Een kleine twee en een halve maand geleden debuteerde VALENTINO. met de single ‘Back Again’, waarmee de bandleden van de band die voorheen Stijn Grul heette een nieuw tijdperk inluidden. Dezelfde bezetting, maar een nieuw geluid en een nieuwe, extravagante gedaante. Wij gingen in gesprek met de zeven muzikanten die de band vormen om uit te zoeken waar dat excentrieke vandaan komt en waar het allemaal voor nodig is.

We hebben afgesproken in het café van het ons maar al te vertrouwde dB’s, even voor de band hun wekelijkse repetitie weer in gaat. Rond de tafel vormt zich een bont gezelschap: de zeven muzikanten zijn allemaal totaal verschillende karakters. Behalve misschien Stijn Grul en Sophia Vernikov. Die lijken soms één persoon, zoals je dat wel vaker ziet bij huisgenootjes die te veel tijd met elkaar doorbrengen. Al snel blijkt dat dit gevarieerde ensemble toch bijzonder goed functioneert als samenhangend geheel en de onderlinge variatie in zijn voordeel gebruikt. Ze hebben niet voor niets een bandnaam aangenomen. In tegenstelling tot de oude naam, die eerder een idee geeft van een singer-songwriter met begeleidende muzikanten, representeert de nieuwe naam hoe de band eigenlijk al veel langer functioneert. “Ook toen we Stijn Grul waren, dachten we met de hele band na over nieuwe ideeën. We waren niet één iemand met een band op de achtergrond. De bandnaam was dus een logische stap”, vertelt Grul. “Stijn Grul is begonnen als project en is ontwikkeld naar een band. Ik ben niet zo iemand die per se vast wil blijven houden aan wat we hebben, dus ik liet het gewoon gebeuren. Het was niet gepland, het voelde gewoon zo.” 

VALENTINO. functioneert dus als een gestroomlijnde machine. Grul en Vernikov beschrijven de werking van de band enthousiast: “Stijn komt met een basisidee, en dat kleedt iedereen aan. Het gaat door een machine heen, en komt er verVALENTINO.’d uit.” Zo komen alle verschillende stijlen, inspiraties en interpretaties van de bandleden samen. En dat, samen met de blazers en de stem van Stijn, is de herkenbare constante waardoor elk nieuw nummer nog steeds dezelfde VALENTINO. is. 

Het geluid is niet het enige dat is veranderd. Na de metamorfose is er ook een zichtbare excentriciteit in het plaatje verschenen. Goud geverfde lichamen in de videoclip, modieus uitgedoste muzikanten op het podium, glitter en glamour. Vernikov en Grul zijn het meest ijdel, geven ze toe, maar de rest van de band kan er, als het erop aankomt, ook wat van. “We moeten er interessant en modieus uitzien. De twee woorden die ons uiterlijk samenvatten, zijn ‘excentriek’ en ‘ontastbaar’”, legt Vernikov uit. Trompettist Rik Hagt voegt eraan toe: “Het laat zien dat het niet uitmaakt hoe je eruit ziet als je jezelf bent. Het is een deel van je persoonlijkheid dat je uitstraalt.” Op het podium trekken de bandleden dus gewoon aan wat ze zelf willen. 

Achter dit alles schuilt een droom die de band voortstuwt: over twintig jaar wil VALENTINO. nog steeds bestaan. Met die machine, de ijdelheid en het flamboyante streeft de band het tijdloze na. Het zevental blijft zichzelf heruitvinden en houdt het spannend voor zichzelf. Na het doorstaan van de ultieme relatietest – een tournee – hebben ze er alle vertrouwen in. Ze hebben grootse plannen en werken hard aan een reeks nieuwe singles. Begin maart, ieder moment dus, zou er iets nieuws op de radar moeten verschijnen. Wij houden ze in de gaten.

Te zien: VALENTINO. bij bekendmaking line-up Bevrijdingsfestival Utrecht (vrijdag 29 maart 2019, 19.30 uur @ Open Stag TivoliVredenburg) én op Bevrijdingsfestival Utrecht zelf (zondag 5 mei 2019 @ Park Transwijk)