Eindeloos Eiland Festival toont voor het derde jaar op rij veel Zeeuws talent Eindeloos Eiland Festival toont voor het derde jaar op rij veel Zeeuws talent

Op zaterdag wordt de dag rustig begonnen met acts als Juanita en Anne van Damme met popliedjes bij het vuur. Er wordt een akoestische set gespeeld door een combinatie van Julio en Laura van Letters en Sifra. Zij spelen verborgen in het bos op podium Hout. Tussen de bomen komen de rustgevende klanken van zowel eigen nummers als covers goed tot hun recht.

Voor wie liever wat harders heeft staat er op het Muralt podium het letterlijk jonge bandje Suitcase (met een 12-jarige zangeres en 14-jarige bandleden). Deze rocksterren in spé, compleet met zonnebrillen en een zangeres met een rauw randje op de stem, spelen voornamelijk covers. Ondanks wat onzuiverheden hier en daar is dit bandje met al hun enthousiasme zeker een veelbelovende act. Ongeveer twintig minuten later begint op hetzelfde podium Clear Clamour. De uit Goes-afkomstige band grijpt deze kans om nieuwe muziek ten gehore te brengen. Zoals we gewend zijn van deze band zijn de nieuwe nummers even catchy als de rocknummers van hun vorige EP. In de volle zon krijgt de band het publiek zelfs nog aan het zingen en dansen.

Marjolijn Polfliet begint ondertussen op podium Vuur te zingen over ‘la vie en rose’. In het zonnetje zo midden in de natuur is dit natuurlijk een ideaal lied om even bij te ontspannen. Terug op het Muralt podium begint de band Djangus iets minder rustig. De nieuwe formatie rondom Django Boegheim, inmiddels een bekende naam voor lezers van deze site, blijkt van alle markten thuis. Van pop tot rock tot hiphop, ze spelen het allemaal. De rode lijn door hun set is liefde, zowel in de inhoud van de nummers als tussen de bandleden wanneer ze tussen nummers door elkaar de liefde blijven verklaren.

Naast het gros aan Zeeuwse acts aanwezig op EEF, speelt ook de band Smutfish op podium Vuur. Even genieten van de Americana sound van de band en de warmte van het kampvuur. Zanger Melle de Boer weet samen met zijn twee andere bandleden je mee te slepen met zijn teksten. Normaliter zingt de Boer ze in het Engels, maar deze zijn vertaald door Nederlandse en Belgische schrijvers, zoals Joubert Pignon, die ook aanwezig is.

Bij het podium Kreek covert Stan Bor ondertussen rustige indie muziek. De toeschouwers zitten hier verspreid over het gras en de hooibalen te genieten van de muziek, de zon en het lekkere eten. Niet veel later begint de band Letters (voorheen Letters from Nina) op het Muralt podium. Zoals de drummer toelicht brengen zij ons rustige muziek met een verhaal. Naast hun eigen liedjes brengen ze ook een ode aan Zeeland door Oceaan van Racoon en Zo Stil van BLØF te coveren. Terug op podium Vuur begint The Backyard Project hun fragiele indie te spelen. Met een set bestaande uit eigen muziek en covers wordt de avond rustig ingeleid. Ze moeten het helaas zonder hun drummer doen dit weekend, maar dit past gelukkig goed bij de rustieke sfeer van het festival.

Bij de kreek speelt ondertussen het Thomas Quartet, bestaande uit Thomas Zwijsen en twee andere gitaristen. De oplettende toeschouwer zal zich hier toch afvragen waarom er dan maar drie gitaristen spelen. Gelukkig wordt het kwartet na een paar rustige nummers compleet gemaakt door de Braziliaanse Ingrid Pontes. Nu ze compleet zijn wordt de muziek ook wat sneller, de gitaristen nemen het zelfs tegen elkaar op door zo snel mogelijk te gaan spelen. Op zondag doet Zwijsen zijn set dunnetjes over met dezelfde samenstelling. Even genoeg van het gitaargetokkel? Bij Muralt neemt BDM het publiek mee naar zijn festivalbelevingswereld. 

Bij de kreek is het begin van de middag ook aardig vertoeven, als Soort van Sven (Sven van Rijswijk), tokkelend zijn nummers ten horen brengt. En als er iets fout gaat, dan speelt hij het nummer opnieuw. Erg? Nee, niemand kan het ook maar iets schelen. Ook dat geeft de sfeer van EEF weer.
In het bos klinken de klanken van troubadour broeder Dieleman. Melancholische muziek, gespeeld op een banjo door Dieleman en met begeleiding van Janine van Osta en Pim van de Werken. Het trio weet het publiek te enthousiasmeren met teksten vol christelijke symboliek en het Zeeuws-Vlaamse accent wat de boventoon voert.

Ook dit jaar heeft EEF een speciaal muziekproject op poten gezet. Ditmaal met in de hoofdrol de onlangs overleden zanger/muzikant Leonard Cohen. Leden van Straatruis, gitaristen, violisten en een zanger presenteren een selectie uit het oeuvre van Cohen. Donkere, duistere muziek, maar ze brengen de muziek vol emotie aan het dusdanig toegestroomde publiek bij podium Muralt. In november zal dit project nog een repriseshow geven.

EEF laat nog meer zien met optredens van Esther Groenenberg, Huibert Jan en Anoushka, Ries de Vuyst en Triskell. Voor de laatste keer duiken we het bos in, voor het jonge damestrio van Tricycle. Met de zenuwen gierend door hun lijf, spelen ze allen op gitaar zelfgeschreven nummers en zo nu en dan een cover. Ze vliegen ze zo nu en dan uit de bocht, de zenuwen spelen nog duidelijk parten, aan het eind van hun tweede optreden sinds het ontstaan van dit trio. Big Band Zeeuwse Muziekschool sluit de derde editie van Eindeloos Eiland Festival af met een reeks aan jazz-, pop-, rock en soul- nummers van toen en nu.

Eindeloos Eiland Festival is en blijft een beleving op zich en wordt elk jaar een beetje beter en nog mooier. EEF, tot volgend jaar!