Jongeren zoals ik hebben een romantisch beeld van de vroege jaren 80 van vorige eeuw. We denken allemaal dat de straten toen vol punkrockers liep en dat iedereen protesteerde of minimaal in een bandje speelde. Na wat aandringen heeft zelfs mijn vader toegegeven dat hij hooguit één keer voor de grap zijn haar heeft geverfd en daar heel veel foto’s van zijn gemaakt, maar dat hij hooguit twee keer bij een punkconcert was. Hij wilde na de tweede keer nooit meer omdat de sfeer er zo opgefokt was en hij bijna in elkaar geslagen werd. Eerst zei hij nog dat hij wel geslagen was, maar mijn moeder wist hem op deze leugen te betrappen.
Maar als je Heethoofd leest valt het wel op dat het helemaal niet zo gezellig was in die vroege jaren 80. Ik kan me niet voorstellen hoe het moet zijn om door hordes disco’s of voetbalsupporters belaagd te worden en helemaal niet dat punkers onder elkaar altijd vochten. Dat heb ik tegenwoordig gelukkig nog nooit gezien.
Gelukkig spelen er drie hele hoofdstukken van Heethoofd zich af tijdens nu legendarische concerten van Black Flag, Bad Brains en MDC. Daar had ik zo graag bij willen zijn. Volgens mijn moeder beweerd iedereen die in 1983 tussen de 16 en 25 jaar oud was nu dat ze bij die, of andere legendarische, concerten aanwezig waren, maar dat er in dat geval zalen ter grootte van Ahoy bespeeld moesten zijn. Er kunnen maar 1500 man in Paradiso…
Overigens komt de lokale Rotterdamse punkscene er in Heethoofd tamelijk bekaaid vanaf. Er worden wel wat namen gedropt: Kotx, Bunker Oeso, NOATH, Totaal Verlept, Ausgerotten (navraag bij de schrijver leverde op dat die band in het echt Endlösung heette), maar alleen optredens van Formaline en Debiele Eenheid worden beschreven en het eigen bandje van de schrijver dat Persona Non Grata bleek te heten. (Die kan je hier horen via https://soundcloud.com/leensteen, Roterdam Pig Fuckers en No-Men ook).