DNA: De keuzestress van Rilan & the Bombardiers DNA: De keuzestress van Rilan & the Bombardiers

Michael Jackson – Off the Wall (1979)

"Nogmaals, ik heb geen favoriete platen. Ik heb vooral periodes dat ik veel naar één artiest – of zelfs één nummer – luister. Dan absorbeer ik al die muziek en kies ik daarna weer wat nieuws. Al is Michael Jackson wel een klassieker, naar hem luisterde ik al toen ik vier was. Mijn eerste LP was Off the Wall. Ik moest gewoon dansen als ik het hoorde. Ik zette een spiegel neer en ging helemaal los met danspasjes. Mijn moeder had vroeger een zwart-wittelevisie, dus de clips zag ik nooit. Nu klinkt het alsof ik heel oud ben, maar we hadden simpelweg niet zoveel geld! Deze plaat is geproduceerd door Quincy Jones. Die man wist precies hoe hij een stuk moest arrangeren en produceren. Vooral de uptempo tracks vind ik goed: Burn This Disco Out en Don’t Stop Till You Get Enough. Hoe Michael Jackson overal een kunstwerk van maakte – of het nu muziek, beeld of dans was – daar heb ik veel van opgestoken."

Frank Sinatra – In The Beginning 1943 to 1951

"Een maand geleden was ik in New York. Sindsdien zit ik in een Sinatra-periode. Heel corny, maar zo mooi. Deze plaat zat al tussen mijn collectie. Het is een verzameling uit zijn beginperiode. Mijn favoriete nummers staan er niet op. Dat zijn That’s Life, My Way en New York, New York. Old Man River staat er wel op. Sinatra heeft dat ooit gezongen toen Martin Luther King Jr. in het publiek zat. De tekst van het nummer is prachtig: zwaar en diep. Zijn stem en timing waren perfect. En die stijl, ongeëvenaard. Daarnaast vind ik het mooi om te zien hoe hij zich inzette voor burgerrechten en tegelijkertijd met al die mobsters omging."

Santana – Amigos (1976)

"Mijn vader heeft me doodgegooid met de platen en filmpjes van Santana. Niet dat ik dat erg vond, de sound is geweldig. Santana is een van de redenen dat ik gitaar speel. Op Amigos klopt alles. Het is funky en woest. Er is daarnaast veel aandacht besteed aan het artwork. Dat is het voordeel van vinyl en heel belangrijk als je het mij vraagt. De hoes an sich is een kunstwerk en hier zit een boekje bij, waar je doorheen kunt bladeren. Ik weet nog dat ik een jaar of vier was en mijn ouders deze plaat luisterden. Die cover is me altijd bijgebleven."

Queens of the Stone Age - … Like Clockwork (2013)

"Een van de weinige nieuwe platen die ik heb. Er zijn een heleboel bands die klinken zoals deze, maar dat zijn kopieën. Queens of the Stone Age heeft zo’n specifieke eigen sound. Het is een lekkere rockact. Deze plaat hebben ze in een lastige periode gemaakt. De zanger Josh Homme werd ziek, er was sprake van frictie in de band. De laatste opnamefase verliep stroef. Enerzijds hoor je dat – sommige nummers werken niet -  tegelijkertijd roept het een interessante sfeer op. Het is ze toch gelukt en dat is cool. Het volgende album Villains komt volgende week uit. Ik kan niet wachten en heb al maanden slapeloze nachten!"

Michael Jackson – Thriller

"Ook ik ben geïnspireerd door Michael Jackson. Ik vind grooves belangrijk, de drums moeten een grote rol spelen. Op Thriller staan twee van mijn favoriete drummers: N’dugu Chancler en Jeff Porcaro, de drummer van de band Toto. Deze plaat kan ik nooit te vaak luisteren, want ik ontdek telkens nieuwe details: blazers, orkesten en strijkers. Het is alsof producer Quincy Jones bepaalde arrangementen verstopt heeft. Dat gevoel krijg je bij huidige popmuziek echt niet meer."

The Time – Ice Cream Castle

"Deze band heb ik ontdekt door de film Purple Rain van Prince. Je kunt het eigenlijk niet zeggen, maar ik vind The Time veel beter dan Prince & the Revolution. Opzwepender ook. Als je het mij vraagt, funkte de frontman Morris Day Prince naar huis. De choreografieën waren geweldig om te zien: superstrakke dansjes, een bandlid dat het podium opkomt om zijn haren te kammen. De drummer, Jellybean Johnson, is een voorbeeld voor me. Zijn beats waren zo strak, ik probeer dat in mijn kamer nog steeds na te doen."

J. Dilla – The Shining (2006)

"Dit album was voor mij een keerpunt. Voordat ik J. Dilla ontdekte, luisterde ik vooral naar blues, rock en jazz. Door hem ben ik me gaan verdiepen in hiphop en ontdekte ik zoveel goede artiesten. Ook heeft hij me geïnspireerd beats te gaan maken. Toen ik dit album voor het eerste hoorde, was ik in een lokaal op het conservatorium in Amsterdam. Ik was een jaar of 15 en een vriend zette dit op. Ik was meteen verkocht. De bounce van de muziek is geweldig. Er zit een soort slordigheid in. Het wijkt allemaal net af, maar dat is zijn kracht Je voelt de emotie in zijn muziek, ook al is het gesampled. Het nummer E=MC2, waarop Common meedoet, is een van mijn favorieten. Je hoort eerst een oude sample en een robotstem. Ineens klapt de beat in en begint Common te rappen. Geweldig!"

d'Angelo – Voodoo (1999)

"Wat ik goed vind aan dit album? Zo veel! De sound is warm, ik kan dit aan één stuk door luisteren. De songs zijn heel lui, langzaam en narratief. Ik voel me goed door dit album. Daarnaast hebben er fantastische muzikanten meegewerkt: Questlove, die onder meer bij The Roots drumt, bassist Pino Palladino, gitarist Spanky en producer Russell Elevado. Leuk is trouwens dat het album is opgenomen in Electric Ladyland Studios in New York. De studio was van Jimi Hendrix, die ik ook vaak heb gedraaid in mijn jeugd – en nu nog."

"J. Dilla werkte samen met D'Angelo, die fan was van Prince, die een band had genaamd The Time, en de gitarist van deze band zit nu weer bij d'Angelo. En dan had je ook nog Quincy Jones, die platen voor zowel Michael Jackson als Frank Sinatra produceerde. Het moge duidelijk zijn: goede muzikanten zoeken elkaar op. Of, zoals Rilan zegt: In de muziek komt het goede altijd bovendrijven.'' 

Op 17 augustus staat de band op Haarlem Jazz van 23.00 tot 00.00 uur. Voor meer informatie over Rilan & the Bombardiers, klik hier.