Tegen wil en dank moest hij na de brand in het CAB-gebouw in 2021 afscheid nemen van Filmcafé, maar ondernemer en liefhebber van de nacht Omar Waseq kijkt weer vol goede moed naar de toekomst. Nu de Utrechtse nachtvisie er ligt heeft hij er alle vertrouwen in dat onze stad een inhaalslag gaat maken. “Ik geloof daar echt in, en niet in 2030 pas, maar in de komende drie jaar al. Ik ken iedereen in dit wereldje heel goed, ik weet wat hun plannen zijn en ik denk wow, fuck.”

Wie met Omar Waseq praat, raakt al snel hyped voor wat de toekomst het Utrechtse nachtleven gaat brengen. De Utrechtse Nachtvisie 2030, die de gemeente in februari presenteerde, kan volgens hem het laatste duwtje in de rug geven dat nieuwe projecten nodig hebben. Hierdoor zou het aanbod aan nachtcultuur in de stad zomaar eens flink kunnen gaan groeien. Waseq is er bovendien op gebrand om hier een steentje aan bij te dragen en is al bezig met een geheel nieuw clubconcept. Hoe dit concept er precies uit gaat zien wil hij nog niet kwijt, maar de plek moet in ieder geval een veilige haven worden waar iedereen volledig zichzelf kan zijn. Vast staat ook dat de nieuwe club geen opvolger wordt van het Filmcafé, dat Waseq in 2017 oprichtte met zijn compagnon Alwin Beumer. Plannen om de populaire club annex bioscoop, die in 2021 in vlammen opging, nieuw leven in te blazen zijn inmiddels voorgoed begraven. Waseq: “Hoe pijnlijk ook, achter Filmcafé is inmiddels een punt gezet.”

We zitten tussen in het rode licht van Teatro, een bruine kroeg die druipt van Burlesque, terwijl Waseq vertelt over het Filmcafé, Teatro, de Utrechtse Nachtvisie, zijn drive en zijn dromen voor de toekomst.

Hoe kwamen jullie tot het besluit om de stekker definitief uit het Filmcafé te trekken?
“Daar hebben we echt heel lang over nagedacht. Elke poging om het weer op te starten kost je tientallen duizenden euro's. Daarbij komen ook alle onderzoeken die we hebben gedaan en alle moeite die we erin hebben gestoken. Na alle tegenslagen hebben we op een gegeven moment besloten: we stoppen ermee en gaan het nooit meer doen. Filmcafé was een mooi, maar zal voortaan alleen als herinnering voortbestaan.”

Hoe voelt dat?
“Nog altijd, als iemand erover begint, pink ik wel een traantje weg en denk ik: ja, verdomme. Als we verder hadden kunnen bouwen op Filmcafé, dan hadden we misschien ooit landelijk wat kunnen betekenen voor het nachtleven. Maar afijn, het liep anders. Filmcafé blijkt eindig. Mijn compagnon Alwin is inmiddels naar Berlijn verhuisd, heeft een huis gekocht en gaat daar misschien een club openen.”

Hier in Utrecht, aan de Oudegracht, bouwt Waseq met Teatro intussen samen met zijn vriendin Liza Sophie de Boer voort op de formule van het Filmcafé. De focus ligt nu echter op theater in plaats van op film. Teatro doet het bovendien zonder de nachtprogrammering en sluit om half drie. Naast Teatro runt Waseq de Kaasbar die hij in 2020 met Beumer opende. Die draait als een tierelier, zegt hij. Toch blijft het kriebelen en staat hij te popelen om zich als ondernemer weer in de nacht te begeven.

"De wens om een nieuwe club te beginnen gaat er denk ik nooit uit bij mij."

Heb je al plannen voor een nieuwe club?
“Daar ben ik wel mee bezig, ja. De wens om een nieuwe club te beginnen gaat er denk ik nooit uit bij mij. Ik weet nog niet waar, wanneer de markt rijp is en wanneer een verhuurder mij ruimte geeft. Maar uiteindelijk gaat het wel gebeuren. Hoe dat concept eruit komt te zien, weet ik nog niet precies. Nou ja, eigenlijk weet ik dat wel heel precies, maar dat ga ik natuurlijk nog niet vertellen.”

Hoe verwacht je dat het Utrechtse nachtleven zich de komende tien jaar gaat ontwikkelen?
“Ik heb echt heel veel vertrouwen in de toekomst van het nachtleven in Utrecht. Ik ben anderhalf jaar betrokken geweest bij het nachtoverleg, en ik krijg ook wel wat relevante hints van ontwikkelaars. Ik ben ervan overtuigd dat Utrecht harder kan worden dan Rotterdam en Amsterdam. Zeker met de gemeente die zo haar best doet om het nachtleven te ondersteunen. Ik geloof daar echt in, en niet in 2030 pas, maar in de komende drie jaar al. Ik ken iedereen in dit wereldje heel goed, ik weet wat hun plannen zijn en ik denk wow, fuck.”

Komt dat vertrouwen door de laatste ontwikkelingen en de nachtvisie die er nu ligt? Of was er daarvoor al iets gaande?
“De markt speelt daarin ook wel een rol. Ik zie dat de huurprijzen een beetje zakken, maar nog lang niet genoeg: ze moeten nog wat verder zakken. En ik denk ook dat de gemeente nachtcultuur gewoon gaat accepteren als cultuur. Dat was voorheen nooit zo. Er is geen club in Utrecht die een subsidie kan aanvragen voor nachtprogrammering. Dat is gewoon bizar. Nu de keuze is gemaakt dat die subsidies er wel gaan komen, wordt er ineens heel veel mogelijk. Ik ben er echt heilig van overtuigd dat er de komende drie jaar grote veranderingen gaan plaatsvinden. En als ik niet in de positie geraak om zelf weer iets voor het nachtleven op te zetten, dan ga ik iedereen helpen die dit wel lukt. Want het zou toch zo mooi zijn dat ik, als ik vijftig ben, kan terugkijken op mijn tijd in de sector en kan denken: ik heb wat bijgedragen. Dat is uiteindelijk wel mijn missie: iets kunnen betekenen voor de nacht.”

"Ik ben er echt heilig van overtuigd dat er de komende drie jaar grote veranderingen gaan plaatsvinden in het Utrechtse nachtleven."

Waar komt die drive eigenlijk vandaan? Waarom ben je zo begaan met de nacht?
“Oorspronkelijk kom ik uit Afghanistan, uit Kabul. Ik kom uit een degelijk gezin. We hadden het goed, maar we moesten vluchten vanwege de Taliban en het islamisme. We zijn namelijk minder tot niet gelovig. Er zijn in Afghanistan heel veel dingen verboden: de huidige situatie in mijn land is je waarschijnlijk bekend. Die onvrijheid triggert mij enorm. Vooral omdat ik nu een dochter heb en veel meer nadenk over waar ik vandaan kom en wat daar allemaal niet kan en mag. En hier in Nederland mag ik alles doen, weet je. Ik mag glitters opdoen en me in een naveltruitje kleden en niemand zegt er iets van. De vrijheid die ik hier voel, die is mij zo ontzettend dierbaar!”

De waarde die Waseq hecht aan vrijheid en inclusiviteit komt ook tot uiting in Teatro, een plek waar geregeld queer avonden georganiseerd worden. Hoewel Waseq oorspronkelijk niet het plan had om deze feesten te programmeren, verwelkomt hij initiatieven vanuit de Utrechtse lhbtqia+-gemeenschap met open armen.

“Ik heb daar wel affiniteit mee: het mag, het kan. Ik zorg dat het hier veilig is en zorg dat niemand aan je komt. Afgelopen week waren hier homohaters voor de deur die leuzen aan het roepen waren. Ik ben het gesprek met ze aangegaan en heb de politie gebeld. Ik zie het als een soort vaderlijke verantwoordelijkheid dat de podiumkunsten die wij hier presenteren in alle vrijheid en veiligheid kunnen plaatsvinden. In Afghanistan was onderdrukking de kern van de samenleving. Nu zie ik het hier in Nederland als mijn taak om de vrijheid die wij genieten te waarborgen. Artistieke vrijheid is de essentie van podiumkunsten.”

Waseq raakt geëmotioneerd als hij erover praat. “Het is heel moeilijk te bevatten als je er niet vandaan komt”, zegt hij. “De vrijheid die we hier hebben: niet normaal hoe fijn dat voelt. Als iemand aan je vrijheid probeert te komen, dan kan ik er in Afghanistan niks mee doen, maar in Nederland wel. Hier kan ik een plek bieden waar die vrijheid beschermd wordt.”

Dat lijkt me een hele belangrijke drive om dit soort dingen op te blijven zetten. Met de tegenslagen die je als ondernemer hebt gehad, moet je bijna wel zo’n drive hebben om toch door te blijven gaan.
“Ik denk inderdaad dat het nodig is dat ook iets anders je drijft dan alleen groene cijfers. Groene cijfers zijn weliswaar essentieel voor je businesscase, maar er moet ook ruimte zijn voor leuke, relevante, domme of vernieuwende programmering. Ruimte voor experiment. Daardoor liep Filmcafé immers zo goed. Inmiddels woon ik niet meer in een studentenkamer, zoals in de tijd van Filmcafé. Ik ben dankbaar voor mijn gezin, een fijne woning en financiële stabiliteit. Het gaat goed zo. Dat biedt weer ruimte voor experiment in de nacht.”

In het nieuwe clubconcept waar Waseq op broedt gaan vrijheid en veiligheid in ieder geval een belangrijke rol spelen. “Dit moet een plek zijn waar niemand het boeit hoe je eruitziet of met wie je zoent of danst en waar iedereen respect voor elkaar heeft. En waar de club natuurlijk de hoofdrol speelt. Een nieuwe clubvorm die wij nog nooit hebben gezien of nooit hebben gekend in Utrecht, waar telefoons geen rol spelen en waar de randjes worden opgezocht.”