De allereerste beginselen van wat later Narrominded zou worden, zijn terug te herleiden naar 1989. Lars Meijer, die momenteel furore heeft gemaakt onder de naam Hunter Complex, nam als twaalfjarige zijn eerste tape op. ''Dat was was een improvisatietape van drie kwartier op een Yamaha phaser 66 keyboard. Hij heette Atlantic Seashores en ik probeerde een beetje op het 'zeethema' te improviseren.'' Lars liet zich voor de opnames inspireren door het werk van Kitaro, Jean Michel Jarre en Hou Wei. Hij maakte de bandjes vooral voor zichzelf, maar ging de casettes twee jaar later ook rondsturen naar bevriende labels in het buitenland in de hoop op die manier een groter publiek te bereiken. Coen Oscar Polack ging later door Lars ook muziek maken. Hij kreeg rond zijn zestiende zijn eerste gitaar en nam een half jaar later zijn eerste tape op. Op dat moment had Narrominded al dertien of veertien tapes uitgegeven.
De tapes bleven met regelmaat uitkomen, tot er een catalogus met ongeveer dertig releases was opgebouwd. In 1999 besloot Narrominded om ook andere artiesten uit te nodigen en van cassette over te stappen op CD-R, vinyl en CD. ''We hebben toen we echt begonnen op te bouwen besloten dat we ook iets moesten doen met optredens om onszelf te promoten en te presenteren. Dat deden we in de cassettetijd niet of nauwelijks. Dan ga je dingen opzetten om je releases te presenteren en hebben we tourtjes georganiseerd'', legt Coen uit.
Soms waren de combinaties vreemd, maar die keuzes werden gemaakt omdat de artiesten bevriend waren en elkaars muziek tof vonden. ''Uiteindelijk haal je er meer artiesten bij en worden het een soort labelpresentaties. Die hebben we overal gedaan waar we maar konden. De ene keer in een kleine projectruimte, de andere keer in een zaal in Den Haag, Rotterdam of Eindhoven of hier in Haarlem in de Toneelschuur of het Patronaat.''
Met de groeiende bekendheid kwamen er ook steeds meer demo's binnen bij Narrominded. ''Demo's zijn vaak misplaatst. Soms zit er iets bij, maar het merendeel is vaak niet wat je zoekt.'' Narrominded besloot daarom om, in plaats van het luisteren van demo's, de muzikanten uit te nodigen op hun avonden in de Nieuwe Anita in Amsterdam om te zien of hun werk interressant was voor het label. Een aantal van deze artiesten hebben later behoorlijk hoge ogen gegooid binnen hun niches. Zo kwam de absurdistische Nederlandstalige industrialgroep Rooie Waas later op Lowlands terecht en maken de Dead Neanderthals al jarenlang internationaal warm onthaalde noisejazz releases. Dit is slechts een greep uit het artiestenbestand dat in een vroeg stadium met Narrominded in contact stond.