Voorronde 2 Leiden Jazz Award 2020
Van een spreekbuis voor stemlozen tot de lach van Ella Fitzgerald
Onlangs zagen wij hoe twee Spanjaarden zich saxofoneerden respectievelijk klarinetteerden naar de finale van de Leiden Jazz Award. Donderdag 27 februari 2020 ging het om de resterende twee finaleplaatsen. Ondanks weer en wind was de foyer van de Stadsgehoorzaal volgestroomd. Wij maakten ons op voor, aldus spreekstalmeester Fons Delemarre, “een avond hartverwarmende jazz”.
De Zuid-Koreaanse slagwerkstudent Kibeom Shin is een multitalent. “Ik ben een muzikant die zich beweegt in allerlei genres. Ik schrijf verhalen in mijn hoofd. Ik wil een stem geven aan degenen die het niet voor het zeggen hebben.” Shin opent met een heerlijk polyritme. In deze eigen compositie kan hij muzikaal losgaan op zijn kit. Echt fraai wordt het als zijn gitarist, saxofonist, bassist en pianist invallen en ook hier en daar hun solo meepakken met Shin als dienstbare motor.
Hila Hutmacher, geboren in Jeruzalem, kreeg muziek met de paplepel ingegoten. Gevraagd naar haar definitie van jazz antwoordt zij: “Heb je even? Mijn korte antwoord: jazz is love and true presence.” Dat is ook van toepassing op haar stem. Hutmacher ‘in dialoog’ met haar saxofonist is magisch. In haar (eigen) composities/improvisaties gaat het niet om de teksten; Hutmacher scat voornamelijk. Maar je begrijpt haar.
Kyongho Park beperkt zich net als landgenoot Shin niet tot één ambacht. Hij studeert bas (“om mijn vrouw, die piano speelt, te kunnen begeleiden”), en wil liefst nog veel meer instrumenten onder de knie krijgen (“er staan nogal wat van mijn leraren hier op het podium, haha”). Vanavond profileert Park zich als pianist (“lekker veel noten”). De arpeggio’s vloeien uit zijn vingers, maar hij kan ook mooi hoekig, puntig spelen. De ritmesectie legt een onderkoelde groove neer en de saxofonist steelt, een beetje toch, de show van de bescheiden Zuid-Koreaan. Het kwartet heeft plezier (glimlachen, pretoogjes) en veel swing.
Ju Young Lee, ook geboren in Zuid-Korea, was voorbestemd om door het leven te gaan als industrieel ontwerper. Totdat zij een video van jazzdiva Ella Fitzgerald zag. “Haar lach, die maakte mij zo blij.” ‘Slechts’ begeleid door een pianist brengt de vocaliste vanavond twee klassiekers: ‘I’m a fool to want you’ en ‘Everything I’ve got belongs to you’. Kwetsbaar materiaal, dus. Lee kan het aan: zuiver en gedoseerd-dynamisch brengt zij een waardig eerbetoon aan de ballads van weleer. En ook het brutale, ironische tweede nummer is aan Lee besteed. Misschien is het allemaal nog een beetje bestudeerd; verleidelijk is het zeker.
Juryvoorzitter Els Voorhoeve maakt een kanttekening bij het fenomeen ‘muziekwedstrijd’: “Voor mij zijn jullie allemaal winnaars.” Toch valt het onverbiddelijke oordeel: Kibeom Shin en Hila Hutmacher hebben nèt iets meer gewonnen. Zij plaatsen zich voor de finale op 22 maart 2020.