Zeeland viert vrijheid in Vlissingen tijdens Bevrijdingsfestival Zeeland viert vrijheid in Vlissingen tijdens Bevrijdingsfestival

De band uit Rotterdam, Veenendaal en Tilburg en omstreken mag vandaag het Bevrijdingsfestival openen op het hoofdpodium. In een uur tijd weet de band het publiek in te pakken van begin tot eind. Het hele oeuvre met bekende hits komt in een mum van tijd voorbij, al hebben ze tijdens hun theatertour ook gewerkt aan nieuw werk, zoals ‘Gentlemen’, over zanger Dave von Raven zelf, en hoe hij zich voordoet. Uiteraard met een vette knipoog en klinkende Kik-sound. De Tarantino-scene mag niet ontbreken, net als de kekke danspasjes, wat het geheel compleet maakt. Tussendoor gaat de band nog op zoek naar hun Simone en Cupido. Ook verwoorden ze een dag als vandaag met ‘Een Mooie Dag’, afkomstig van het album ‘Stad en Land’. Een prima opener voor het Bevrijdingsfestival.

Joris van Moort

Het is bijna vijf uur ’s middags, als het vijfvoorvijf-moment wordt gestart. op dat moment zijn alle bevrijdingsfestivals met elkaar verbonden. Na confetti en grote wereldbollen die stuiterend over het publiek gaan, is het tijd voor de Bazzookas. Want zo stellen ze, er is geen feest, als de Bazzookas niet zijn geweest. En of ze een feest maken. Zanger Bazz Barnasconi is de ceremoniemeester van het geheel, en brengt de menigte in beweging. Van links, naar rechts, van op tot neer. Skanken tot je erbij neervalt. Vooraan staan twee jonge dames, fans van het eerste uur, die al glunderend de charmes van Barnasconi omarmen. Hij bespeelt het publiek, jut ze op en laat vooral de menigte tot de band behoren. De trompettist van het gezelschap duikt ook het publiek in, en de gitarist gaat al crowdsurfend over de menigte heen. De hele band tovert bij iedereen een lach op hun gezicht met hun ska-muziek en klinkende Nederlandstalige teksten. En die feestgarantie? Ja, die is gegarandeerd.

Joris van Moort

Ondertussen staat Shary-An Nivillac klaar om haar set af te trappen bij het SENA podium. Een geheugensteuntje; Shary-An deed mee aan het eerste seizoen van The Voice Of Holland in 2010. Ze won destijds het programma niet, maar is sindsdien wel actief in de muziekwereld. Het optreden vanmiddag is net als het zonnetje. De zangeres straalt, heeft veel energie en danst over het podium. Zij en haar bandleden hebben er duidelijk zin in, alleen het publiek moet nog even wennen aan deze energieke dame met een stem met rauw randje. Haar hits van toen lijken ook wat weggezakt bij menig bezoeker, maar het publiek doet en zingt naarmate het optreden vordert aardig mee met de popliedjes. Echt heel indrukwekkend is het niet, al doet ze samen met haar band nog zo haar best.

Joris van Moort

Uit de as herrezen. Knarsetand hield er even mee op in 2015 na een laatste show in ‘t Beest tijdens Funfest. Diverse bandleden hielden ermee op, maar Knarsetand mastermind Martijn Holtslag gooide vervolgens het hele roer om. Na twee jaar radiostilte beginnen er links en recht singles te droppen. De gypsy, latin en ska zijn verdwenen en de drum and bass begint steeds meer naar de voorgrond te schuiven. Knarsetand is niet meer de vrolijke zomerse band, maar een donker drum and bass, rock en elektronisch monster. De mensen voor de Sena stage ontvangen het met open armen. Knarsetand bouwt langzaam op met rustigere nummers waaronder de nieuwe single ‘Draggin Me Deeper’. De onrust op het podium wordt steeds groter wanneer ‘Fuck Up’ wordt ingezet. De agressieve en bloedpompende baslijn en dito teksten zorgen ervoor dat de bom valt in het publiek. Er wordt geskankt, gedanst en gemosht. De oorlogsgrond waarop het publiek zich bevindt is puur en alleen grind waardoor er letterlijk stof wordt gehapt. Knarsetand vindt zichzelf opnieuw uit, aan het eind van de zomer zal de nieuwe plaat worden uitgebracht, én er wordt gehint naar een optreden in de buurt. Knarsetand is terug en dat heeft men gevoeld. Welkom terug!

Dennis de Waard