Voor de indieliefhebber heeft Popronde Middelburg een hoop in petto. De organisatie heeft een paar veelbelovende indie-muzikanten naar Middelburg gehaald om voor ons te spelen. Wij gingen langs bij The Yukon Club in de Vleeshal, Electronic Company in ’t Schuttershof, Avi on Fire in De Spot, KRUIDKOEK in Bardot en Karawane in Seventy Seven.

De avond is nog piepjong als The Yukon Club begint te spelen in De Vleeshal, het museum voor hedendaagse kunst aan het marktplein. Het publiek is al wat opgewarmd door PEER, de Middelburgse band, die samen met Peter Slager de Popronde Middelburg 2016 opent met een energiek nummer. Een beetje rommelig is het wel: nadat The Yukon Club in vijf minuten de speelruimte opbouwt en een nummer begint te spelen weten we niet helemaal zeker of ze hun show zijn begonnen of nog bezig zijn met de soundcheck. Het publiek krijgen ze er in ieder geval niet stil mee. Met het tweede nummer laten ze wel zien waar ze voor kwamen. Met het spacende, dromerige en fantasierijke geluid dat ze kundig met technisch vernuft produceren lanceren ze het publiek en lijkt de Vleeshal even te vliegen. Maar hoe goed de muziek van The Yukon Club ook in elkaar zit, en hoe knap ze het ook spelen, de akoestiek van de Vleeshal maakt het ze wel heel moeilijk. De galmende ruimte vervormd de strelende muziek van de band naar een schel geluid dat het publiek niet binnen weet te houden: na het laatste nummer kan de frontman van The Yukon Club slechts een klein publiek bedanken voor het blijven.  

Electric Company staat op het affiche als band die vooral door Engelse indiebands is beïnvloed. Maar in ‘t Schuttershof worden we vooral getrakteerd op rock waarvan de roots voornamelijk in Amerika te vinden zijn. Het dikke Americanasausje maakt het een beetje oudemannenmuziek, terwijl we hier met een stel jonge mannen te maken hebben. De bandleden kennen elkaar van de Herman Brood Academy in Tilburg. Dat de muziekstijl wat gedateerd klinkt, neemt niet weg dat de band een erg goed optreden neerzet in de zaal van ‘t Schuttershof. Electric Company heeft sterke, toegankelijke liedjes, al missen we wel wat dynamiek. (AJ)

Jeangu Macrooy moest helaas de Popronde afzeggen, dus wordt Avi On Fire ingevlogen. De band is een soloproject van de Haagse Amsterdammer Bram Wesdorp. Eerder vulde Wesdorp de rol van frontman in voor So What en Neighbour Neighbour en je kunt hem ook kennen van de band Yellow Grass. Voor Avi On Fire heeft Wesdorp een vijfkoppige band rond zich kunnen neerzetten. De gitarist en ritmesectie staan een beetje op de achtergrond. In de spotlights staat Wesdorp geflankeerd door twee dames. Met zijn drieën maken ze de show. De Spot wordt getrakteerd op catchy indiepop en Avi On Fire blijkt een fijne act wat een grotere zaal als De Spot met gemak aan. Avi On fire is gewoon lekker. (AJ)

Popronde is de perfecte kans om nieuwe bands, muziekstijlen en songs te proeven. Bij KRUIDKOEK zijn muziekliefhebbers en proevers helemaal aan het juiste adres. Al ver buiten café Bardot klinkt het kleurrijke saxofoongeluid door de straten van Middelburg. KRUIDKOEK brengt een tropische cocktail van verschillende muzikale stijlen en invloeden, waaronder soul, jazz en rock. Niets hoeft en werkelijk alles mag. Vlammende gitaarsolo’s worden afgewisseld met uithalen van de saxofoon en dat allemaal op een vrolijk en dansbaar ritme. Het is een creatief, verrassend en vooral origineel geluid dat de jonge band ten gehore brengt. Buiten mag het dan koud en nat zijn, bij KRUIDKOEK waant het publiek zich even op een heerlijk zomers feest. (EM)

De doorstart van popband LPG doet zanger/gitarist Anne Ceasar van Wieren onder de naam Karawane. Een hipster-indieband die dromerige, maar dansbare melodieuze popliedjes brengt. Dit is zo’n typische band die op het Excelsior label hoort en daar dan ook zit. In het verlengde van al die andere indiebands die daar getekend zijn (Bewilder, Moss o.i.d). Seventy Seven is behoorlijk volgelopen en eet uit de hand van het Groningse viertal. De meerstemmige zang is erg mooi, de nummers zijn goed opgebouwd en kennen mooie laagjes. Qua muzikaliteit is er geen speld tussen te krijgen. Van Wieren is een vakman en ook zijn bandmakkers weten goed waar ze mee bezig zijn. Toch is een echte onderscheidende factor ver te zoeken. Of het zouden de lichte seventiesinvloeden moeten zijn, maar ook die zijn hip tegenwoordig. Was LPG meer een rockband, nu ligt de nadruk bij Karawane duidelijk op pop, melodie en dromerige gitaarstukken. Een referentie zou Deathcab For Cutie kunnen zijn. Niet nieuw, wel goed. Maar vooral een must voor mannen in houthakkershemden met baarden en knotjes in hun haar of truckerspetten op. Uiteraard alleen verkrijgbaar op vinyl. (GK)

Middelburg blijkt een bij uitstek geschikte plaats voor muzikanten om te spelen, en is alles behalve beperkt. Het Middelburgse publiek heeft een brede smaak; ook indie wordt met open armen verwelkomt, en past perfect in het totaalplaatje van de Popronde.