Tips: Once Upon A Time In The West

Drie dagen festival in het uiterste westen van Rotterdam

Mick Arnoldus ,

Alweer de tweede keer dat het festival gehouden wordt. De jongens en meisjes van The Cosmic Carnival en Friends of the Family organiseren dit smakelijke samenkomen van psychedelische roots-rock. Als je van ver komt is er zelfs een kaartje met overnachting te regelen. Wij van 3voor12 Rotterdam vonden het gepast om ter voorbereiding enkele tips over het programma mee te geven, zodat je goed geïnformeerd op pad kunt. Go west, young man!

Vrijdag

Niet iedereen is doordeweeks de hele dag vrij, moeten ze bij Once Upon A Time gedacht hebben. Dus begint het vandaag om vijf uur 's middags, en heb je zelfs nog een uurtje inlooptijd voor de eerste band begint.

Thin Pillow start op de Keile Stage, met hun energieke psychedelische rock, die door de zang van Miles Lee toch altijd toegankelijk klinkt. Meteen daarna kun je door naar de Main Stage (zo heet ie ja, niet alles hoeft een kekke naam te hebben) voor één van de krachten achter het festival: The Cosmic Carnival. Een opzwepende en enthousiaste sound die klinkt als het kindje van Santana en Iggy and the Stooges, schreven we een hele tijd geleden al over ze.

Afsluiter en immer aan te raden is het negenkoppige ensemble Jungle By Night, wiens laatste album schiet van Turkse psychedelica via funk en hiphop naar soundtrackmuziek uit Bollywood. En dan is er altijd het immer swingende materiaal van eerder werk, wat meer naar Afrobeat neigt. Gegarandeerd een feestje!

Zaterdag

Vandaag kun je vanaf twee uur al terecht op het festivalterrein. Julya, deels bestaand uit leden van Friends of the Family, staat om 15:50 op de Keile Stage. Invloeden van heden en verleden passeren de revue en maken de muziek naar eigen zeggen tot toekomstige americana classics.

Om een uur of half zes geeft Björn van der Doelen acte de presence op de Keile Stage. Het enige wat je hoeft te weten is dat hij voormalig profvoetballer in Nederland en België is geweest. Dat is wat ons betreft al reden genoeg om te gaan zien wat voor muziek dat voortbrengt, toch?

Hierna kun je meteen doorlopen naar de Main Stage voor The Cannonball Johnsons, die met hun southern rock en folk voor een zonnig sfeertje zorgen. Gezien de weersvoorspellingen hoef je alleen nog maar je ogen dicht te doen om je in het diepe zuiden van de VS te wanen, maar dan zonder verkiezingsposters van Trump.

Loop vooral even heen en weer naar het andere podium voor Nachtschade, maar wees zeker op tijd voor die andere band die verantwoordelijk is voor dit festival: Friends of the Family. Wederom folk en aanverwanten van de bovenste plank, met al twee goed ontvangen platen op zak. Dat ze de Haagse Popprijs hebben gewonnen doet de gemiddelde Rotterdammer weinig, maar ze zullen je waarschijnlijk snel genoeg overtuigen.

Direct hierna, op de Keile Stage, is het de beurt aan Mitch Rivers om ons te voorzien van blues, soul en country. Zijn debuut EP kon ons in ieder geval al bekoren, en we zijn benieuwd hoe dat live uit gaat pakken.

Afsluiter van de zaterdag is het Nederlands/Nieuw Zeelandse My Baby. Blues, country en funk om je laatste zorgen weg te dansen en ze in de haven te gooien.

Zondag

St. Solaire staat op de Main Stage om drie uur, maar voordat ze beginnen verdienen ze alvast een applaus: in de 48 uur vóór het festival hebben ze namelijk 40 optredens gedaan! Het zal interessant zijn om te gaan kijken of ze überhaupt nog een drumstokje op kunnen tillen of een snaar aan kunnen slaan.

 

Op de Keile Stage begint om half zes een band die zowel in binnen als buitenland hun sporen al heeft verdiend: Stringcaster. Deze geweldenaren zullen met hun bluegrass, rockabilly, country en hillbilly een energiek optreden neerzetten. Hun laatste plaat kon ons al zeer bekoren.

Hetzelfde podium biedt daarna plaats aan Maurice van Hoek, wiens plaat ons ook al niet onberoerd liet. Om onszelf dan maar even te citeren: 'Liefhebbers van de Eagles, Joni Mitchell, Bob Dylan en Crosby, Stills & Nash worden getrakteerd op een elftal nummers die in geen enkel opzicht onderdoen voor het werk van eerder genoemde artiesten. Misschien is het verstandig om dan toch één klein verschil op te merken: Maurice van Hoek komt gewoon uit Rotterdam'.

Na Maurice van Hoek is tijd voor één van de grotere namen op het festivalaffiche: PAUW. Hun psychedelische rock heeft al menig podium veroverd, en nu is het de beurt aan de Keilewerf om ondergedompeld te worden in een trip naar de kleurrijkste uithoeken van de 60's en 70's.

Als afsluiter staat een band op de Main Stage die alleen vanwege hun naam al alle aandacht verdiend: The Machete Nightclub. Sterker nog, hier laten we het meteen bij wat deze band betreft. Veel plezier!