Op Korte Delft 5 staat de voordeur open. Je loopt de trap op, en je bevindt je in een knusse woonkamer waar de openhaard vredig brandt en de mensen ontspannen bij elkaar zijn. Borgaard stapt naar voren en krijgt het publiek muisstil met een rustig lied. Diep gebogen over zijn gitaar, en met een stem waar je wel naar móet luisteren. Het volgende nummer speelt hij met zijn broer Jens Borgaard, ook wel bekend van de folk-band Knifefight!. De broers creëren samen een prachtige harmonie waarin alles klopt. Ook vrienden van Borgaard spelen wat nummers mee. De tweede helft van de avond speelt Jens een aantal nummers solo. Na het laatste nummer heeft het publiek nog geen genoeg gehad, en wordt vader en rasmuzikant Theo erbij geroepen. Als het publiek na het lied door vader en zoons nog steeds geen genoeg heeft gehad, sluit Theo de avond in zijn eentje met drie nummers af.
De avond van Borgaard² is uniek op alle fronten
Een samenspel tussen bijzondere mensen en een bijzondere locatie
Het was alweer een tijdje geleden dat we wat hoorden van Borgaard, de singer-songwriter uit Goes. En dat is niet zo gek: de afgelopen jaren maakte hij deel uit van de band John Coffey. Kort geleden speelde deze band voor de allerlaatste keer samen, maar Christoffer van Teijlingen betreedt al snel weer het podium als Borgaard. Op een bijzondere avond in een woonkamer op de Korte Delft in Middelburg zien we Borgaard². We zijn getuige van een samenspel tussen bijzondere mensen en een bijzondere locatie.
Door de avond heen horen we een mooie afwisselende verzameling muziek. Muzikanten komen naar voren en mengen zich vervolgens weer in het publiek. Ze spelen soms rustige, dan weer energieke nummers, met tussendoor een Nederlandstalige ode aan Theo. Teksten zijn verhalend, soms wat melancholisch, soms politiek geladen. Het countrygevoel is sterk aanwezig, en de muzikanten scheppen een sterke band met hun publiek. De hele setting draagt bij aan dit gevoel dat door iedereen gedeeld wordt: we zitten in een uitzonderlijk fijne woonkamer, tussen alle nummers door praten en lachen we met elkaar, soms wordt er meegezongen, soms luistert iedereen aandachtig en komt er uit het publiek enkel een stilletjes gefluisterde ‘wauw’. Alles komt samen, en alles klopt. Doen we hopelijk snel weer.