Vanavond staat Indian Askin, na hun intense optreden vorig jaar op Popmonument, op het grote podium van Gebouw-T. Jammer genoeg heeft Bergen op Zoom de komst van Indian Askin een beetje over het hoofd gezien en is de zaal net voor de helft gevuld. Aan de band zal het niet liggen. Als ze het podium op komen rennen, zetten ze meteen in met een nieuw nummer ‘Smiles’. Het klinkt lekker gedreven en wordt naadloos opgevolgd door het eveneens nieuwe ‘Burning Blue’. Na ‘Really Wanna Tell You’ en ‘Asshole Down’ is er toch een momentje ademruimte om de zaal te begroeten. Chino vertelt de zaal dat er hard gewerkt wordt aan een nieuwe plaat en dat ze graag hun nieuwe materiaal willen uitproberen.
Een Amsterdamse semi-punkband die banden heeft met Bergen op Zoom? Toch wel, blijkt als zanger Nelson ‘Chino’ Ayala lachend naar zijn Bergse maat Joeri wijst en vertelt hoe ze dik tien jaar geleden “altijd samen in ’t Slik hingen” en vergeefs probeerden om een bandje te vormen. Helaas is dat nooit van de grond gekomen en opereert Indian Askin tegenwoordig met succes vanuit de hoofdstad.
Vervolgens worden nummers van debuutalbum ‘Sea Of Ethanol’ afgewisseld met nieuw werk. Het nummer ‘Give Me’ klinkt als een rockabilly liedje en is lekker up-tempo. Doordat bassiste Jasja Offermans haar bas regelmatig op de rug gooit en enthousiast een synthesizer bespeelt, komt ook een nummer als ‘Sexy Pants’ live goed uit de verf. Na een ingetogen eerste helft waarbij de zaal zachtjes meedeint, gaat Indian Askin los en wordt het nummer uitgesponnen tot een lange psychedelische sessie waarbij toetsenist Bart van der Elst en drummer Fery Kunst net zover gaan als hun voorman en hun stoere bassiste. Tijdens deze momenten wordt duidelijk dat Indian Askin live over een paar features beschikt die op het album nog niet helemaal uit de verf komen. De energie spat er vanaf en ieder bandlid pakt wel een moment om even te ‘freaken’. De sfeer is los en er wordt veel naar elkaar gelachen. Indian Askin weet, ondanks een moordend speelschema, een aanstekelijk enthousiasme over te brengen. En dat is best knap als je weet dat er de volgende dag maar liefst twee instore-optredens én een volle show op het programma staan.
Als laatste nummer wordt de hit ‘Answer’ ingezet. Klinkt dit op de plaat nog als een lekker poppy liedje, live trekt de band alles uit de kast. Inclusief een kort intermezzo waarin Chino zelfs nog even aan ‘The Joker’ van The Steve Miller Band lijkt te gaan beginnen. Maar na de beroemde woorden over the space cowboy and the gangster of love, verliest hij zich weer in een beukende versie van ‘Answer’, waarbij heel duidelijk wordt dat het antwoord nee blijft. Na even kort van het podium te zijn verdwenen, komt Indian Askin nog één keer terug voor de toegift. Het punky ‘Better One’ wordt opgevolgd door ‘Drinking Time’ en dan zit het er alweer op.
Mocht je dit fijne optreden gemist hebben, dan is dat best een beetje jammer. Vanwege het werk aan het nieuwe album, wat medio november moet verschijnen, slaat Indian Askin de grote festivals deze zomer over. Wie ze wel graag nog (een keer) wil zien, kan eind juli nog terecht op Weitjerock.
Het voorprogramma werd overigens verzorgd door Orange Maplewood; een leuke, frisse band die in 2017 alweer met hun tweede album komt. Deze band heeft een lekkere grunge-sound maar legt tegelijkertijd ook een bijna-Britse scherpte in hun puntige songs. Een tip om te onthouden voor de toekomst.