Het is al donker als Luuk en Jos van Jagd fotograaf Jaap Kroon en mij komen ophalen vanaf een metrostation in Amsterdam. Zelf kunnen we niet naar de repetitieruimte; het adres is ons niet verteld. De locatie moet geheim blijven, want het is gelegen op een illegale plek. Na een lange zoektocht naar de perfecte plek kwam Jagd via via terecht in de opslagkelder van een groot pand op een Amsterdams bedrijventerrein. Hier is de band drie jaar geleden begonnen aan de muziek waarmee de Amsterdamse Popprijs werd gewonnen en Jagd tot Popronde-talent werd uitgeroepen door 3voor12. De Popronde is net voorbij, maar het volgende optreden komt er alweer aan. Op 1 december staat de Amsterdamse band Jagd in Patronaat; een mooi moment om de band beter te leren kennen.
Jagd bestaat uit zangeres Nanne van der Linden, gitarist Jos Neering, bassist Luuk Meijer en drummer Timo Mes. De drie heren en jeugdvrienden speelden al een tijdje samen voordat Nanne aansloot. “Timo reageerde op een berichtje dat ik had geplaatst op een artiestenforum”, vertelt Nanne. “We spraken af dat ik de zondag erna mee zou repeteren. Timo zag toen via Facebook dat ik op vrijdag in de Melkweg bij een concert zou zijn. Toen trommelde hij wat vrienden op om daar ook heen te gaan en mij ‘toevallig’ te ontmoeten. Dus ik stond daar die vrijdag, toen ik ineens een groepje jongens zag giechelen en naar me zag wijzen. Vervolgens raakten we aan de praat en werden we dronken.” Drummer Timo voegt toe: “We moesten even kijken uit welk hout ze gesneden is, dat is toch belangrijk. Het ijs was direct gebroken door die avond.”
Harde indie
Na de ontmoeting was de band geboren. Het Duitse woord Jagd werd de bandnaam. Het is kort, fel en in your face. Precies zoals de muziek. Jos typeert de muziek: “wij maken harde indie met punk- en garage-invloeden. Sommigen noemen het dance-punk, maar ik houd het op harde indie. Bij de Popronde stonden we als indie-band beschreven. Het was grappig dat een bezoeker tijdens een Popronde-optreden tussen twee liedjes door riep: ‘Ha, indie...?’ Die man geloofde niks van de typering.”
Hoewel je voor jezelf kan bepalen wat Jagd maakt, is de sound van Jagd sinds de start, zo’n drie jaar geleden, niet veel veranderd. “We maken gewoon muziek die we allemaal vet vinden. Onze sound verandert wat dat betreft niet heel erg”, aldus Timo. Jos vult aan: “Je ziet het ook aan het liedje wat in december uitkomt. Dat spelen we al sinds het begin.” Luuk: “Het was het tweede liedje dat we schreven en nu pas komt het uit.”
Het duurde zo lang door het verschil tussen het live-idee en de sfeer op de opname. Nanne: “Het gevoel en de sfeer van hoe het live klinkt overbrengen op de opname, was lastig. Producer Berend van Eerden heeft enorm geholpen dit voor elkaar te krijgen.” Live spelen staat bovenaan bij Jagd. “Bij ons draait het om de muziek en het gevoel als we het spelen. We hebben het idee dat het in Nederland meer om songs gaat en niet om het totaalplaatje”, zegt Nanne. “In Nederland is er niet echt een niche of subcultuur waar je kan groeien als liveband”, vult Timo aan. Luuk: “Daarnaast luisteren veel mensen vaak nog maar één liedje van een band, omdat die toevallig in een playlist staat. Ik vind het veel interessanter om het hele verhaal van een album te horen.”
Popprijs, Popronde en promotiemomenten
Inmiddels heeft Jagd twee EP’s uitgebracht, waarbij hun artistieke vrijheid hoog in het vaandel stond. “We doen mee aan het riedeltje Popprijs, Popronde en promotiemomenten, maar we maken muziek die volledig voortkomt uit wat we samen vet vinden. Er zit in zoverre geen formule of gedachte achter. In dat opzicht zitten we ook behoorlijk in ons eigen bubbeltje, waarbij we alles zelf kunnen bepalen en bedenken. We spelen niet in andere bandjes en hebben nooit een muziekopleiding gevolgd. Hierdoor schrijven we puur wat wij willen, zonder regels”, aldus Timo. “De muziek komt voort uit dynamiek tussen ons. Dat kunnen we niet sturen. Nanne schrijft de teksten, maar de muziek ontstaat met elkaar door de hele tijd te overleggen en te schaven.” Luuk: “Wat dat betreft hebben we geen ‘dictator’ die een muzikaal plannetje bedenkt wat we vervolgens met z’n allen uitvoeren.”
Uitputtingsslag
2017 was een druk jaar voor Jagd. Na de winst van de Amsterdamse Popprijs stond in september de Popronde voor de deur. Jagd speelde dertig keer op podia verspreid door Nederland. “We namen bijna een burn-out mee, maar onze fruitmand heeft ons geholpen”, grapt Nanne. Luuk: “Echt rock-n-roll dit.'' Ondanks de uitputtingsslag van tien weken lang gemiddeld drie shows per week, merkte de band te groeien op allerlei gebieden. Luuk: “In praktische zin zijn we gegroeid in het op- en afbouwen, haha. We zijn daarin echt een machine geworden. Ook de soundcheck was altijd chaotisch, maar nu weten we wat we moeten doen om zo snel mogelijk te kunnen spelen.''
Nanne vult aan: “Het belangrijkste is dat we gewoon beter zijn geworden. Muzikaal zijn we strakker gaan spelen en ik kan van mezelf zeggen dat ik zelfverzekerder ben geworden. Sinds de Popronde is onze ontwikkeling in een stroomversnelling geraakt.” Naast de praktische en muzikale ontwikkeling kwamen er ook fans. “Er kwamen voor het eerst mensen voor ons. Mensen die we niet eens via via kennen. Toen we net begonnen had ik dat nooit voor mogelijk gehouden. Dat betekent dat we bestaansrecht hebben”, aldus Timo.
Naast de bak aan ervaring opent de deelname aan Popronde ook nieuwe deuren. Een aantal festivals voor 2018 is al bevestigd en Noorderslag ligt op de loer. Aanstaande vrijdagnacht kun je Jagd bewonderen in Patronaat tijdens AM:klub. Timo: “Drie keer is scheepsrecht. Na drie keer in het café is het nu tijd voor de kleine zaal.” Of de band een belofte kan doen? Nanne: “We zijn weer helemaal opgeladen na de Popronde, dus kunnen we dit jaar nog één keer knallen. We zijn uitgerust én ingespeeld.”