Toen we Jermain Bridgewater een jaar geleden spraken, zat hij vol met ambitie. Die ambitie was zowel verbreding als verdieping van zichzelf als muzikant. Nu vertelt hij ons over de ontwikkeling die hij heeft doorgemaakt: "Het traject is een ontdekkingsreis geweest, een zoektocht naar mijn sound waarbij we van alles probeerden: van Caribische invloeden tot blues en rock. Die ontdekkingsreis is eigenlijk de EP geworden. Uiteindelijk ben ik erachter gekomen dat dat gevarieerde mij juist staat. Ik wil de eindbestemming niet bereiken, maar juist alles wat ik onderweg tegenkom vastleggen in m'n muziek." Ook zijn manier van muziek maken is enorm veranderd: "Voorheen kreeg ik gewoon een beat en ging ik mijn raps schrijven, maar nu let ik bijvoorbeeld meer op toonhoogte en ben ik met de structuur bezig: misschien kan ik hier een bridge plaatsen en dan laat ik daar de muziek wat meer ademen."
'First name: Jermain', het eerste wat Jermain Bridgewater op zijn nog te verschijnen EP doet, is zichzelf voorstellen. Bridgewater is weliswaar al meer dan tien jaar actief in de muziekwereld – zo was hij onder de naam J.A.E. één van de rappers van StropStrikkers – maar momenteel heeft hij het gevoel dat hij opnieuw begint. Dit heeft alles te maken met een MASTER-traject dat hij vorig jaar heeft gevolgd bij Utrechts productieplatform De Coöperatie. Een jaar geleden spraken we al met de hoofdrolspelers van dit coachingstraject (naast Bridgewater zelf ook muzikanten Rilan Ramhane en Misha van der Winkel en coach Manu van Kersbergen) toen het nog in de beginfase zat. Inmiddels is het afgerond en bespreken we de resultaten met Jermain Bridgewater.
Het resultaat is Take Me to the Bridge: een gevarieerde EP waarvan hiphop slechts een klein deel uitmaakt. Het thema 'reizen' komt sterk naar voren, zowel in de teksten als in de muzikale invloeden: vooral het Caribische gebied, het noordwesten van Afrika en de Balkan hebben hun sporen achtergelaten. Dit hangt samen met de vele reizen die Bridgewater heeft gemaakt voor ontwikkelingshulp, het is niet voor niets dat er ook maatschappelijk betrokken teksten op de EP te vinden zijn. Bridgewater: "ik ben veel met mensenrechten bezig, dus dat is wel een gedeelte van mijn identiteit die ik graag in mijn muziek wilde verwerken."
Hij vervolgt met een uitleg over Street Lions, een reggaetrack waarin hij over mensen in een moeilijke positie rapt. "Kijk, een leeuw is een krachtig dier maar als je hem uit zijn habitat haalt, verliest 'ie zijn kracht. Als je hem hier gewoon door de straat laat lopen, wordt 'ie in no time opgepakt of neergeschoten. Maar toch blijft het een machtig dier. Zo zie ik het ook met de mens: we zijn machtige wezens maar heel veel mensen zitten niet in hun natuurlijke habitat. Daarmee bedoel ik dat heel veel mensen niet kunnen doen wat hun hart hen ingeeft, ze kunnen niet het pad volgen dat ze willen."
Het is deels een tekst geïnspireerd door de reizen die hij heeft gemaakt, maar ook Bridgewater zelf heeft de nodige moeilijkheden gekend. Al sinds zijn vijftiende werkt hij keihard aan een muzikale carrière, maar op dit moment heeft hij zelf eindelijk het gevoel dat hij op zijn pad zit: "ik voel me in de kracht van mijn leven. Een boodschap die ik dan ook graag zou willen uitdragen is: dreams do come true!"
Het is een positiviteit en levenslust die Bridgewater en zijn muziek karakteriseren. Termen als energiek, uptempo en dansbaar waren de voornaamste aanknopingspunten die hij had gedurende het ontwikkelingstraject, ook met het oog op zijn liveshows. Een jaar geleden vertelde hij al dat hij uitgekeken was op zijn hiphopshows ("een mic en een turntable"), hij wilde méér. Dat komt binnenkort in de praktijk. "Ik werk nu met live-muzikanten en de muziek is feestelijk, daarmee onderscheid ik me van hoe ik het voorheen deed," vertelt Bridgewater.
De eerste single is Hotep, vernoemd naar een veelgebruikte Noord-Afrikaanse groet: "Het is een oud-Egyptisch woord en betekent 'wees in vrede.' Het zijn roerige tijden en ik wilde een positief nummer uitbrengen waar je op kunt dansen en waarin vrede wordt uitgedragen. Maar dan niet op een prekerige manier en ik denk dat dat is gelukt." Het is een mooie boodschap, maar een wereld in vrede is een wereld die erg ver weg lijkt. Daar is Bridgewater het mee eens, maar ook hier geeft hij een positieve draai aan: "vrede is geen doek dat op de aarde valt waarna iedereen relaxed is, maar als iedereen in vrede met zichzelf is, dan komt er vrede."
In het najaar zal de EP verschijnen, tot die tijd houdt Jermain Bridgewater ons zoet met een aantal singles. De eerste single, Hotep, is al online te vinden maar beleeft 3 mei zijn officiële presentatie in dB's te Utrecht.
Te zien: Jermain Bridgwater, 3 mei 2017 @ dB’s, Utrecht