Voor dB’s en eigenaar Paul de Brabander is 2024 het jaar van de waarheid. Binnen vier maanden moet de complete inrichting van het pand aan CAB-rondom verhuisd zijn naar Vlampijpstraat 63, de nieuwe locatie van dB’s in het Werkspoorkwartier. Om geen tijd te verliezen werd er op 7 januari meteen een open dag georganiseerd in het nieuwe pand. Iedereen was welkom.

Op het koude en grauwe bedrijventerrein worden bezoekers ontvangen door een goed ingepakte Bon Sjef. Hij is medewerker van dB’s en drukt mensen een blauw muntje in de handen waarmee zij een gratis welkomstdrankje kunnen halen bij de bar.

Deze bar bevindt zich meteen links in een grote kitscherige zaal met hoge witte muren, een glanzende vloer en grote kroonluchters. In de verte, aan het einde van de zaal, staat DJ DAB achter de draaitafels. Hij draait reggae op een klein podium dat verlicht wordt met een voorgeprogrammeerde en een zich steeds herhalende lichtshow.

(tekst gaat verder onder de foto's)

De afgelopen jaren was dit pand een decor voor bruiloften en gala’s van studieverenigingen. Moet hier het ruige en alternatieve dB’s zich gaan vestigen? Alles is wit, er liggen gladde plavuizen en aan de muren hangen spiegels bedekt met een wit Arabisch motief. DJ DAB laat inmiddels een punknummer uit de speakers komen.

‘Het is een lelijk kutgebouw’, zegt een van de bezoekers aan de open dag. ‘Maar’, voegt hij eraan toe, ‘Wel een gebouw met een historie die aansluit op de bestemming.’ De man doelt hiermee op drankengroothandel G. Elsendoorn & Zn die ooit zijn voorraad in het pand opsloeg. Paul de Brabander, met FC Utrecht sjaal, loopt glunderend voorbij.

Aan de pilaren in de zaal hangt de met een computer uitgetekende en op papier geprinte toekomst van dB’s. Het is even zoeken hoe het nu precies zit. In de zaal waar de bezoekers vandaag binnenkomen, zijn op twee verdiepingen oefenruimtes gepland. Dat betekent dat er een verdieping bij moet worden gebouwd, want het is nu nog een grote en hoge ruimte. 

Wanneer je na binnenkomst meteen rechts gaat, kom je in een kleinere zaal. Daar komt de bar en het restaurant. Vanuit deze ruimte loop je naar een andere zaal met een enorme witte trap waarvan de leuningen zijn aangekleed met witte kunstbloemen. Hier komt de concertzaal waar Jeroen Boekhorst de programmering gaat verzorgen vanuit Stichting Ruis. De grote trap komt niet terug in de bouwtekeningen.

dB’s lijkt in een aantal maanden een groeispurt te gaan maken, maar volgens Paul de Brabander valt het in aantal vierkante meters wel mee. Toch is er wel degelijk sprake van groei. Op het oog is er meer kantoorruimte, de backstageruimte is groter, er komen meer oefenruimtes, naast Studio Moskou komt er nog een producer naar het pand en is er meer ruimte voor muziekdocenten en andere partijen.

(tekst gaat verder onder de foto)

Intussen is Mokerjong begonnen aan zijn optreden. Recht voor hem zitten verstandige kinderen met gehoorbescherming op de grond. Daar omheen staan tientallen oudere bezoekers. Ondanks de vele gesprekken op de achtergrond en de beroerde akoestiek, wordt zijn talent meteen duidelijk. Strakke teksten en veel energie. En hij is pas achttien.

De middag heeft veel weg van een nieuwjaarsborrel. Voor de deur is het een weerzien van oude bekenden uit de Utrechtse muziekwereld die gemoedelijk kletsen en hun drankje drinken. “Hoi Harry”, roept iemand naar een man met grijs haar en een grote rode rolkoffer. Het is Harry Merry die het laatste deel van het nieuwe dB’s mag inwijden met zijn ontregelende muziek.

“Wow! Wat een ruimte!”, roept een andere bezoeker die tegen het einde van de middag binnenkomt. Zij is niet de eerste met die indruk. Al die ruimte in vier maanden verbouwen tot het nieuwe dB’s lijkt erg optimistisch. De medewerkers hebben echter veel vertrouwen in een soepele overgang in mei, want er hebben zich al veel vrijwilligers aangemeld om mee te gaan helpen.