Eigenlijk is het ook een opleiding op zich. We leren zoveel van het organiseren, we kennen nu ook ongelooflijk mensen in de scene over het hele land en iedereen wil graag helpen. Als we kijken hoe het nu gaat, zijn we benieuwd hoe het over een paar jaar gaat. Al gaat het volgend jaar misschien niet door, want dan moeten we focussen op onze eindexamens van het vwo, haha!’
Dat het organiseren van een festival een enorme uitdaging is, kan de twee jongeren niet ontmoedigen, ze barstten van de ideeën. Terwijl we gezellig aan de koffie en thee zitten blijven de ideeën naar boven komen: ‘We kunnen met hout dit creëren!’, ‘Wat als we dit met de hekken doen?’ Het is ongelooflijk om te zien hoe twee jonge gasten alles samen regelen. ‘Het is praktisch gezien een fulltime baan geworden’, wordt er gezucht. De laatste weken zijn we met zoveel papierwerk bezig: contracten, vergunningen, pr en nog meer. Maar als we eenmaal met de opbouw zijn begonnen en als we op dat veld staan, dan weet ik gelukkig weer waar we het voor doen!’
