Botanist kondigt ondergang van de mensheid aan Botanist kondigt ondergang van de mensheid aan

Onder begeleiding van vogelengezang betreedt de eerste muzikant van Botanist het podium. Hij draagt een lang bruin gewaad, gedecoreerd met groene bladeren. In zijn handen heeft hij twee slaghamers, waarmee hij de eerste tonen van de hammered dulcimer door de zaal laat klinken. Het haast meditatieve geluid van dit middeleeuwse instrument is een voorbode voor wat nog komen gaat; de nummers van Botanist zijn namelijk gebaseerd op de ondergang van de mensheid en de overname van de planeet door de natuur. Niet veel later betreden de overige leden het podium, in dezelfde primitieve gewaden. Halverwege de set heft  de vocalist een kelk omhoog. Het volgende nummer wordt opgedragen aan een bandlid die vanwege zijn strijd tegen kanker niet mee kan op tour.

Het geluid van Botanist is hard, maar tegelijkertijd erg melodisch en rustgevend. De band wil een boodschap overbrengen, en hoewel deze boodschap niet verstaanbaar is, komt hij wel duidelijk naar voren. Als kijker ben je niet gefocust op het technische aspect van de muziek, maar juist op de sfeer die op het podium neergezet wordt.

Bij black metal krijgen veel mensen het idee dat het er hard aan toe gaat in de zaal, maar dit is totaal niet het geval. In tegendeel zelfs, de aanwezigen luisteren aandachtig en bewegen hun hoofden rustig op en neer.

Halverwege de set verklaart de vocalist dat de set opgedragen zal worden aan de recentelijk overleden mentor en goede vriend van de band, Gus. De set wordt hierna niet meer onderbroken, en na afloop loopt de band stilletjes van het podium af.

De intro van Black Anvil bestaat uit rustige, onheilspellende religieuze zang met kerkklokken in de achtergrond. Een voorbode voor de geordende ritmische chaos die op het podium zal uitbreken. Waar Botanist tussen de nummers door de set onderbrak door iets te zeggen, communiceerde Black Anvil amper met het publiek. De band stelde zichzelf even kort voor na het eerste nummer en speelde vervolgens ononderbroken een set van 40 minuten.

Het geluid en de energie van Black Anvil staat in sterk contrast tegen wat bij Botanist op het podium vertoond werd. Waar Botanist rustgevend en kalm op het podium stond, is Black Anvil een muur van rauwe energie en woeste geluiden. De rookmachine draait overuren, waardoor de bandleden gereduceerd worden tot gezichtsloze silhouetten.

Tussen de storm door zijn enkele melodische stukken te horen, echter zijn deze van korte duur. In de percussie wordt naast de typische black metal blastbeats gebruik gemaakt van D-beats. Hieraan is te herkennen dat de band een combinatie is van black metal en New York hardcore (NYHC). De invloed is ook terug te zien in hetn logo; waar het NYHC logo bestaat uit een kruis met de initialen er omheen, heeft Black Anvil twee gekruiste zeisen met de initialen NYBM (New York Black Metal).

Drie kwartier nadat Black Anvil het podium betrad, verdwijnt de storm in het niets. Geen woord, geen gedag, enkel stilte wanneer de band het podium verlaat. Een sterk contrast met de muur van geluid die zij even geleden hadden opgewekt. Een van de aanwezigen doet een poging de band terug te krijgen voor een encore, welke nergens toe leidt. Aanwezigen proberen te bevatten wat er zojuist aan hen voorbij is gegaan. Een oorverdovende stilte en een Beest vol rook blijft achter.