Monomyth en Mantra Machine in de Nobel
Mmm, muziek voor de ziel
Zaterdag 2 november was een donkere herfstnacht waarin mensen zich een weg baanden richting Gebr. de Nobel. Het was eindelijk tijd om vanuit het Leidse weg te zweven naar de psychedelische wereld van space rockband Monomyth, die een zeer goede versterking had gevonden in Mantra Machine.
Niet alleen komen de twee bands erg met elkaar overeen, Mantra Machine weet ook een weg te vinden om hun show eigen te maken. De unieke opstelling waarbij de bas vooral de melodie levert en de gitaar het muzikale landschap vorm geeft. Omringd door drie (Ja, drie!) pedalboards is het al snel te merken dat de gitarist kennis heeft van effecten, en de bassist knalt er met behulp van de drummer nummer na nummer alles bovenop. Voor we het weten is de show voorbij, zeggen ze dankjewel en is het tijd voor de hoofdact: Monomyth…
De mannen komen zelfverzekerd op het podium. Er is eigenlijk ook niets op aan te merken. Keer op keer laten ze zien hoe strak en in controle ze zijn van hun eigen wereld. 'Orbis Quadrantis' wordt met open armen ontvangen, letterlijk. Aparte maatsoorten zijn een gegeven in dit genre, maar geen enkele keer valt er een foute noot, en een enkele gemiste fill wordt haast onhoorbaar opgevangen door de rest. Alles is goed! Na een ruimtereis van om en nabij 87 minuten en 10 seconden (volgens de routeplanner van de band), die korter voelt, is de show alweer voorbij. Tijd om het vinyl van de bands te kopen, deze thuis op de platenspeler te leggen en nog lekker na te zweven van een fantastische avond.
(Ims Storm van Leeuwen)