Audio Adam: een nieuwe sound, een nieuwe start Audio Adam: een nieuwe sound, een nieuwe start

“Het is nu ongeveer een jaar geleden dat Jasper uit de band is gestapt. Dat vond ik echt heftig”, vertelt Tjerk onder het genot van een biertje in café Hofman. “Jasper was, en is nog steeds, een van mijn beste vrienden. Hij en ik zijn de band ooit samen gestart, maar eigenlijk is Jasper helemaal geen gitarist. Hij is vooral een zanger, een singer-songwriter. Dat hij bij ons gitaar speelde, was puur omdat we nou eenmaal zo begonnen waren en hij gaf al een paar jaar aan dat hij zich wilde richten op zijn eigen muziek. Ik zag dus wel aankomen dat hij op een gegeven moment zou vertrekken, maar toen hij dat daadwerkelijk aankondigde was het echt een klap. We zaten een biertje te drinken in café Kloek toen hij het vertelde. Daar zaten we dan, met z’n tweeën, half hangend aan de bar en met tranen in onze ogen. Het voelde net als een break-up.”

“In eerste instantie dacht ik dan ook dat zijn vertrek het einde ging betekenen voor de band. Jasper was zo’n essentieel deel van Audio Adam dat het gek voelde om zonder hem door te gaan. We hebben toen wel nog een aantal audities gehouden, maar niks voelde écht goed. Toen onze producer Jurriaan Sielcken opperde dat we gewoon met z’n drieën verder moesten gaan, bleek dat eigenlijk de perfecte oplossing. Door niet door te gaan zoals we al deden maar juist een hele nieuwe weg in te slaan, konden we Jasper in ere houden en toch verder gaan met Audio Adam. Een nieuwe sound, een nieuwe start.”

Nieuwe sound
“Ons vorige album was heel anders”, vervolgt Emiel, “er stond nog piano op en Jasper gebruikte heel veel delay en reverb. Dat vonden we hartstikke gaaf, maar we waren nu wel toe aan een lekkere, positieve plaat. We wilden terug naar de basis, met een luchtig geluid en zonder al te veel poespas. We wilden dat het puur om de liedjes zou draaien en dat is goed geslaagd denk ik. Het is een stuk minder bombastisch dan de vorige plaat, maar er zit wel veel energie in..We hebben tijdens het maken van deze plaat veel naar The Kooks geluisterd en ook wel naar andere britpop. We hebben sowieso altijd veel britpop geluisterd. Mijn broer heeft bands als The Kaiser Chiefs, Franz Ferdinand en Oasis van jongs af aan door mijn strot geduwd en die zijn er nooit meer uitgegaan.”

“Oasis kon ik zelf nooit zo waarderen”, valt Tjerk in, “tót ik laatst op Netflix de documentaire Supersonic zag. Sindsdien draai ik ze regelmatig en dan vooral die eerste plaat.” Emiel verklaart: “Ik denk eigenlijk dat 3 onze debuutplaat had moeten zijn. Bij de meeste bands hoor je dat het geluid steeds groter wordt, dat er bij elke plaat meer bijkomt. Wij hebben het omgedraaid en zijn juist steeds minder in onze nummers gaan stoppen. Desondanks zit er nog steeds veel energie in. Dat wilden we ook: lekker knallen, terug naar dat gitaarwerk van de britpop.”

“Toen we eenmaal besloten hadden tóch verder te gaan met Audio Adam wist ik ook meteen dat ik festivalmuziek wilde maken”, gaat Tjerk verder, “iets vrolijks, waar mensen een beetje op kunnen bewegen. Ik had geen zin meer om tijdens een optreden iedereen naar de bar te zien lopen zodra je aan een rustige piano-ballad begint. Mensen zeggen achteraf dan wel dat ze dat liedje het mooist vonden, maar als middenin je optreden de helft van je publiek verdwijnt valt de sfeer echt weg.”

De huidige muziekindustrie
“We zijn inmiddels al ruim tien jaar bezig maar we hopen natuurlijk nog steeds op world domination”, lacht Tjerk, “al die ervaring heeft ons wel realistischer gemaakt. We weten inmiddels hoe moeilijk het is om een gevestigde band te worden en dat te blijven. Vooral dat laatste. We werden in het begin vrij snel opgepikt door 3FM en hebben tijdens onze hoogtijdagen aardig wat shows gespeeld, maar inmiddels zijn mensen ons een beetje vergeten. Dat kan ik wel verdrietig vinden, ook als je bij andere bands ziet hoe snel ze soms vergeten worden.”

“Wat dat betreft is de muziekindustrie veranderd. Tien jaar geleden was het toch meer zo dat radiostations een band echt omarmden, nu is de radio veel meer op losse liedjes georiënteerd. Als een band een tof nummer uitbrengt, hemelen ze die band helemaal op. Dan wordt dat nummer even een hitje en tourt die band het hele land door, maar als ze dan met een tweede single komen, kan het zomaar zo zijn dat zehelemaal niet meer gedraaid worden. Veel bands sneuvelen daardoor. Als het opeens niet meer werkt en de aandacht valt weg, kappen ze gewoon en gaan ze op een andere manier verder. Zo gebeurt het dat mensen in zes verschillende bands gaan spelen om risico’s te spreiden. Écht gaan voor een band zit er niet zozeer meer in. Dat is misschien niet per se erg, maar toch wel jammer.”

“Dat Audio Adam ondanks alles toch is blijven bestaan vind ik dan ook best wel knap”, voegt Emiel toe, “het geeft vertrouwen: we zitten met z’n drieën in een stabiele relatie, het is niet altijd feest, maar we gaan door. Eigenlijk hoeft het ook helemaal niet altijd een gigantisch groot feest te zijn. Laatst stonden we bijvoorbeeld in een kroeg in Emmen voor heel weinig publiek en toch hebben we daar écht een leuke avond gehad, gewoon door met z’n allen een paar biertjes weg te tikken achter de bar. Dat hoort er ook bij.”